Η χώρα μας έχει ένα βασικό μειονέκτημα που είναι μια αγορά χωρίς ρευστότητα και χωρίς επενδυτικούς πόρους. Οι ιδιωτικοποιήσεις αποτελούν μια στρατηγική, που θα επιτρέψουν την εισδοχή επενδυτικών πόρων και θα δώσουν ένα σήμα σε διεθνές επίπεδο. Ένα επιπλέον αρνητικό στοιχείο αποτελεί το γεγονός της έλειψης ευελιξίας στην επιτοκιακή της πολιτική, καθώς υπάρχουν περιορισμοί από την ΕΚΤ που ελέγχει την Τράπεζα Ελλάδος .
Κατά συνέπεια λοιπόν χρειάζεται ένα άλλο μίγμα δημοσιονομικής προσέγγισης.
Πρωτίστως πρέπει να υπάρξει χρονική αναδιάρθρωση του χρέους (60 χρόνια) και σημαντικό κούρεμα του χρέους της τάξης του 50%, όπως και όριο στο ύψος αποπληρωμής, όπως ακριβώς είχε γίνει με την Γερμανία του 1953, όπου η Ελλάδα ήταν μεταξύ των δυνάμεων που κούρεψαν το χρέος της τότε αδύναμης Γερμανίας 50% και μπήκε πλαφόν στην ετήσια αποπληρωμή του χρέους της Γερμανίας προς άλλες χώρες ως ποσοστό επί του εμπορικού πλεονάσματος.
Υπάρχουν τρεις βασικοί παραγωγικοί πυλώνες στην Ελλάδα που πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη βαρύτητα: η εμπορική ναυτιλία, όπου η Ελλάς έχει το 16% του παγκόσμιου στόλου και είναι πρώτη δύναμη παγκοσμίως, ο τουρισμός, όπου έχει την έκτη θέση στην Ευρώπη, και η οικοδομή.
Παράλληλα πρέπει να δημιουργηθούν οι αναγκαίες συνθήκες επαναπατρισμού όλων όσων έχουν μεταναστεύσει τα τελευταία χρόνια.
Αυτό θα συμβεί μόνο με την ανάκαμψη της οικονομίας. Δεν διαθέτει η χώρα πόρους για μια πολιτική προσέλκυσης, η αγορά, όταν ανακάμψει, θα επιτρέψει αυτή την επιστροφή. Με αυτό τον τρόπο θα σπάσει ο κύκλος της απαισιοδοξίας και της απογοήτευσης. Η χώρα μας πρέπει να απεγκλωβιστεί από τον φαύλο κύκλο των πιστωτών μέσα από στοχευμένες πολιτικές κινήσεις και συνεργασίες που δεν θα θέτουν σε κίνδυνο την υπόστασή της.
Η εδραίωσης μιας νέας αναπτυξιακής πορείας, θα επιτρέψει την έξοδο από την επιτροπεία και την επιστροφή στην κανονικότητα των διεθνών αγορών.
Ο δυναμισμός που επιδεικνύουν οι εξαγωγές, η βιομηχανική παραγωγή, οι λιανικές πωλήσεις και ο τουρισμός, δύναται να επηρεάσουν θετικά και τους υπόλοιπους παραγωγικούς τομείς. Εκτίμησή μας είναι ότι έχουν συσσωρευθεί πολλές επενδυτικές ευκαιρίες προς αξιοποίηση από ιδιωτικά κεφάλαια.
Συνεπώς, είναι αναγκαίο να μην διαταραχθεί περαιτέρω η ομαλότητα της οικονομίας μας, καθώς η γενικότερη αβεβαιότητα και η δημοσιονομική συμπίεση των εισοδημάτων εξακολουθεί να έχει αντίκτυπο στην οικονομική δραστηριότητα, γεγονός που αποτυπώνεται μεταξύ άλλων στην αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο, στο υψηλό επίπεδο των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων («κόκκινα δάνεια») και στη συνεχιζόμενη μείωση των καταθέσεων των νοικοκυριών.
Άρα λοιπόν να θέσουμε ως βάση επανεκκίνησης και ανάκαμψης τις όποιες θετικές εξελίξεις παρουσιάζει ο δείκτης οικονομικού κλίματος, σχετικά με την άνοδο της παραγωγής στη μεταποίηση πλην πετρελαιοειδών (+3,3 % στο πεντάμηνο Ιανουαρίου - Μαίου), τη θεαματική άνοδο των εξαγωγών χωρίς πετρελαιοειδή το Μάιο του 2017 (+19,8%, έναντι υποχώρησης -5,8% τον Μάιο του 2016), τη θετική πορεία του όγκου λιανικών πωλήσεων πλην καυσίμων (+2,6 % τον Απρίλιο), και τέλος την ανοδική πορεία των τουριστικών αφίξεων και εισπράξεων τον Απρίλιο.
