Κάποιοι φιλοσοφώντας τη ζωή, ή τέλος πάντων αυτό που εκλαμβάνουν ως βίο εν έτει 2018, συνηθίζουν να λένε ότι πλέον δεν βρίσκεις ησυχία ούτε μέσα στον τάφο. Η αλήθεια είναι ότι εκτός από ησυχία, σε αυτή τη χώρα δεν βρίσκεις ούτε ψήγματα νομιμότητας εντός του τάφου ή και εκτός αυτού.
Η περιπέτεια του Πατρινού Γιώργου Τσαπικούνη, φέρνει στο φως την απίστευτη προχειρότητα που επικρατεί στην …τελευταία κατοικία της Λεύκας, ενώ ενεργοποιεί και τον μηχανισμό των ερωτηματικών σχετικά με τη νομιμότητα ορισμένων χειρισμών που δεν είναι και ό,τι πιο φυσιολογικό θα μπορούσε να αναγνωρίσει κανείς ως μέθοδο οικονομικής συναλλαγής.
-Της Γιώτας Κοντπογεωργοπούλου-
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Στο Δημοτικό Κοιμητήριο της Λεύκας, ο κάτοχος ενός τάφου πληρώνει κατ΄έτος ένα ποσό της τάξης των δέκα ευρώ ως τέλος καθαριότητας.
Ο κ. Τσαπικούνης, ως κάτοχος τάφου πήγε το όπως λέει στις 7/3/ 2011 να πληρώσει το ποσό που αντιστοιχούσε για τα έτη 2010 και 2011. Πλήρωσε και αναχώρησε σίγουρος ότι η πληρωμή του έχει εγγραφεί.
Έκανε όπως λέει πολλά χρόνια να εμφανιστεί ξανά, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την ελλιπή καθαριότητα στο νεκροταφείο και επανέκαμψε στις 6 Μαΐου του 2017 προκειμένου να πληρώσει αναδρομικά τα ποσά για όλα τα έτη που χρωστούσε.
Εκεί ανακάλυψε ότι παρά το γεγονός ότι για τα έτη 2010 και 2011 είχε πληρώσει την ετήσια συνδρομή, φαινόταν ότι δεν έχει γίνει πληρωμή και έπρεπε να …ξαναπληρώσει!
Αν και ήταν βέβαιος ότι θυμόταν σωστά, πλήρωσε για όλα τα έτη από το 2010 έως το 2017 αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο να έχει κάνει λάθος.
Όταν επέστρεψε στο σπίτι του όμως, αναζήτησε και βρήκε την απόδειξη πληρωμής για τα δύο επίμαχα έτη και επέστρεψε στο Κοιμητήριο της Λεύκας ζητώντας εξηγήσεις, για να ανακαλύψει ότι παρά το γεγονός ότι οι αποδείξεις εκδίδονται μηχανογραφικά, η ενημέρωση για τις πληρωμές γίνονται χειρόγραφα, χωρίς να ενημερώνεται αυτόματα το σύστημα. Όπως λέει ο κ. Τσαπικούνης, οι υπάλληλοι είχαν εμφανή σημάδια αμηχανίας.
«Τότε τους είπα, αφού έχουν έτσι τα πράγματα, ας μου κόψετε μια απόδειξη ότι προπλήρωσα τα έτη 2018 και 2019 για να αποκατασταθεί η κατάσταση» λέει ο ίδιος. «Οι υπάλληλοι με ενημέρωσαν ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει καθώς πρέπει να περάσει το θέμα από το δημοτικό συμβούλιο και να μου επιστραφούν τα χρήματα.
Μέχρι σήμερα και παρά τις σχετικές οχλήσεις μου τίποτα τέτοιο δεν έχει συμβεί. Πρόσφατα, στις 14 Ιανουαρίου πέθανε ο αδελφός μου. Τους ζήτησα να γίνει συμψηφισμός του ποσού με το ποσό που απαιτείτο για την ταφή. Μου είπαν ότι ούτε αυτό γίνεται διότι πρόκειται για δύο διαφορετικά ταμεία. Παρά ταύτα, όπως μου είπαν οι κοπέλες στο Κοιμητήριο, εγκρίθηκε από το δημοτικό συμβούλιο η επιστροφή του ποσού το οποίο το είδα όσο το είδατε και εσείς»
Ο κ. Τσαπικούνης τονίζει ότι όλη αυτή η κατάσταση φαντάζει τουλάχιστον ύποπτη ενώ επισημαίνει ότι σε συζητήσεις που έχει κάνει στο Κοιμητήριο, το ίδιο ακριβώς έχει συμβεί και σε πολλούς άλλους ιδιοκτήτες μνημάτων.
«Επιμένω όχι για τα χρήματα, αλλά για λόγους ηθικής τάξης» λέει. «Στα νεκροταφεία κυκλοφορούν και συναλλάσσονται πολλοί μεγάλοι άνθρωποι που είναι πολύ εύκολο να εξαπατηθούν. Πρέπει κάποιος να μας απαντήσει που πηγαίνουν αυτά τα χρήματα και γιατί δεν περνιούνται ηλεκτρονικά στο σύστημα. Σε αντίθετη περίπτωση, μπορούμε να σκεφτούμε διάφορα. Ακόμη και ότι καταλήγουν σε άλλες τσέπες και όχι στα ταμεία του δήμου».
Το άξιο απορίας είναι το γεγονός ότι το πέρασμα των ποσών που εισπράττονται εξακολουθεί να γίνεται με το χέρι παρά το θόρυβο που είχε ξεσπάσει για τα Κοιμητήρια κατά το παρελθόν.
(πηγη εφ. Κόσμος)
