Του Θέμη Μπάκα
Η φετινή Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης, για μια ακόμη φορά, ανέδειξε με απόλυτη σαφήνεια αυτό που ήδη όλοι όσοι βιώνουν την καθημερινότητα στην Ελλάδα γνωρίζουν: η κυβέρνηση ζει σε έναν δικό της κόσμο, αποκομμένη από τα πραγματικά προβλήματα και τις ανάγκες των πολιτών.
Οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού, οι οποίες επαναλήφθηκαν με ρυθμό και ύφος εθιμοτυπικής τελετής, δεν εμπεριείχαν κανένα πολιτικό όραμα, καμία στρατηγική για το μέλλον της χώρας. Και το κυριότερο, δεν έδωσαν καμία απτή απάντηση στις αγωνίες των πολιτών. Αντί για λύσεις, η ομιλία φάνηκε περισσότερο ότι ήταν μια προσπάθεια επικοινωνιακής διαχείρισης, παρά μια σοβαρή πολιτική πρόταση.
Σιωπή έναντι των μικρομεσαίων
Όσοι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και ελεύθεροι επαγγελματίες παρακολούθησαν την ομιλία έμειναν παγωμένοι. Ούτε ένα συγκεκριμένο μέτρο στήριξης της ρευστότητας, ούτε καν ένας σχεδιασμός για τη διευκόλυνση της καθημερινής λειτουργίας των επιχειρήσεών τους.
Η κυβέρνηση φαίνεται να αγνοεί πλήρως ότι πίσω από κάθε μικρή και μεσαία επιχείρηση βρίσκονται οικογένειες που στηρίζονται σε αυτές για να ζήσουν, εργαζόμενοι που χρειάζονται σταθερότητα και μια αγορά που πρέπει να «αναπνεύσει». Η σιωπή απέναντι στους μικρομεσαίους δεν είναι τυχαία, αποκαλύπτει την έλλειψη κατανόησης για την οικονομική πραγματικότητα της κοινωνίας.
Δεν ακούστηκε η φράση «πρωτογενής τομέας»
Ακόμη πιο ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι δεν ακούστηκε καν η φράση «αγροτική παραγωγή» ή «πρωτογενής τομέας». Η Ελλάδα είναι μια χώρα όπου η πρωτογενής παραγωγή αποτελεί τη «ραχοκοκαλιά» της οικονομίας και της εθνικής ασφάλειας.
Κι όμως, ούτε ένα μέτρο για τη στήριξη των παραγωγών, των αγροτών, των κτηνοτρόφων και των αλιέων δεν παρουσιάστηκε.
Η αδιαφορία για τον πρωτογενή τομέα δεν είναι, απλώς, μια πολιτική παράλειψη, είναι μια πολιτική αμετροέπεια, καθώς η κυβέρνηση φαίνεται να μην κατανοεί ότι η επιβίωση του πρωτογενή τομέα δεν είναι ζήτημα ιδιοτέλειας, αλλά εθνικό ζήτημα.
Τυπική αναφορά τα μέτρα για το δημογραφικό
Επιπλέον, τα μέτρα που αφορούν το σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα της χώρας ήταν περισσότερο μια τυπική αναφορά, παρά μια ουσιαστική προσπάθεια της επίλυσης του. Ο λόγος του πρωθυπουργού έμοιαζε να λέει «κάτι είπαμε», χωρίς όμως να περιέχει σχεδιασμό που να μπορεί να συμβάλλει στις γεννήσεις ή την ενίσχυση της οικογένειας στην πράξη. Τα όσα ανακοινώθηκαν ως μόνιμα μέτρα δεν είναι, διότι αν μειωθεί ο μισθός ή χαθεί η δουλειά, τα όποια οφέλη χάνουν την ισχύ τους. Παράλληλα, δεν συνδέονται με μια συνολική στρατηγική, καθώς μοιάζουν περισσότερο με επικοινωνιακό παιχνίδι: η λέξη «δημογραφικό» αναφέρθηκε, απλώς, για να ειπωθεί, χωρίς καμία πρόβλεψη για ουσιαστική λύση.
