Σε πρόσφατο άρθρο τους τέσσερεις αντιδήμαρχοι της Δημοτικής Αρχής Δημαρά ( αλήθεια γιατί δεν αναφέρουν πότε ήσαν αντιδήμαρχοι ; ντρέπονται ; νομίζουν ότι τους θυμάται ο Πατραικός Λαός ; ) άσκησαν κριτική στη νυν Δημοτική Αρχή. Δικαίωμα τους, ούτε εγώ είμαι αρμόδιος να απαντήσω.
Θέλοντας ίσως να προκαλέσουν γέλιο, γελοιότητα και θυμηδία καταλήγουν γράφοντας κατά λέξη “….αυτή η Δημοτική Αρχή εμφανίζει μία απίστευτη ΑΛΛΑΖΟΝΕΙΑ που δεν εδράζεται πουθένα, μία πρωτοφανή ΑΔΙΑΛΛΑΞΙΑ και ΑΣΕΒΕΙΑ σε οποιαδήποτε ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ γνώμη….”
Εμπνευστήκαν, κοιτάζοντας τον καθρέπτη, βλέποντας τα ειδωλά τους. Θυμήθηκαν τις ένδοξες μέρες που ήσαν βασικοί “βαστάζοι” του δρεπανιού του κ. Δημαρά, όπου κάθε διαφορετική γνώμη απεκεφαλίζετο παραύτα, συνοδευόμενη συνήθως από λάσπη. Δυστυχώς, όχι μόνο στα πολιτικά πρόσωπα, αλλά και στο Διοικητικό προσωπικό. 6 απότους 12 διευθυντές που διόρισε ο κ. Δημαράς εκρίθηκαν από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο ανεπαρκείς σε προσόντα και προυπηρεσία.
Ο χρόνος και η λήθη γιατρεύουν τις πληγές. Ο Πατραικός λαός προσπαθεί να λησμονήσει τη λαίλαπα Δημαρά, που πολλοί συνυπεύθυνοι ( κι εγώ μέσα σ αυτούς ) τον οδήγησαν αυτή την επιλογή.
Τα γεγονότα είναι πρόσφατα και οι μνήμες ανακαλούνται εύκολα. Ας αποφεύγονται οι προκλήσεις.
