Στα 40 χρόνια ζωής του, ο Αλέξης Τσίπρας, κάποτε μέλος της ΚΝΕ, το μόνο σοβαρό γεγονός που γνώρισε δεν είναι άλλο από την κατάρρευση του κομμουνισμού. Του καθεστώτος, δηλαδή, που η ΚΝΕ και το ΚΚΕ θα ήθελαν να επιβάλουν στην Ελλάδα. Στην δε χώρα μας, ο σημερινός πρωθυπουργός θα πήρε κάποια μαθήματα από τον ανδρεοπαπανδρεϊσμό της δεκαετίας τού 1980 –ένα σύστημα εξουσίας που σε μεγάλο βαθμό στηριζόταν στην συνειδητή διαστρέβλωση της πραγματικότητας και στην δημιουργία «μαγικών εικόνων» που οι πολλοί εκλάμβαναν ως πραγματικές.
Επίσης, όταν –προφανώς για καιροσκοπικούς λόγους– ο Αλέξης Τσίπρας εγκατέλειπε την ΚΝΕ για να προσχωρήσει στον Συνασπισμό, και μάλιστα στο πιο αριστερό κομμάτι του, σίγουρα θα διδάχθηκε αρκετά από ίντριγκες και τακτικές εξαπάτησης ευρέων λαϊκών στρωμάτων μέσω μίας φαντασιακής ξύλινης γλώσσας, η οποία δεν περιγράφει τίποτα περισσότερο από εικονικές πραγματικότητες. Αυτές που δυστυχώς αρέσουν σε ανθρώπους οι οποίοι, λόγω της εκκωφαντικής άγνοιάς τους, είναι έτοιμοι να δεχθούν ό,τι ένας δημαγωγός μπορεί να τούς υποσχεθεί.
Στο πλαίσιο λοιπόν αυτής της πραγματικότητας, για τον ιντριγκαδόρο και αρριβίστα Αλέξη Τσίπρα η κατάρρευση της κυβέρνησης του Γιώργου Α. Παπανδρέου και κατ’ επέκτασιν του ΠΑΣΟΚ, υπήρξε δώρον εξ ουρανού. Είδε ξαφνικά μπροστά του ελεύθερον κηδεμονίας έναν αξιόλογο πολιτικό χώρο ο οποίος δεν περίμενε τίποτε άλλο παρά κούφιες υποσχέσεις, παχειά λόγια, μίσος και αποδιοπομπαίους τράγους. Από εκεί και πέρα, το έργο του σημερινού πρωθυπουργού ήταν σχετικά εύκολο. Αν μπορούσε να προσελκύσει και να έχει την στήριξη των καιροσκόπων του ΠΑΣΟΚ, ο δρόμος προς την εξουσία ήταν ανοικτός. Όπερ και εγένετο. Σπίρτζης, Κουρουμπλής, Τόσκας, Τζάκρη, Κοτζιάς και κάποιοι άλλοι ήσαν οι άνθρωποι που μπορούσαν να φέρουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και να βοηθήσουν τους απώτερους στόχους του Αλέξη Τσίπρα. Επίσης, θα τού ήταν πολύτιμοι και στην προσπάθειά του να ξεφορτωθεί κάποια βαρίδια μέσα στο κόμμα του, τύπου Λαφαζάνη, Κωνσταντοπούλου και άλλων τινων.
Σήμερα, μετά το γελοίο δημοψήφισμα τού 2015 και το τρίτο μνημόνιο που φαρδειά-πλατειά υπέγραψε ο Αλ. Τσίπρας, ο στόχος του επετεύχθη. Τσιπραϊκός ΣΥΡΙΖΑ, καιροσκοπικό ΠΑΣΟΚ και ακροδεξιά κατάλοιπα έχουν σχηματίσει έναν ισχυρό πόλο εξουσίας, ο οποίος ήδη δημιουργεί και τις απαραίτητες για την επιβίωσή του αρθρώσεις διαπλοκής στην Ελλάδα. Έχοντας ωστόσο ένα σοβαρό μειονέκτημα, που είναι η απώλεια ελέγχου του τραπεζικού συστήματος. Όσο όμως παραμένει στην εξουσία, το μειονέκτημα αυτό μετριάζεται από αθρόους διορισμούς και από «διευκολύνσεις» που η παρούσα κυβέρνηση παρέχει στους «δικούς της» μικρομεσαίους επιχειρηματίες, όπως βέβαια και σε αντίστοιχους μεγάλους.
