Ο "πεταλούδας" Κώστας Σαμαράς, οι φυλακές της Πάτρας, η απόδραση και ο "εγκεφαλος" της Εταιρείας δολοφόνων

ο ελληνας κακοποιος αποφυλακίστηκε το 2017 και εγραψε βιβλιο

Ο Κώστας Σαμαράς υπήρξε για πολλά χρόνια ένας από τους πλέον καταζητούμενους κακοποιούς της χώρας. Κατά τη διάρκεια των 16 χρόνων που κρατήθηκε στις φυλακές, τις δεκαετίες του ‘80 και του ’90, έκανε δέκα απόπειρες απόδρασης εκ των οποίων οι μισές ήταν πετυχημένες. 

Η πιο εντυπωσιακή απόδραση του ήταν το 1991, όταν κατά τη μεταγωγή του, έξυσε με λεπίδι το ξύλινο πάτωμα της κλούβας και βγήκε από μια τρύπα! Στον Κώστα Σαμαρά έχει αποδοθεί το παρατσούκλι «Πεταλούδας» ενώ είχε πολλά πρόσωπα, καθώς εκτός από ληστής τραπεζών, είχε το προφίλ του φιλόσοφου, καλλιτέχνη και συγγραφέα.

Ο Κώστας Σαμαράς αποφυλακίστηκε από τις φυλακές Χαλκίδας στις 6 Μαρτίου του 2017 και πλέον ζει στα Τρίκαλα  με τη σύζυγό του Όλγα, με την οποία παντρεύτηκαν με πολιτικό γάμο στο Ψυχιατρείο Κρατουμένων Κορυδαλλού το 2015 παρουσία ελάχιστων συγγενών και φίλων.

Μάλιστα, με αφορμή την αποφυλάκισή του έχει επανακυκλοφορήσει το αυτοβιογραφικό του βιβλίο  «Καταζητείται» από τις εκδόσεις Οξύ. Μάλιστα, υπάρχει ενδιαφέρον για να μεταφερθεί το βιβλίο στη μεγάλη οθόνη.

Ο Κώστας Σαμαράς, σε πρόσφατη συνέντευξη του και απαντώντας στο ερώτημα ποιος ήταν ο εγκληματίας από όλους όσους γνώρισε που το έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση είπε, πως αυτός ήταν ο Παπαδόπουλος της Εταιρείας Δολοφόνων, με τον οποίο γνωρίστηκαν στις φυλακές του Αγίου Στεφάνου στην Πάτρα.

Συγκεκριμένα ανέφερε:

«Ο Παπαδόπουλος της Εταιρείας Δολοφόνων ήταν φυσιογνωμία. Ήταν δικηγόρος και είχε κάνει δήμαρχος Νέας Χαλκηδόνας ένα φεγγάρι. Στην Εταιρεία Δολοφόνων ήταν 5-6 άτομα που την έπεφταν σε γέρους και γριές και τους σκότωναν με μυστήριους τρόπους. Ήταν μάλιστα αριστερός στη σκέψη και αυτός και ο υπαρχηγός του. Ήταν πλακατζής και είχε ένα κόλλημα με το φαγητό, ήταν πολύ λαίμαργος. Έτρωγε κάθε μέρα ταψιά ολόκληρα. Το 1996 ήταν και αυτός στην Πάτρα και ήθελε να την κοπανήσει. Του είχε πει γι’ αυτό που ετοιμάζαμε, αλλά του πρότεινα να αδυνατίσει πρώτα γιατί θα χρειαζόταν να τρέξει. Λίγο πριν ξεκινήσει η απόδραση είπε πως δεν θα έρθει. Και να σου πω, καλύτερα, γιατί στην πορεία αναγκαστήκαμε να βγούμε από ένα παραθυράκι του αρχειοφυλακείου και θα σφήνωνε.»