Μόλις έξι μήνες πέρασαν από την πορεία του Δήμου, «Πάτρα-Αθήνα: κατά της ανεργίας”.
Τέσσερις από την «Παλαιό λιμάνι-Νέο: για το θαλάσσιο μέτωπο».
Και τώρα, νέα: «Στάδιο-Λιμάνι: για τον προϋπολογισμό»…
Είναι προφανές ότι η δημοτική αρχή προσπαθεί με κάθε τρόπο και μέσο, να συντηρεί στην επικαιρότητα την επαναστατική της πρακτική.
Τόσο, όσο κανένα άλλο επίτευγμά της!
Και μπορεί και να ναι στ’ αλήθεια, το πιο σημαντικό της.
Δυο χρόνια από την εκλογή τους, αυτό είναι μάλλον το περισσότερο, που μπορούν να προσφέρουν στην πόλη. Κι ίσως αυτό να είναι και το περισσότερο, που η πόλη μπορεί να προσδοκά από αυτούς.
Γιατί απλά, αυτό ξέρουν να κάνουν. Και το υποσχέθηκαν και το κάνουν καλά:
Απεργία, πορεία, κατάληψη - διαμαρτυρία, αντίδραση, ανυπακοή!
Κι η Πάτρα βυθίζεται μέρα με τη μέρα, στη μοναχικότητά της...
Κι άνθρωποί της βλέπουν γύρω τους, άλλες πόλεις, άλλες δημοτικές αρχές, με τις ίδιες γνωστές πάντα δυσκολίες, να το παλεύουν και να τα καταφέρνουν.
Εδώ απλά, φιλιωνόμαστε με την υποβάθμιση.
Έχουμε έτσι λόγο διαμαρτυρίας, λόγο ύπαρξης, τελικά.
Κι ενώ ζούμε σε μια ευλογημένη γωνιά, με πλούσια φυσικά χαρίσματα και ωραίους ανθρώπους, η αρχή της πόλης επιδεικτικά τα αγνοεί.
Ένας ήλιος λαμπερός και μια θάλασσα μαγεία. Δύο λιμάνια, μια μαρίνα και μια γέφυρα. Εκατοντάδες εκκλησιές, δεκάδες μοναστήρια κι ένας Αγιαντρέας. Δυο πανεπιστήμια κι ένα ΤΕΙ. Αρχαιολογικοί χώροι και μουσεία. Θέατρο Απόλλων και Ρωμαϊκό Ωδείο. Καρναβάλι και φεστιβάλ. Φορείς και σχήματα πολιτισμού. Δυο γήπεδα προδιαγραφών, δυο κολυμβητήρια, σύλλογοι κάθε αθλήματος. Βιοτεχνικό πάρκο και βιομηχανική ζώνη. Δεκάδες βιοτεχνίες, μερικές ακόμη βιομηχανίες, δίκτυα, υποδομές. Ανεμογεννήτριες και υδροηλεκτρικά. Πέντε νοσοκομεία, τρία ευγηρία, κλινικές, ιδρύματα. Τέσσερα επιμελητήρια, δεκάδες επιστημονικές ενώσεις, δεκάδες χιλιάδες νέοι. Εκατοντάδες μαγαζιά, μικρά και μεγάλα, εξαιρετική αγορά, υπέροχα καφέ. Χιλιάδες έμποροι και αυτοαπασχολούμενοι. Πλούσιος βυθός, επιβλητικοί ορεινοί όγκοι και δάση, χείμαρροι και πηγές, στρέμματα καλλιεργήσιμης γης, κοπάδια. Λαχαναγορά και ιχθυόσκαλα. Εξαιρετική ρυμοτομία, δεκάδες νεοκλασικά, πλούσια δημοτική περιουσία!
Αυτά, που είναι πλούτος και παράγουν για τους δημότες, δεν υπάρχουν για τους διοικούντες.
Επιλέγουν να μην ασχολούνται με ό,τι δίνει πλούτο.
Προτιμούν την «επένδυση» στη φτώχια.
Για αυτούς υπάρχει ο Περισσός και ο προαιώνιος εχθρός, ο καπιταλισμός!
Αυτό έμαθαν, αυτό ξέρουν, αυτό κάνουν: απεργία, πορεία, κατάληψη…
Πάτρα μου, υπομονή…
