Η επαγγελματική “διαστροφή” των νομικών “απαγορεύει” την έκφραση επιστημονικής αξιολόγηση δικαστικών υποθέσεων εαν δεν έχουν υπόψη τους τα πλήρη στοιχεία της δικογραφίας.
ΟΜΩΣ, στην πραγματικά σοκαριστική περίπτωση της υπόθεσης “Κορκονέα”, θα διακινδυνεύσω την παραβίαση της πιο πάνω αρχής. Πέρα από το γεγονός ότι, το Δικαστήριο έκρινε ότι ο κατηγορούμενος διέπραξε το έγκλημα της ανθρωποκτονίας με
ΑΜΕΣΟ δόλο, του αναγνώρισε την ελαφρυντική περίσταση της προηγούμενης “έντιμης” ζωής κάτι το οποίο προσλαμβάνεται ως κάτι το αδιανόητο από τον απλό πολίτη για την απαξία του αδικήματος αυτού καθ’ εαυτό, εκτιμώ ότι η συγκεκριμένη απόφαση υπαγορεύτηκε – παρά τις διαφορετικές απόψεις – από νέα σχετική διάταξη του ΝΕΟΥ Ποινικού Κώδικα (άρθρο 84). Διάταξη την οποία θεωρώ, τουλάχιστον ως προβληματική.
Με την νέα διάταξη αντικαταστάθηκε η προηγούμενη διατύπωση ” πρότερος έντιμος βίος” για την αναγνώριση του “ελαφρυντικού”, με την νέα, πρότερη “σύννομη” διαβίωση. Η νέα διάταξη του άρθρου 84 παρ.2 περ. α ΠΚ ως ελαφρυντική περίσταση θεωρείται το ότι ο υπαίτιος έζησε σύννομα ως τον χρόνο που έγινε το έγκλημα, περίσταση που δεν αποκλείεται από μόνη την προηγούμενη καταδίκη του για ελαφρό πλημμέλημα.
Η γραμματική διατύπωση της συγκεκριμένης διάταξης οδηγεί ευθέως στην άποψη ότι πλέον, για την χορήγηση του συγκεκριμένου ελαφρυντικού αρκεί η ύπαρξη λευκού ποινικού μητρώου και όχι, όπως ίσχυε προηγουμένως και η αξιολόγηση της γενικότερης ατομικής, οικογενειακής, επαγγελματικής και κοινωνικής ζωής.
Η πιο πάνω προσέγγιση, θεωρώ ότι ενισχύεται από την εισηγητική έκθεση του νόμου 4619/19. Επεξηγείται επί της σχετικής διάταξης: ” Αντί του κριτηρίου της προηγούμενης “έντιμης¨” ζωής, τίθεται το ορθολογικότερο της “νόμιμης”, ώστε να διασφαλίζεται η ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ και η ΑΣΦΑΛΗΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ εκείνου, το οποίο είναι νομικώς κρίσιμο στο κράτος δικαίου, στο οποίο ο ελεύθερος και υπεύθυνος πολίτης οφείλει ΤΟΥΤΟ ΜΟΝΟ, να συμμορφώνεται στο νόμο.
Η εκπλήρωση απροσδιόριστων “ηθικών καθηκόντων” έχει φυσικοδικαιικό χαρακτήρα, ασυμβίβαστο με την θετικότητα του ποινικού δικαίου”.
Ήδη, η νέα – ανελαστική θεωρώ – διατύπωση προκαλεί προβληματισμό και εύχομαι να μην συντέλεσε καθοριστικά στην αδιανόητη προαναφερόμενη κρίση του Δικαστηρίου.
(Ανάρτηση στο facebook)
