Το 2009 ο ΠΑΟΚ τον κατέστησε την πιο ακριβή μεταγραφή της ιστορίας του (μέχρι εκείνη την στιγμή και κυρίως στην προ Σαββίδη εποχή) δαπανώντας 1.2 εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσει από τον Εργοτέλη.
Ο «Έλληνας Μέσι» όπως τον αποκαλούσαν εκείνη την εποχή, δεν δικαίωσε τις υψηλές προσδοκίες που υπήρχαν προς το πρόσωπο του όχι μόνο στον ΠΑΟΚ, αλλά και γενικότερα για να αγωνιστεί φέτος από τον Ιανουάριο και μετά στον ΑΟ Καρύστου στη Γ’ Εθνική.
Αυτή αποδείχθηκε ότι ήταν και η τελευταία ποδοσφαιρική φανέλα που φόρεσε ο Βασίλης Κουτσιανικούλης καθώς σήμερα ανακοίνωσε ότι κρεμάει τα παπούτσια του και από δω και πέρα η ενασχόληση του με το ποδόσφαιρο θα είναι ως ατζέντης!
Αναλυτικά η δημοσίευση του στο Instagram.
«18 χρόνια μετά το πρώτο μου επαγγελματικό συμβόλαιο ήρθε η ώρα να πω ΑΝΤΙΟ στην αγωνιστική δράση. Αντίο γιατί τα τελευταία χρόνια αγωνίζομαι σε χαμηλές κατηγορίες και η πραγματική αλήθεια είναι ότι με τις συνθήκες που επικρατούν δεν αξίζει τον κόπο. Δεν θα σταθώ σ’ αυτό το κομμάτι όμως. Θα σταθώ σε ανθρώπους και πράγματα που με βοήθησαν να κάνω αυτή την πορεία στο ποδόσφαιρο. Αυτή η μέρα αργά ή γρήγορα στον ποδοσφαιριστή θα έρθει. Για εμένα ήρθε τώρα 2 μήνες πριν κλείσω τα 36 μου. Εννοείται όλη μου την ζωή θυμάμαι να παίζω μπάλα.
Επομένως η επόμενη μέρα θα με βρει πάλι στο ποδοσφαιρικό κόσμο. Από την θέση του μάνατζερ. Μαζί με τον Δημήτρη Ζάχαρη και από το γραφείο μας, DZ Management θα κάνουμε σπουδαία πράγματα. Θεωρώ ότι με την εμπειρία και την γνώση που έχω αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια όπως και ο Δημήτρης θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε πάρα πολλά νέα παιδιά να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους να παίξουν ποδόσφαιρο. Ένα τεράστιο ευχαριστώ στους γονείς μου που από την πρώτη μέρα που τους είπα ότι θα γίνω ποδοσφαιριστής μου στάθηκαν στα πάντα. Πίστεψαν σε εμένα και εγώ τους έκανα περήφανους στην πορεία.
Ένα ευχαριστώ που είναι το λιγότερο στον επί σειρά ετών Γιάννη Πλιάτσικα που ήταν προσωπικός μου γυμναστής από ηλικία 14 χρονών. Άπειρες ώρες δουλειάς που μόνο αυτός εγώ και ο πατέρας μου γνωρίζουν. Φυσικά στο στήριγμα μου στην κολώνα του σπιτιού μου την γυναίκα μου Μαριτίνα Στεργιούλη που χωρίς αυτήν το μέλλον μου δεν ξέρω που θα ήταν. Που με την σχολή χορού MS ballet school και τα τόσα παιδάκια που έχει μεγάλωνε και τους 2 μας γιους στο σπίτι άκοπα!! Με εμένα να λείπω συνεχώς λόγω υποχρεώσεων.
Εδώ θα σταθώ στα πεθερικά μου που, πιστέψτε με, να παρακαλάτε να έχετε τέτοιους ανθρώπους.. Εννοείται ένα ευχαριστώ στον άνθρωπο που ξεκίνησε με μια φιλία, που έγινε αδερφική, στην συνέχεια κουμπάρος μου και πλέον οικογένεια μου, τον Δημήτρη Καμπριάνη. Που μαζί καταφέραμε σπουδαία πράγματα στην ποδοσφαιρική μου πορεία. Όπως λένε ένας κύκλος κλείνει ένας άλλος ανοίγει. Σας ευχαριστώ όλους γι’ αυτά τα σπουδαία που βίωσα όλα αυτά τα χρόνια κόσμος συμπαίχτες προπονητές διοικήσεις”.
