Τρεις καρδιές, τρία δώρα ζωής, χτυπάνε στην οικογένεια του μικρού Αλέξανδρου Ιωάννου. Το δυνατό, ζωηρό και πάνω από όλα γερό 8χρονο αγόρι, του οποίου η ζωή πριν από τέσσερα χρόνια κρεμόταν από μια κλωστή, αποτελεί τρανταχτή απόδειξη για το μεγαλείο της δωρεάς οργάνων.
Στην φωτογραφία που βλέπετε, το κρατά στην αγκαλιά του ένας άνθρωπος που έχει πολλάκις βραβευτεί όχι μόνο για την ικανότητά του ως επιστήμονας, αλλά για την ανθρωπιά του. Ανδρέας Ηλιάδης, διευθυντής ΜΕΘ Παίδων του Νοσοκομείου Ρίου. Ο πρώτος χτύπος της νέας καρδιάς του μικρού Αλέξανδρου ακούστηκε στις 3 Απριλίου του 2015. Όμως και ο πατέρας του, ο κ. Θωμάς Ιωάννου, είχε υποβληθεί το 1998 σε μεταμόσχευση καρδιάς, με την ιστορία να επαναλαμβάνεται το 2009, όταν ο αδελφός του Θωμά και θείος του Αλέξανδρου νόσησε και χρειάστηκε επίσης μόσχευμα. Η οικογένεια έχει κάνει τρεις μεταμοσχεύσεις συνολικά.
Η οικογένειά του έχει βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό. Η γιαγιά του Αλέξανδρου, ο πατέρας και ο θείος του είχαν ασθενήσει. Όταν γεννήθηκε ιο μικρός όλα έδειχναν καλά. Στα 3,5 χρόνια του όμως αρρώστησε. Η καρδιά του έφτασε στα όρια της. Το αίμα σχεδόν δεν κυκλοφορούσε. Τα νεφρά του σταμάτησαν να λειτουργούν! Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή οι έλληνες γιατροί ενώνουν τις δυνάμεις τους με τους ιταλούς συναδέλφους τους χτίζοντας μια γέφυρα ζωής. Στις 28 Μαρτίου του 2015 στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας καταφθάνουν ιταλοί γιατροί, οι οποίοι υποβάλλουν σε επέμβαση τον τετράχρονο Αλέξανδρο ώστε να τον διασυνδέσουν με μηχάνημα εξωσωματικής κυκλοφορίας αίματος. Χωρίς την αντλία υποστήριξης το μικρό αγόρι είχε ελάχιστες πιθανότητες να αντέξει το ταξίδι. Και ποιος δεν θυμάται την περιπέτεια του Αλέξανδρου. Ήταν τότε που οι δημοσιογράφοι έσπευδαν στον Άραξο για να καλύψουν το ρεπορτάζ μια και το ταξίδι προς την Ιταλία ήταν περιπετειώδες, αφού το πρώτο στρατιωτικό μεταγωγικό αεροσκάφος C-130 που είχε απογειωθεί από τον Άραξο παρουσίασε βλάβη και επέστρεψε στο αεροδρόμιο.
Δεύτερο μεταγωγικό αεροσκάφος παρέλαβε τελικά την κινητή ιατρική μονάδα που μετέφερε τον μικρό Αλέξανδρο, τους γιατρούς που τον συνόδευαν, καθώς και μέλη της οικογένειάς του στο αεροδρόμιο της Βενετίας. Τα ξημερώματα είχαν πια φτάσει στο Πανεπιστημιακό Κέντρο της Πάντοβα. Το χειρουργείο ορίστηκε για τις 3 Απριλίου. Μετά από 4 ώρες μία να καρδούλα χτυπούσε στο στήθος του Αλέξανδρου. Η τιτάνια προσπάθεια που ξεκίνησε από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών απέδωσε. «Ο Αλέξανδρος γύρισε από την Ιταλία με καινούργια καρδιά! «Εμείς οι εντατικολόγοι πολεμάμε κάθε μέρα, δίνουμε μάχη για τη ζωή. Κάποιες φορές δεν θα τα καταφέρουμε, κάποια παιδιά θα χαθούν. Όμως ακόμη και τότε ξέρουμε πως μπορούμε μέσα από τον εγκεφαλικό θάνατο να δώσουμε ζωή σε αλλά παιδιά» επιμένει ο κ. Ηλιάδης, κρατώντας στην αγκαλιά του τον Αλέξανδρο. Λίγες στιγμές πριν ο μικρός είχε τρέξει στην αγκαλιά του και όταν του ζητήθηκε να κάνει μια δήλωση, συμπύκνωσε όλες τις σκέψεις του και τα συναισθήματα σε τρεις λέξεις: «Αγαπάω τον Ανδρέα». Σήμερα ο Αλέξανδρος συνεχίζει την ζωή του. Και ο Ανδρέας Ηλιάδης στέλνει μήνυμα ζωής. Μήνυμα για την μεταμόσχευση Μήνυμα αγάπης που τόσο χρειαζόμαστε, ιδιαίτερα αυτές τις ημέρες, τις ημέρες του Πάσχα.
