Ο «άλλος κόσμος» που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ πως είναι εφικτός, ύστερα από δύο χρόνια αποδείχθηκε φριχτός. Πολλοί θεωρούν πως μέσα στον σωρό των δεινών υπάρχει τουλάχιστον αυτό το πολύτιμο. Επειτα από αυτά τα δύο χρόνια αλλοπρόσαλλης διακυβέρνησης, αν μη τι άλλο αποκομίσαμε τη συνείδηση του ψεύδους.
Η ηγεμονία της Αριστεράς κατέρρευσε στη συνείδηση της πλειοψηφίας, μαζί με τις προσδοκίες που διαψεύσθηκαν και τις υποσχέσεις που αθετήθηκαν. Οι παλικαρισμοί της εθνικής αγανάκτησης ορφάνεψαν, το λεγόμενο ηθικό πλεονέκτημα αποδείχθηκε ανήθικο, οι θεσμοί της Δημοκρατίας κινδυνεύουν όσο δεν κινδύνευσαν από την εποχή των συνταγματαρχών, και η ελληνική κοινωνία φτώχυνε σε όλα τα επίπεδα. Αρα το «πρώτη φορά Αριστερά» μάς οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο «ποτέ πια Αριστερά».
Λυπάμαι, αλλά τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Η κρίση έδωσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία σε όσους τη διαχειρίστηκαν να συγκρουσθούν με το βαθύ κράτος, το κατεξοχήν υπεύθυνο για την πτώχευση. Δεν θέλησαν να το κάνουν, διότι στηρίζονταν σ’ αυτό, δεν μπόρεσαν, δεν τόλμησαν. Από τον Παπανδρέου, που ομολόγησε την πτώχευση, ώς τον Σαμαρά, η πολιτική ηγεσία ελισσόταν ανάμεσα σε συμπληγάδες. Επρεπε να διαπραγματευθεί με τους δανειστές από τη μία και με το βαθύ κράτος από την άλλη. Οποια υποχώρηση αναγκαζόταν να κάνει απέναντι στους πρώτους την αντάλλασσε με μια παραχώρηση απέναντι στους δεύτερους. Το βαθύ κράτος εξέλεξε τον Τσίπρα γιατί του υποσχέθηκε πως όχι μόνον δεν πρόκειται να κάνει άλλη υποχώρηση απέναντι στους δανειστές, αλλά θα του δώσει πίσω και τα κεκτημένα του. Από τους συνδικαλιστές της ΔΕΗ ώς την ΟΛΜΕ και από τους αγρότες ώς τους υπαλλήλους των ασφαλιστικών ταμείων και τους συνταξιούχους, το βαθύ κράτος βρήκε επιτέλους τον γνήσιο πολιτικό του εκφραστή. Οποιος τολμούσε να έχει αντίρρηση βαφτιζόταν φιλελεύθερος και καταδικαζόταν.
Το ανήθικο κατασκεύασμα που αποκαλείται «ασφαλιστικό νομοσχέδιο» νομίζετε ότι παρήχθη από τον ασθενή ηλεκτρισμό των νευρώνων του εγκεφάλου του κ. Κατρουγκάλου; Του το έφεραν έτοιμο τα τρωκτικά που κατοικούν στους φωριαμούς του ΟΑΕΕ. Και άσε τους ελεύθερους επαγγελματίες να κλείνουν τα βιβλία τους για να σώσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία από τις κατασχέσεις των τυραννόσαυρων. Η Ελλάδα πάλιωσε, γέρασε, χωρίς όμως να κερδίσει ούτε τη σοφία των γηρατειών ούτε τη γοητεία της ωριμότητας. Και εθίζει τους νεότερους στην ασχήμια. Μια εικόνα από τη βρώμα των πανεπιστημίων μας αρκεί.
Οι δημοκρατικές δυνάμεις, από τη Ν.Δ. μέχρι τον Βενιζέλο και το Ποτάμι, δεν αρκεί να μας πείσουν για την πτώχευση της αριστερής ρητορείας. Αυτό το βλέπουμε κι από μόνοι μας. Οφείλουν να αποδείξουν πως είναι ικανές, και έχουν το θάρρος, να συγκρουσθούν με την τυραννία του βαθέος κράτους. Δύσκολα πράγματα, αφού οι μόνες κοινωνικές δυνάμεις που έχουν απομείνει όρθιες είναι όσες έχουν βρει άσυλο στα υπόγεια του βαθέος κράτους.
Δύσκολα, αλλά δεν θέλω να πιστέψω ότι κάποιος από τους πολιτικούς που έχουν απομείνει όρθιοι για να αντιμετωπίσουν τους Φλαμπουράρηδες και τους Καρανίκες, περιμένουν πως τα πράγματα θα είναι εύκολα. Αν μη τι άλλο, ας αξιοποιήσουν και αυτοί την εμπειρία των δύο χρόνων ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
