Σε συζητήσεις με διεθνή open funds ακινήτων βρίσκονται οι τράπεζες, προετοιμάζοντας την επόμενη μέρα διαχείρισης των ακινήτων που θα σωρεύσουν από τους επικείμενους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς.
Καθώς η πλειοψηφία των ακινήτων αναμένεται να καταλήξει στις ίδιες τις τράπεζες, οι τελευταίες αναζητούν τις εναλλακτικές επιλογές διαχείρισης, αφού δεδομένα οι ίδιες δεν θα μπορέσουν να διαθέσουν στην αγορά παρά μόνο περιορισμένα, και τα πλέον εμπορεύσιμα ακίνητα. Μάλιστα, αυτό υπό την προϋπόθεση ότι θα έχουν προβεί στους ισολογισμούς τους στα ανάλογα impairments, δηλαδή στις απομειώσεις της αξίας των ακινήτων – ενεχύρων, αναπροσαρμόζοντας σε ετήσια βάση την αξία τους με βάση την παλαιότητα, το μέγεθος, τις αντικειμενικές τιμές κ.λπ.
Στο πλαίσιο αυτό, οι πληροφορίες του Capital.gr αναφέρουν ότι οι τράπεζες βρίσκονται σε διερευνητικές συζητήσεις με διεθνή open funds ακινήτων για τη μαζική μεταβίβαση ακινήτων, τα οποία έτσι θα βγουν από τους τραπεζικούς ισολογισμούς. Παράλληλα, οι τράπεζες θα αποκτήσουν μερίδια συμμετοχής στα open funds, προσδοκώντας να κερδίσουν από την υπεραξία που θα δημιουργεί η πώληση των ακινήτων από τα τελευταία.
Εν τω μεταξύ, η επικείμενη διεύρυνση του στοκ ακινήτων των τραπεζών και η ανάγκη καλύτερης διαχείρισης των collaterals των δανείων, εν προκειμένω των ακινήτων, δημιουργούν για τις τράπεζες την ανάγκη πλήρους χαρτογράφησης των χαρτοφυλακίων ακινήτων τους. Η ανάγκη αυτή προκύπτει και από τις συνεργασίες που αναμένονται με ξένες πλατφόρμες διαχείρισης ακινήτων.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Capital.gr, ο σχεδιασμός των τραπεζών προβλέπει γενική "τακτοποίηση" των στεγαστικών τους χαρτοφυλακίων και των ενεχύρων τους. Αυτό σημαίνει ότι με τη βοήθεια των ξένων εξειδικευμένων πλατφορμών, θα καταχωρίσουν και θα διαχωρίσουν τόσο τα μη εξυπηρετούμενα, όσο και τα εξυπηρετούμενα δάνεια που έχουν ακίνητα ως εμπράγματη εξασφάλιση. Στόχος είναι να αποκτήσουν καλύτερη οπτική για το πόσα και ποια ενέχυρα μπορούν να ανακτηθούν. Σημειώνεται ότι αυτό είναι και το βασικό ζητούμενο από τον SSM, ο οποίος πιέζει τις τράπεζες για την όσο το δυνατόν ταχύτερη ανάκτηση collaterals, ειδικά από στρατηγικούς κακοπληρωτές.
Ο διαχωρισμός των ακινήτων που συνιστούν εξασφαλίσεις δανείων θα επιχειρηθεί και προκειμένου να γίνει καλύτερος σχεδιασμός του προγράμματος πλειστηριασμών από τις τράπεζες, στοχεύοντας σε περιοχές και ακίνητα που θα παρουσιάζουν τις μεγαλύτερες δυνατότητες ανακτησιμότητας των δανείων που έχουν χορηγηθεί.
Στην παρούσα φάση, στα χαρτοφυλάκια ακινήτων των τραπεζών επικρατεί χαοτική κατάσταση, αφού το ίδιο ακίνητο μπορεί να είναι περασμένο ως διπλό και τριπλό collateral (δηλαδή να συνιστά εμπράγματη εξασφάλιση σε περισσότερα από ένα δάνειο), μπορεί το κάθε συνοδευτικό ακίνητο να είναι εγγεγραμμένο και με άλλο κωδικό (π.χ. άλλο κωδικό να φέρει το διαμέρισμα, άλλο το γκαράζ του και άλλο η αποθήκη του), να εμφανίζονται ψευδή μισθώματα, να μην αναγνωρίζονται οριζόντιες ιδιοκτησίες, να μην έχουν γίνει νομιμοποιήσεις ή αυτές να μην μπορούν να καταστούν δυνατές.
Ουσιαστικά, το μόνο που έχουν κάνει οι τράπεζες με τα ακίνητά τους, η καθεμία στο δικό της βαθμό, είναι η ετήσια αναπροσαρμογή της αξίας των ενεχύρων τους, υπολογίζοντας την παλαιότητα των ακινήτων, το μέγεθός τους, τις αλλαγές στις αντικειμενικές αξίες κ.λπ. και προχωρώντας σε αντίστοιχα impairments (απομειώσεις αξίας). Πρόκειται για μία διαδικασία που "χτυπάει" μεν τα αποτελέσματα των τραπεζών, αφού προσθέτει προβλέψεις έναντι απομειωμένων ενεχύρων, αλλά προφυλάσσει τις τράπεζες από ζημίες σε μελλοντική πώληση των ακινήτων, εξαιτίας λανθασμένης αποτίμησής τους στα βιβλία τους.
