Μια ενδιαφέρουσα επίσκεψη–ξενάγηση διοργάνωσε η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και ΠολιτισμούΚοινο_Τοπία www.koinotopia.gr στην έκθεση «Αχαΐα 1934-1944. Δέκα χρόνια αγώνων και ελπίδων» η οποία φιλοξενείται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πάτρας και περιλαμβάνει ντοκουμέντα από το αρχείο του ιστορικού, συγγραφέα και φιλόλογου Βασίλη Λάζαρη ο οποίος έκανε και την ξενάγηση.
Σπάνια χειρόγραφα και απόρρητα επίσημα έγγραφα από τα χρόνια του μεσοπολέμου, μέχρι και την απελευθέρωση από το γερμανο-ιταλικό ζυγό, τον Οκτώβριο του 1944 «φωτίζουν» την τοπική ιστορία της Πάτρας και της Αχαΐας. Την ιδιαίτερη και ιστορικής σημασίας αυτή έκθεση, με σπάνιο αρχειακό υλικό επιμελήθηκε ο αρχαιολόγος Ιωάννης Μόσχος.
Ο Σάκης Κάπαρης ο οποίος είχε καθηγητή στα γυμνασιακά χρόνια το Βασίλη Λάζαρη προσφώνησε εκ μέρους της οργάνωσης τον ιστορικό και συγγραφέα και κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της περιήγησης στην έκθεση διάβασε από τη συλλογή Το Άξιον εστί (1959) του Οδυσσέα Ελύτη το «Ανάγνωσμα Τέταρτο. Το οικόπεδο με τις τσουκνίδες» όπου ο μεγάλος μας νομπελίστας ποιητής μας μεταφέρει την παλληκαριά των Ελλήνων αγωνιστών μπροστά στο θάνατο σε ένα μπλόκο των κατακτητών και των συνεργατών τους (κάτι ανάλογο της Κοκκινιάς).
Ο Ανδρέας Λαγδάς που συμμετείχε στην ξενάγηση και του οποίου ο πατέρας απεικονιζόταν σε φωτογραφία του 1943 ανέφερε: Ο πατέρας μου Πάνος παρά την αναπηρία του διετέλεσε υπεύθυνος του τυπογραφείου του ΕΛΑΣ στο Μικρό χωριό στη Ρούμελη από τις 7 Μαρτίου 1943 μέχρι 18 Οκτωβρίου 1944. Εκεί τυπώνονταν διάφορες εφημερίδες και έντυπα του αντιστασιακού τύπου, όπως: Ρούμελη, Ριζοσπάστης, Φωνή του Φεραίου κ.α. Ήταν ο πρώτος που έγραψε βιβλίο –αποτελούμενο από 900 σελίδες- για τον Άρη Βελουχιώτη. Όλοι οι μετέπειτα συγγραφείς για τον Άρη, στη βιβλιογραφία τους, αναφέρονται στο βιβλίο του Πάνου Λαγδά.
Ο Βασίλης Κων/νου Λάζαρης γεννήθηκε στην Πάτρα το 1930. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθήνας και δούλεψε σε Γυμνάσια και Λύκεια για τριάντα χρόνια, ενώ, όταν συνταξιοδοτήθηκε, χρημάτισε για ένα χρόνο νομάρχης στην Αιτωλοακαρνανία. Η χούντα τον είχε απολύσει από τη θέση του και είχε μείνει έξω από τη δημόσια εκπαίδευση ολόκληρη την περίοδο της δικτατορίας. Είναι τακτικός συνεργάτης σε εφημερίδες και περιοδικά πάνω σε ιστορικά, αισθητικά, κοινωνιολογικά και φιλοσοφικά θέματα. Έχουν εκδοθεί τα έργα του Τέχνης σημεία (1983), Πολιτική Ιστορία της Πάτρας 5 τόμοι (1986-2016), Παναγιώτης Συνοδινός (2000), Καποδιστριακή Πάτρα (2002), Η ιστορική πορεία του Εμπορικού Συλλόγου Πατρών <<Ερμής>> (2003), Ο λαός και η νεολαία της Πάτρας στον αγώνα κατά της χούντας (2003), Ο εμφύλιος πόλεμος στην Αχαΐα (2006) κ.α. καθώς επίσης έχουν κυκλοφορήσει άλλα με δική του επιμέλεια.
