«Αν θα αποκτήσει κάποια στιγμή δική του ευωδιά το ρόδο που επελέγη ως σύμβολο του Κινήματος Αλλαγής, κι αν είναι αμάραντο, θα χρειαστεί χρόνος για να το διαπιστώσουμε».
Αυτά έγραφα εδώ στις 20.3.2018, όταν στο ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής εγκρίθηκε η ιδρυτική διακήρυξη και το πρόγραμμα του κόμματος και παρουσιάστηκε το νέο ρόδινο έμβλημα. Κατά τους εξηγητές του, το λουλούδι με το κόκκινο, το μπλε και το πράσινο χρώμα «συμβόλιζε την ελπίδα, σηματοδοτούσε το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της δημοκρατικής παράταξης και δήλωνε τη σύνδεση του εγχειρήματος με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία». Σοφιστικά ακούγονταν όλα αυτά. Το μόνο βέβαιο; Το ρόδο απώθησε στην αφάνεια τον πράσινο ημιήλιο του ΠΑΣΟΚ, επειδή δεν συγκινούσε όλους τους εταίρους και, κυρίως, μόνο στην πράσινη μυθολογία ταυτίζεται με τη γενική ευδαιμονία.
Τέσσερα χρόνια μετά, το ρόδο, κάθε άλλο παρά αμάραντο και ευωδιαστό, αποσύρεται για να επανέλθει ο δοκιμασμένος πράσινος ήλιος. Ετσι αποφάσισε το 95% των μελών στην εσωκομματική ψηφοφορία-αναβάπτιση. Ταυτόχρονα προστέθηκε προς επικουρία το «ΠΑΣΟΚ», επειδή κρίθηκε ανεπαρκώς σαγηνευτικό το όνομα «Κίνημα Αλλαγής», που διαδέχτηκε το όνομα «Δημοκρατική Συμπαράταξη», που διαδέχτηκε το όνομα «Ελιά», που διαδέχτηκε το όνομα ΠΑΣΟΚ. Στα επόμενα χρόνια, άγνωστο πόσα, το κόμμα που θα επιχειρήσει για πολλοστή φορά να ανασυγκροτήσει την κερματισμένη Κεντροαριστερά, θα ονομάζεται «ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής». Δύο κινήματα σε ένα όνομα δηλαδή, αφού το «ΠΑΣΟΚ» αναλύεται σε Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. Κάπως υπερβολικό.
Υπερβολικά ακούστηκαν και όσα δήλωσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης έπειτα από τον χωρίς αντίπαλο θρίαμβό του: «Στη νέα όχθη της προσπάθειας που κάνουμε, της προσπάθειας που έδωσε εκ νέου ψήφο εμπιστοσύνης ο ελληνικός λαός με μια τεράστια, συγκλονιστική συμμετοχή, κρατάμε όλα τα θετικά ως φάρο και πυξίδα». Η συμμετοχή 180.000 πολιτών είναι μεγάλη, «τεράστια» και «συγκλονιστική» όμως τη χαρακτηρίζεις όταν δεν ξέρεις τι ακριβώς να κάνεις με τις λέξεις που διαθέτεις και τις ξοδεύεις άσκοπα.
Η ολική επαναφορά, ονόματος και εμβλήματος, συνιστά επιστροφή στις ρίζες, όταν όμως οι ρίζες έχουν φθαρεί. Το «Αχ ΠΑΣΟΚ, ωραία χρόνια» είναι τηλεοπτικό αστείο. Οχι μαρτυρημένη ιστορία. Η πασοκική «ωραιότητα» είχε πολλά άσχημα: πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά και ηθικά. Ο ήλιος έχει χάσει τη λάμψη του.
