Για πρώτη φορά, ένα ζευγάρι φαλαινών καταγράφηκε να φιλιέται στη φύση.
Οι ερωτευμένες όρκες παρατηρήθηκαν κατά τη διάρκεια κατάδυσης στο φιόρδ Kvænangen στη βόρεια Νορβηγία, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Oceans.
Η ενέργεια, που περιγράφεται ως «φιλί» από τους παρατηρητές, μπορεί να παίζει ρόλο στην κοινωνική σύνδεση, υποθέτουν οι ερευνητές, σύμφωνα με το livescience.com.
H αλληλεπίδραση των φαλαινών διήρκεσε λιγότερο από δύο λεπτά και περιελάμβανε τρεις περιόδους επαφής στόμα με στόμα μεταξύ των δύο όρκων. Στη συνέχεια, το ζευγάρι κολύμπησε χωριστά.
Το φαινόμενο παρατηρήθηκε για πρώτη φορά σε όρκες σε αιχμαλωσία το 1978 και περιγράφηκε ξανά το 2019 στο Loro Parque, ένα ζωολογικό κήπο στην Τενερίφη της Ισπανίας που φιλοξενεί τρεις όρκες σε αιχμαλωσία.
«Eίναι εξαιρετικά σπάνιο», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Javier Almunia, ερευνητής θαλάσσιων θηλαστικών και διευθυντής του Loro Parque στο Live Science. «Οι φροντιστές όρκων σε διάφορες εγκαταστάσεις γνωρίζουν αυτή τη συμπεριφορά, αλλά η συχνότητά της είναι εξαιρετικά σπάνια – μπορεί να εμφανιστεί και μετά να μην παρατηρηθεί ξανά για αρκετά χρόνια», συμπλήρωσε.
Η επαφή του στόματος μεταξύ των ζώων παρατηρείται σε μεγάλο αριθμό ειδών και μπορεί να αντιπροσωπεύει μια ποικιλία διαφορετικών κοινωνικών σημάτων. Πολλά ζώα χρησιμοποιούν την επαφή με το στόμα για να ενισχύσουν τους δεσμούς τους, όπως τα πρωτεύοντα, τα οποία φιλιούνται ή αγγίζουν τα χείλη τους ως ένδειξη εμπιστοσύνης και φιλίας. Στους σκύλους και τους λύκους, το γλείψιμο του στόματος, ειδικά από νεότερα ή υποδεέστερα άτομα, μπορεί να αποτελεί ένδειξη σεβασμού ή υποταγής σε ένα ανώτερο άτομο.
Οι ερευνητές υποθέτουν ότι πρόκειται για μια μορφή κοινωνικής σύνδεσης, παρόμοια με αυτή που παρατηρείται στις φάλαινες μπελούγκα.
«Το γλείψιμο της γλώσσας δεν έχει καταγραφεί σε άλλα είδη, αλλά παρόμοιες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις που σχετίζονται με το στόμα έχουν παρατηρηθεί στις λευκές φάλαινες (π.χ. επαφή στόματος με στόμα). Αυτό θα μπορούσε να υποδηλώνει ότι, δεδομένης της ανατομίας των κητωδών -ιδίως της προσαρμογής των άκρων στο θαλάσσιο περιβάλλον- η στοματική επαφή μπορεί να αποτελεί ένα πιο ευέλικτο μέσο κοινωνικής επικοινωνίας σε σύγκριση με τα χερσαία θηλαστικά», δήλωσε ο Almunia.
«Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να διαδραματίζει ρόλο στην ενίσχυση των κοινωνικών δεσμών ή στην επίλυση συγκρούσεων, παρόμοια με τις συμπεριφορές περιποίησης ή συμφιλίωσης σε άλλα είδη με έντονη κοινωνικότητα», πρόσθεσε.
Ωστόσο, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το τι ακριβώς οδήγησε τις όρκες να επιδείξουν αυτή τη συμπεριφορά χωρίς περαιτέρω έρευνα.
Οι ερευνητές υποθέτουν στην εργασία τους ότι το παρατηρούμενο δάγκωμα της γλώσσας μπορεί να είναι μια «τάση» συμπεριφοράς των όρκων, παρόμοια με το να τοποθετούν νεκρά ψάρια στο κεφάλι τους, κάτι που παρατηρήθηκε σε έναν πληθυσμό όρκων.
protothema.gr