Επίσης, σοβαρό πλεονέκτημα για τον Αλ. Τσίπρα είναι το σύστημα της απλής αναλογικής που θα ισχύσει στις μεθεπόμενες βουλευτικές εκλογές, όπως και οι φατρίες μέσα στην Νέα Δημοκρατία.
Ακόμα, δεν πρέπει καθόλου να υποτιμώνται και οι «ομάδες κρούσης» που διαθέτει ατύπως ο χώρος του ΣΥΡΙΖΑ και του ευρύτερου παλαιο-ΠΑΣΟΚ. Τα τελευταία φαινόμενα με τους «Ρουβίκωνες» και γενικά την αλητεία των κουκουλοφόρων δεν είναι διόλου τυχαία. Οι χουλιγκανικές αυτές ομάδες ανενόχλητες «προπονούνται» για τα όσα θα κάνουν αν υπάρξει κυβερνητική αλλαγή. Το σχέδιό τους είναι να κατακάψουν μεγάλες ελληνικές πόλεις, ώστε να αποδειχθεί ότι η κυβέρνηση Συριζανέλ ήταν νησίδα ησυχίας. Οι μπογιές που ρίχνουν και οι εισβολές που κάνουν σήμερα οι τραμπούκοι, είναι η «προθέρμανση». Έγκυρες πληροφορίες μας από το δυσώδες περιβάλλον των τραμπούκων κάνουν λόγο για πολύ σοβαρότερα γεγονότα, χειρότερα από αυτά της πυρπόλησης του Νομού Ηλείας το 2007 και της Αθήνας το 2008.
Από την άποψη αυτή, οι πολιτικές δυνάμεις του δημοκρατικού και φιλοευρωπαϊκού χώρου θα πρέπει να καταλάβουν και να προετοιμαστούν για εκλογές οι οποίες, όποτε γίνουν, αυτό θα συμβεί υπό ανώμαλες συνθήκες. Θα πρέπει από τώρα να θεωρείται βέβαιον ότι οι Συριζανέλ και το παλαιο-ΠΑΣΟΚ θα δημιουργήσουν ένα προεκλογικό κλίμα έντασης, άκρατου λαϊκισμού, απίθανης ψευδολογίας και παραπλάνησης. Με τον τρόπο αυτόν θα επιδιώξουν να παγιδεύσουν τους αντιπάλους τους.
Η έξοδος από το τρίτο μνημόνιο θα συνοδευτεί από νέον υπερδανεισμό και παροχές που ο Αλέξη Τσίπρας θα υποσχεθεί προς κάθε κατεύθυνση. Την ίδια περίοδο, θα έχουν κατακλυσμιαίο χαρακτήρα οι βρώμικες επιθέσεις κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη και της οικογένειάς του και προς την κατεύθυνση αυτή θα κινητοποιηθούν όλοι οι μηχανισμοί λασπολογίας που διαθέτουν οι κυβερνώντες. Απ’ ό,τι γνωρίζουμε, στόχος της λασπολογίας θα είναι επίσης συγκεκριμένοι δικαστικοί, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και επιχειρηματίες που δεν έδωσαν «γην και ύδωρ» σε Συριζανέλ και παλαιο-ΠΑΣΟΚ.
Κατά τα λοιπά, το 208 θα είναι μία ακόμη χρονιά παρακμής για την χώρα, η οποία χάνει πλέον δραματικά και την μάχη του μέλλοντός της –το οποίο, όμως, δεν είναι λίγοι αυτοί που το γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Δυστυχώς.
