Με αφορμή, την για ακόμη μιά επίσκεψή μου, χθές στο Μουσείο της Πάτρας, όπου οφείλω να ομολογήσω, ότι πέρα από την υπερηφάνεια που νοιώθω, γιατί πολλά από τα εκεί αρχαιολογικά εκθέματα, είναι ευρήματα που προέρχονται από τους Μυκηναϊκούς τάφους που βρέθηκαν στο χωριό μου, στις Πόρτες Αχαΐας, νοιώθω την ανάγκη να επισημάνω το γεγονός ότι αυτός ο αρχαιολογικός χώρος, δεν αναδείχθηκε και δεν στηρίχθηκε όσο θα έπρεπε.
Δεν αναφέρομαι στο απαράδεκτο γεγονός των ημερών της πανσελήνου που ήταν κλειστός και που δυστυχώς δεν είχε προγραμματιστεί καμία εκδήλωση, αν και προσφερόταν, αναφέρομαι στο γεγονός ότι αυτός ο πολύ σημαντικός αρχαιολογικός χώρος δεν έχει γίνει ακόμη επισκέψιμος. Δεν προχώρησαν οι ανασκαφές που προβλέπονταν και στον υπόλοιπο χώρο. Δεν αναδείχθηκαν τα σπήλαια που υπάρχουν σε εκείνον τον χώρο και όχι μόνον.
Με αφορμή λοιπόν τα προαναφερόμενα, ακόμη μια φορά παρεμβαίνω, για να αναδείξω αυτό το πρόβλημα και να ζητήσω από τους αρμοδίους, να κινηθούν ΑΜΕΣΑ οι διαδικασίες:
• Ανάδειξης αυτού του σημαντικού αρχαιολογικού χώρου, έτσι ώστε ΑΜΕΣΑ να γίνει ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΣ.
• Συνέχισης των ανασκαφών στους οριοθετημένους γύρω χώρους.
• Διερεύνησης των σπηλαίων που υπάρχουν στην περιοχή.
• Δρομολόγηση της πρόσβασης προς την νεραϊδότρυπα και το παλιό χωριό, όπου υπάρχει το κάστρο, η δεξαμενή και τα ερείπια του οικισμού.
Ο αρχαιολογικός χώρος Πορτών σε ένα σχεδιασμό επισκεψιμότητας μαζί με τους αντίστοιχους χώρους τόσο της υπόλοιπης Δυτικής Αχαΐας (Μητόπολη-Σπαλιαρέικα κλπ), όσο και του Δήμου Ερυμάνθου, αλλά και της γειτονικής περιοχής της Ηλείας, μπορούν να δώσουν μια άλλη προοπτική και οντότητα, μιάν άλλη ώθηση στην πολυπόθητη ανάπτυξη που έχει ανάγκη η εκεί περιοχή και όχι μόνον.