Οι τίτλοι τέλους σε ένα από τα πιο ιστορικά μαγαζιά της Άνω Πόλης, την απίθανη ταβέρνα του Γιαννόπουλου στην οδό Μπουκαούρη μεταξύ Παλαιών Πατρών Γερμανού και Γεωργίου Ρούφου, έχουν βυθίσει στη θλίψη τους πιστούς της θαμώνες, πολλοί εκ των οποίων την επισκέπτονταν ανελιπώς από το 1945.
Η ταβέρνα η οποία όπως λένε οι πληροφορίες του tempo24.news κλείνει το Σάββατο, νικημένη από τον καιρό και την παλαιότητα, ξεκίνησε αμέσως μετά τον πόλεμο, το 1945 και έγινε ένα από τα μακροβιότερα στέκια της πάνω πόλης. Πρώτος ιδιοκτήτης της ήταν ο Δημήτρης Γιαννόπουλος ο οποίος άνοιξε το μαγαζί πρώτα στην περιοχή τέρμα Ζαίμη στο Βλατερό, από όπου μεταφέρθηκε στην Άνω Πόλη.
Το 1960 το ανέλαβαν ο Ανδρέας και ο Κωνσταντίνος Γιαννόπουλος. Ο πρώτος ασχολείτο με την παραγωγή και ο δεύτερος του ήταν αυτός που πούλαγε κρασί στο μαγαζί. Τελευταία ιδιοκτήτρια είναι η Έφη Γιαννοπούλου, η οποία όπως μαθαίνουμε σκέφτεται να ανοίξει ένα μαγαζί σε κεντρικότερο σημείο της πόλης.
Η ταβέρνα του Γιαννόπουλου, στην οποία δέσποζαν τεράστια βαρέλια και ένας παλιός μαρμάρινος πάγκος ήταν σημείο αναφοράς, μάζευε το λαϊκό κόσμο από όλη την Πάτρα, από το στάδιο της Παναχαϊκής από το Σκαγιοπούλειο από την Παραλία… και παράλληλα συγκέντρωνε και μορφές ανθρώπων που σύχναζαν σε ταβέρνες, αυτό που λέμε τύπους. Είχανε όλοι το παρατσούκλι τους.
Όλα τα χρόνια, μέχρι και σήμερα, λειτούργησε ως οινοποιείο, πούλαγε κρασί σκέτο. Οι θαμώνες φέρνανε μαζί τους από το σπίτι τους μεζέδες, τυρί, ρέγγα, και πίνανε το κρασί τους εκεί.
Η ιστορική ταβέρνα ήταν προορισμός για μεγάλες μορφές της Άνω Πόλης όπως ο Σαϊνης και ο Μπιλίρης ενώ από εκεί πέρασαν μουσικοί όπως ο Αγάθωνας και ο Γκολές.
Μαζί της φεύγει μια ολόκληρη εποχή.
Γιώτα Κοντογεωργοπούλου
(η φωτό είναι από το Λεύκωμα Ιστορίες Εστίασης στην Πάτρα του 20ου αιώνα από τις εκδόσεις “Το Δόντι”, το οποίο παρουσιάζεται απόψε και στο οποίο γίνεται εκτενής αναφορά στην ταβέρνα και τα μαγαζιά της Άνω Πόλης. Διακρίνεται ο Σαϊνης μέσα στην ταβέρνα του Γιαννόπουλου)