Απογοητευτική η κατάσταση στη στέγαση
Στον τομέα της στέγασης, η κατάσταση είναι εξίσου απογοητευτική. Η ομιλία δεν περιλάμβανε καμία δέσμη μέτρων για τη στήριξη των νέων οικογενειών, των φοιτητών ή των νοικοκυριών που δυσκολεύονται να αποκτήσουν στέγη. Η στεγαστική πολιτική παραμένει ανύπαρκτη, φέρνοντας αντιμέτωπους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες με ένα φλέγον πρόβλημα που έχει γίνει πια μια καθημερινή «μάστιγα».
Η απουσία ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για την αναχαίτιση του κόστους στέγασης δεν είναι απλώς παράλειψη, είναι η επιβεβαίωση ότι η κυβέρνηση δεν βλέπει την καθημερινότητα, δεν καταλαβαίνει την πίεση των νοικοκυριών, δεν λαμβάνει υπόψη της τα στοιχεία της Eurostat, της ΕΛΣΤΑΤ και της Τράπεζας της Ελλάδος, δεν ενδιαφέρεται.
Παράλληλα, δεν έγινε καν νύξη για τους έμμεσους φόρους. Δεν ακούστηκε τίποτα για τη μείωση της επιβάρυνσης στα είδη πρώτης ανάγκης, ούτε για την προστασία των ευάλωτων νοικοκυριών ή για την αποφυγή της συνεχούς επιβάρυνσης των πολιτών, μέσω του ΦΠΑ και άλλων φόρων κατανάλωσης. Η σιωπή αυτή αποκαλύπτει την πλήρη αποσύνδεση της κυβέρνησης από την καθημερινή ζωή και τις οικονομικές δυσκολίες που βιώνει η πλειοψηφία της κοινωνίας.
Ένα ακόμη κρίσιμο κενό ήταν η μη αναφορά στην ενέργεια και στο νερό ως κοινωνικά αγαθά. Η πρόσβαση σε αυτά τα αγαθά δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως πολυτέλεια ή εμπόρευμα στα χέρια λίγων. Πρέπει να είναι δικαίωμα όλων των πολιτών.
Επιπλέον, η κυβέρνηση απέφυγε να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο παραγωγικό μοντέλο που θα κρατήσει τους νέους στη χώρα, με αξιοπρεπείς δουλειές, και θα αναβαθμίσει την πραγματική οικονομία.
Επικοινωνιακή ατζέντα χωρίς ουσία
Συνολικά, οι εξαγγελίες στη φετινή ΔΕΘ δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια επίδειξη επικοινωνιακής ατζέντας χωρίς ουσία. Η κυβέρνηση, μέσω των ομιλιών της, φανερώνει ότι ζει σε έναν κόσμο όπου τα προβλήματα δεν είναι πραγματικά αλλά θεωρητικά. Η καθημερινότητα των πολιτών, οι αγωνίες των επιχειρηματιών, η ανασφάλεια των εργαζομένων, οι ανάγκες των οικογενειών και των αγροτών δεν υπάρχουν γι’ αυτήν, ή αν υπάρχουν αντιμετωπίζονται με αποσπασματικά λόγια χωρίς καμία πρόβλεψη ή στρατηγική.
Η ΔΕΘ επιβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση δεν έχει ούτε όραμα ούτε σχέδιο ούτε σύνδεση με την κοινωνία. Οι πολίτες βλέπουν ένα κράτος αποκομμένο, που συζητά για το δημογραφικό και το στεγαστικό πρόβλημα σαν να είναι απλές λέξεις σε ένα κείμενο ομιλίας, χωρίς κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα.
Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες μένουν παγωμένοι, οι αγρότες αγνοημένοι, τα νοικοκυριά απροστάτευτα. Κι αυτή η εικόνα δεν είναι παρά η απόλυτη επιβεβαίωση ενός πολιτικού κενού, το οποίο καταδεικνύει ότι η κυβέρνηση ζει σε έναν σύμπαν παράλληλο προς την πραγματική Ελλάδα.
ΣΣ: Ο Θέμης Μπάκας είναι πολιτευτής Αχαΐας.
