Η ομιλία του βουλευτή Ιάσωνα Φωτήλα στην εκδήλωση για την εργασία στο σεξ:
Είχα την ευκαιρία και την τιμή πιστεύω να ασχοληθώ στη βουλή με τα ζητήματα της σεξουαλικής διαφορετικότητας, που για μένα η κατοχύρωσή τους αποτελούν μέρος του πυρήνα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δείκτης πολιτισμού για τη χώρα μας, αρχικά ως εισηγητής του Ποταμιού στο νόμο για τη συμβίωση των ομόφυλων ζευγαριών.
Εκεί, θλίβομαι που το λέω, αλλά αν δεν υπήρχε η ψήφος του Ποταμιού στην Επιτροπή και στην ολομέλεια της Βουλής η ψήφος όλων των κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, εκείνο το νομοσχέδιο δεν θα είχε περάσει εξαιτίας της καταψήφισής του από τους συμμάχους του ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ του κ. Καμμένου.
Εδώ και μερικούς μήνες υπερασπίζομαι τα ίδια δικαιώματα από τις τάξεις της ΝΔ ως αναπληρωτής Τομεάρχης Υγείας του κόμματος, που έχει αποδείξει με την ψήφο της στη Βουλή ότι βάζει πιο πάνω από μικροκομματικές σκοπιμότητες την κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Φίλες και φίλοι,
Το φαινόμενο της παράνομης διακίνησης προσώπων με σκοπό τη σεξουαλική και οικονομική εκμετάλλευση είναι υπαρκτό και έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Οι πράξεις αυτές διώκονται επαρκώς από το νόμο και μάλιστα με αναβαθμισμένο πλαίσιο προστασίας, με πιο πρόσφατο την κύρωση από τη Βουλή σχετικής Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη δράση κατά της Εμπορίας Ανθρώπων από την Ελλάδα το 2013.
Εκτός όμως από την εμπορία ανθρώπων υπάρχει και η εκούσια εργασία στο σεξ, η παροχή δηλαδή υπηρεσιών σεξ από άτομα ανεξαρτήτως φύλου, σε εξωτερικούς ή σε εσωτερικούς χώρους, που δεν μπορεί να θεωρείται εκ προοιμίου προϊόν εμπορίας ανθρώπων και στη βάση αυτή να ποινικοποιείται.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, διαμέσου της Γενικής Γραμματείας Ισότητας του ΥΠΕΣ, αντί να απλοποιήσει το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο (νόμος 2734/1999) που με τους περιορισμούς που βάζει στην άσκηση της εργασίας στο σεξ ουσιαστικά το καθιστά παράνομο, φαίνεται να θέλει να το σκληρύνει, ποινικοποιώντας ακόμα και τον πελάτη που αναζητά ερωτικές υπηρεσίες, σε εφαρμογή ανάλογων μοντέλων που ισχύουν στη Σουηδία, με αιτιολογία την υπαρκτή ως ένα βαθμό συσχέτιση της παράνομης πορνείας με το trafficking, καθώς αρκετές γυναίκες πέφτουν θύματα εκβιασμού και αναγκαστικής εκπόρνευσης.
Καταρχάς η μεταφορά μοντέλων άλλων κοινωνιών στην ελληνική πραγματικότητα είναι εξορισμού προβληματική καθώς είναι αβέβαιο κατά πόσο μπορούν να έχουν αντίστοιχες ευεργετικές επιπτώσεις.
Αναφορικά με το «Σουηδικό μοντέλο» όμως που επικαλείται η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων, σήμερα αμφισβητείται η δυνατότητα αντιμετώπισης αποτελεσματικά των προβλημάτων που σχετίζονται με τη σωματεμπορία, αλλά και με την εργασία στο σεξ μέσω της ποινικοποίησης του.
Εμπειρικά δεδομένα, έρευνες και μαρτυρίες εργαζομένων στην πραγματικότητα, υποδεικνύουν την αρνητική επίδρασή του στην υγεία, την ασφάλεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα των εργαζομένων στο σεξ. Συνέπειες του απαγορευτικού νομικού πλαισίου είναι ο περιορισμός του διαμοιρασμού πληροφοριών ασφαλείας και προφυλακτικών για τους εργαζομένους του σεξ από παρόχους υπηρεσιών και μια συνεχιζόμενη ανταγωνιστική σχέση μεταξύ αστυνομίας και εργαζομένων.
Η ποινικοποίηση λοιπόν δυσχεραίνει την καταπολέμηση του trafficking, καθώς τα άτομα που έχουν εμπλακεί σε μια δραστηριότητα που είναι παράνομη, φοβούνται να καταγγείλουν τους υπαίτιους του εξαναγκασμού τους. Ταυτόχρονα ωθεί τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στο σεξ στην παρανομία, αυξάνοντας δραματικά τους κινδύνους που σχετίζονται με την ατομική τους ασφάλεια και υγιεινή και την παραβίαση των ατομικών τους δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Υπάρχει λοιπόν ανάγκη εύρεσης αποτελεσματικής στρατηγικής για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που σχετίζονται με τη διεθνή σωματεμπορία αλλά και ταυτόχρονη ανάγκη εύρεσης αποτελεσματικής στρατηγικής για κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο σεξ, που θα βοηθήσει και στην αντιμετώπιση των σεξουαλικών μεταδιδόμενων νοσημάτων, με κυριότερο το AIDS.
Η μόνη θεραπεία από αυτή την πανδημία είναι η ενημέρωση και η γνώση αλλά και η ύπαρξη νομοθετικού πλαισίου που βοηθάει προς την κατεύθυνση αυτή. Και προς τα εκεί θα πρέπει να εστιάσουν οι ενέργειες των φορέων της κυβέρνησης, είτε η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων είτε ο ΟΚΑΝΑ και το ΚΕΕΛΠΝΟ με δράσεις υποστήριξης που με πολύ λίγα έξοδα μπορούν να συμβάλλουν στην κατεύθυνση αυτή.
Στη χώρα μας, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΚΕΕΛΠΝΟ, τους πρώτους δέκα μήνες του 2016 διαγνώστηκαν και δηλώθηκαν 453 HIV λοιμώξεις. Στόχος είναι αυτό το νούμερο να εξαλειφθεί όχι να αυξηθεί. Και αυτό ειδικά στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης θα επιτευχθεί μόνο με καινοτόμες και στοχευμένες δράσεις που θα προσανατολίζονται στην πρόληψη και όχι στην αντιμετώπιση της νόσου.
Και αν πραγματικά η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων ενδιαφέρεται για την αντιμετώπιση του trafficking και της βίας κατά των γυναικών, αντί να σκέφτεται πώς θα σκληρύνει το υπάρχον νομικό πλαίσιο, ας κοιτάξει πώς θα κυρώσει τη συμφωνία για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών του 2011 της Κωνσταντινούπολης γιατί όλο ακούμε ότι θα γίνει αλλά ακόμα να έρθει στη Βουλή.
Σε αυτή τη Σύμβαση προβλέπονται πρόσθετα μέτρα και μηχανισμοί κατά της παράνομης εμπορίας γυναικών και αντιμετώπιση της βίας εναντίον τους.
Έτσι μπορούν να προστατευτούν επί της ουσίας τα δικαιώματα και όχι με ποινικοποίηση και αυταρχισμό.