Το να διεκδικεί φαίνεται πως είναι δεύτερη φύση για τον Δήμαρχο. Άλλωστε το επαναστατικό αίμα του ΚΚΕ κυλάει άφθονο στις φλέβες του. Το θέμα βέβαια είναι τι ακριβώς έχει κερδίσει από τις «διεκδικήσει» όχι για τον εαυτό του –γνωστή και αναγνωρισμένη άλλωστε η προσωπική του ανιδιοτέλεια ως γιατρού- αλλά για την πόλη μας. Τους πολίτες και το μέλλον της Πάτρας. Ειδικά όταν πρόκειται για διεκδικήσεις που θα ανεβάσουν το επίπεδο παρουσίας της πόλης ταυτόχρονα με την δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας.
Εύκολα αλλά δυσανάγνωστα πολλές φορές ως προς τις προθέσεις παραδείγματα διεκδικήσεων, αποτελούν τα κονδύλια του ΕΣΠΑ που ενώ τα αφορίζει διεκδικεί μετ΄ επιτάσεως. Οι πορείες για την ανεργία ως δείγμα ευαισθησίας πού όμως θα μπορούσαν να παραπέμπουν σε νεότερη έκδοση του … Κόκκινου Οκτώβρη. Η δρομολόγηση της χρήσης του Αρσακείου ως βάση του Δήμου που για γνωστούς/άγνωστους λόγους οι προηγούμενες δημοτικές αρχές δεν προωθούσαν ως έργο. Οι κοινωνικές δράσεις. Τα μπαλώματα σε δρόμους και πλατείες. Αξιοπερίεργο πάντως γεγονός αποτελεί η νωχελική ως ανύπαρκτη αντίδρασή του στους πλειστηριασμούς. Αλήθεια που ήταν το ΠΑΜΕ όταν μία χούφτα ανθρώπων έκανε κάποιες προσπάθειες μέχρι σήμερα να μπλοκάρει τους πλειστηριασμούς; Που είχε χαθεί ή κρυφτεί ή διάθεση να υποστηρίξει τους κοινωνικά αδύνατους; Ίσως τελικά το ΚΚΕ να έχει συμβιβασθεί ως κόμμα συστημικό πλέον με θέματα που η κοινωνία δεν πρέπει ούτε πρόκειται να αποδεχθεί.
Δυστυχώς, όταν πρόκειται για έργα και προτάσεις που εκφεύγουν της στενής πολιτικής ιδεολογίας του ΚΚΕ ή αύρα της διεκδίκησης του Δημάρχου … εξαφανίζεται. Όπως παρατηρείται με το σημαντικό έργο της οργάνωσης των Παράκτιων Αγώνων που οργανώνει η δική του πόλις. Μόνον που στην προκειμένη περίπτωση τυχαίνει να είναι και δική μας Πόλη. Αγώνες που δεν αφορούν τους … άλλους μη «κομουνιστές» αλλά όλους τους Αχαιούς γενικότερα. Φαίνεται όμως πως αφορίζει ή μάλλον ξορκίζει κάθε τι που απαιτείται για να λειτουργήσει ως Δήμαρχος που επιθυμεί την επιτυχία της Πόλης στην οργάνωση αυτή. Ζητά από την Πολιτεία να ορίσει το ύψος της χρηματοδότησης. Στον αντίποδα όμως δεν αποδέχεται την ιδιωτική πρωτοβουλία ως βάση χορηγητικής υποστήριξης. Ως αν πιθανή οικονομική επιτυχία με σύγχρονες μεθόδους οργάνωσης να μηδένιζε οριστικά το κομουνιστικό αφήγημα της παράταξης του Δημάρχου.
Μπορεί κατά το παρελθόν αντίστοιχες συνεργασίες αρκετές φορές να αναδείκνυαν «γκρίζες διαχειριστικές ζώνες». Αυτό όμως δεν αποτελεί δικαιολογία. Φαίνεται πως ο καλός Δήμαρχος δεν επιθυμεί να αναδειχθεί η ώθηση που θα δώσουν οι αγώνες αυτοί στην φτωχή από κάθε άποψη Πάτρα. Αφού κόπτεται τόσο για τους φτωχούς, έχει αντιληφθεί πόσες χιλιάδες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν κατά την περίοδο των αγώνων, ή μήπως η θέσπιση μόνιμων νέων θέσεων θα αφαιρούσε από το κομουνιστικό αφήγημα περί συντήρησης βάσης ελεημοσύνης των κοινωνικά αδυνάτων; Έχει εικονογραφήσει στην σκέψη του την παρακαταθήκη που θα αφήσουν οι αγώνες αυτοί ή αρκείται στο να γεμίζει το πουγκί του δήμου όπου σήμερα εμφανίζει περί τα 4 εκ. πλεόνασμα. Τι το κάνει το πλεόνασμα αυτό άραγε; Χάθηκε ο Καρναβαλικός «κρυμμένος θησαυρός» αλλά φαίνεται πως υπάρχει το σεντούκι του Δήμου που κινδυνεύει να κρύψει την όποια μελλοντική προοπτική ανάπτυξης της Πόλης μας. Γιατί δεν υιοθετεί άραγε την πρόταση του Δημάρχου Αιγιάλειας να αγοράσει με μέρος των χρημάτων αυτών τα δάνεια συμπολιτών μας που πραγματικά έχουν ανάγκη;
Δυστυχώς, όσο καλός άνθρωπος και γιατρός να είναι ο κος Πελετίδη,ς αδυνατεί να ξεφύγει από τα στεγανά μίας ξεπερασμένης κομματικής πολιτικής που έχει εξελιχθεί πλέον σε καλυμμένη συστημική οντότητα. Επιλέγει το πεδίο κοινωνικής ευαισθησίας μόνον κατά το μέτρο που βολεύει την εικόνα που επιθυμεί να αναδεικνύεται χάριν της ευρύτερης πολιτικής επιβίωσης.
