Tο ελληνικό ποδόσφαιρο εδώ και χρόνια ενσωμάτωσε όλα τα στοιχεία της
μεταπολιτευτικής κοινωνίας. Περνώντας από μία ρομαντική εποχή ορόσημο για τον
Ελληνικό αθλητισμό, όπου μέσα από το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, δημιουργήθηκε ένας
νέος τρόπος συλλογικής έκφρασης, της γειτονιάς , του καφενείου, του εργοστασίου, της
παρέας και ξανάσμιξαν πράγματα που η χούντα με τους ελέγχους και τις διαλύσεις των
σωματείων, είχε διακόψει .
Τώρα έχουμε άλλη χούντα , μιντιακή, οι πρόεδροι των ομάδων φύλαρχοι, επαφή με την
πραγματικότητα δεν υπάρχει, ο,τι συμφέρει τον πρόεδρο κι ο οπαδός τυφλά υποστηρίζει
στα ραδιόφωνα κάθε βράδυ…..
Αλήθεια για ποιο επαγγελματικό ποδόσφαιρο μιλάμε ; Αυτό σημαίνει κέρδος από το προιόν
ποδόσφαιρο, εδώ το έχουμε ως εργαλείο για άλλες δουλειές .
Ο Ουμπέρτο Εκο αναφέρει χαρακτηριστικά σε κείμενα του «… τα γήπεδα (έτσι όπως
λειτουργούν σήμερα) είναι σαν βαλβίδες ασφαλείας που μπορεί να εκμεταλλευτεί
οποιοσδήποτε θέλει να μας χειραγωγήσει»
Τα χθεσινά γεγονότα, ήρθαν απλά για να επισφραγίσουν την εικόνα του επαγγελματικού
ποδοσφαίρου τα τελευταία χρόνια στην χώρα. Να υπενθυμίσουν με απόλυτο κυνισμό σε
κάθε φίλαθλο, αλλά και σε κάθε πολίτη αυτής, πως παρ όλο την κάθε θυσία του και την
κάθε ταπείνωση του, την κάθε προσπάθεια ανάταξης και ανάκτησης βασικών κεκτημένων
που υπονομεύτηκαν μέσα σε αυτά τα δύσκολα χρόνια. Αλλά και παρ όλο την ανάγκη του
να δει την χώρα του να αλλάζει και να εξελίσσεται σε μία ισότιμη δημοκρατική και
προοδευτική Ευρωπαϊκή χώρα, πάντα θα συνεχίσει να βιώνει την ανομία και την
καταπάτηση των δημοκρατικών και θεμελιωδών αξιών από κάθε λογής γκάγκστερ, που με
σύνθημα το «Non Politica» χειραγώγησαν και άλωσαν ευτυχώς, όχι σε απόλυτο βαθμό, την
πολιτική και κοινωνική ζωή αυτού του τόπου….
Εδώ έρχεται και η παραδοχή του γεγονότος , πως η κρίση που ζούμε δεν είναι κατά βάση
μόνο οικονομική αλλά και βαθιά ηθική. Πως γίνεται άλλωστε το ποδόσφαιρο να έχει
προσδεθεί τόσο στενά σε γκακστερικού τύπου πρακτικές , και πως γίνεται οι οπαδοί να
προσφέρουν στήριξη σε τέτοιους προέδρους. Μπορούμε άραγε να φανταστούμε τον
πρόεδρο της Μάντσεστερ, της Τότεναμ, της Τσέλσι ή δεν ξέρω εγώ ποιας άλλης ιστορικής
ομάδας να επιδεικνύει μπροστά σε όλη την χώρα τέτοια συμπεριφορά ; Από που αντλεί
αυτήν την δύναμη και την σιγουριά για να το κάνει ;
Γιατί πραγματικά δεν γίνεται να παλεύεις τόσο για να φέρεις κάτι διαφορετικό στον
αθλητισμό, κάτι πιο υγιές, πιο συλλογικό και πιο δίκαιο, πιο μαζικό, λιγότερο χυδαίο θα
έλεγα αφού μιλάμε για το ποδόσφαιρο και με αυτές τις εικόνες που έκαναν τον γύρω του
κόσμου να διασύρεσαι ξανά διεθνώς ….
Δεν γίνεται την ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου που έγραψε ο Γιώργος Κούδας, ο
Βασίλης Χατζηπαναγής, ο Ντίνος Κούης, ο Δημήτρης Σαραβάκος, ο Νίκος Αναστόπουλος, ο
Θωμάς Μαύρος,ο Νίκος Σαργκάνης,ο Στράτος Αποστολάκης, ο Χουάν Ραμόν Ρότσα να
αποδέχεσαι να την διασύρουν οι σημερινοί γκάγκστερς και ο οπαδικός κόσμος να βάζει
την υπογραφή του σε αυτό .
Και τουλάχιστον αφού δεν υπάρχουν πλέον ούτε τα μεγάλα δεκάρια ούτε τα φονικά Σέντερ
φορ που θα βγούνε επάνω από τους σκοτεινούς business man των Ελληνικών
ποδοσφαιρικών ομάδων και αφού δεν υπάρχει πλέον χώρος για παίκτες που παίζουν για
την φανέλα και θα μας κάνουν να ξαναδούμε πάλι ποδόσφαιρο και τουλάχιστον αφού την
ζωή σου όπως και το ποδόσφαιρο δεν μπορείς να τα κάνεις όπως τα θες, η έστω κάπως
καλύτερα, τουλάχιστον μην τα εξευτελίζεις….
Και η διακοπή αυτού του πρωταθλήματος ας είναι μόνο η αρχή για να σταματήσει αυτή η
ξεφτίλα …..
Του Κώστα Κακκαβά
καθηγητή φυσικής αγωγής
μεταπτυχιακού φοιτητή αθλ.σπουδών του ΕΑΠ ιστορίας κοινωνιολογίας αθλητισμού.
αν.γραμματέα ΠΕΑΚ.
