Ωτε, λοιπόν, «δεν έχει κανένας το δικαίωμα να έρχεται να μας κάνει μαθήματα δημοκρατίας, εδώ, στον τόπο όπου γεννήθηκε η δημοκρατία».
Τάδε έφη Κώστας Κατσίκης, βουλευτής των ΑΝΕΛ. Με αυτήν τη φράση-δόγμα δικαιολόγησε την επίθεσή του κατά του Γκανέζου Σαμσιντίν Ιντρίσου, μέλους του Δ.Σ του Ελληνικού Φόρουμ Μεταναστών. Συζητούσαν στη Βουλή, στην Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, την Ετήσια Εκθεση Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας του 2016, και ο Ιντρίσου είχε την άστοχη ιδέα να πει ότι ειδικά στα αστυνομικά τμήματα της Ομόνοιας και του Αγίου Παντελεήμονα η κακομεταχείριση μεταναστών είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Και να προσθέσει ότι πολλά θύματα ρατσιστικής βίας δεν καταγγέλλουν τι υφίστανται (από τα αφεντικά τους, από αστυνομικούς ή από χρυσαυγίτες), γιατί έχουν πειστεί πως οι πιθανότητες να δικαιωθούν είναι απελπιστικά λιγότερες από τις πιθανότητες να βρεθούν μπλεγμένοι χειρότερα. Δεν είναι δύσκολο να τους σκίσει κάποιος λεβέντης την άδεια παραμονής ή και το διαβατήριό τους, παίζων άμα και τραμπουκίζων.
Πήρε φωτιά ο κ. Κατσίκης ακούγοντάς τα όλα αυτά. Εξεμάνη, επειδή ο μετανάστης τάχα «έβριζε τους Ελληνες». Και επειδή «κανένας δεν έχει δικαίωμα να μας κάνει μαθήματα δημοκρατίας» κτλ. Σύμφωνα με την εξαιρετική λογική του κ. Κατσίκη, αν κάποιος πει ότι δέκα, εκατό, πεντακόσιοι αστονομικοί ή «απλοί πολίτες» κακομεταχειρίζονται πρόσφυγες και μετανάστες, τότε «βρίζει τους Ελληνες», όλους, ζώντες και τεθνεώτες.
Η ιερά ταραχή του δεν επιτρέπει να περάσει από το μυαλό του η ιδέα ότι ακριβώς επειδή καμαρώνουμε σαν κοιτίδα της δημοκρατίας, οφείλουμε αφενός να την προστατεύουμε πάντοτε και υπέρ πάντων, και αφετέρου να δεχόμαστε ενθουσιωδώς την κριτική των άλλων, των μη γεννηθέντων στο λίκνο, ώστε να γίνουμε καλύτεροι. Διότι η δημοκρατία ποτέ δεν είναι πολλή και ποτέ δεν περισσεύει.
Λοιπόν, επειδή τυγχάνουμε και λίκνο του αθλητισμού, ουδείς έχει το δικαίωμα να καταφτάνει στον τόπο μας, να εκμεταλλεύεται τη φιλοξενία μας (που κι αυτή επίσης εδώ γεννήθηκε) και να νικάει οποιαδήποτε ελληνική ομάδα σε οποιοδήποτε άθλημα. Είναι αγένεια και ύβρις. Και επειδή εδώ γεννήθηκε και το θέατρο, και η φιλοσοφία, ουδείς ξένος σκηνοθέτης, ηθοποιός, φιλόσοφος δικαιούται να έρχεται στα θέατρά μας και στα αμφιθέατρά μας και, αμνήμων και αγνώμων, να μας κάνει μαθήματα υποκριτικής ή στοχασμού. Τι, αυτοί θα μας δείξουν τ’ αμπελοχώραφά μας;
ΠΗΓΗ: Καθημερινη
