Με ιδιαίτερη λαμπρότητα, ιεροπρέπεια και σύμφωνα με τη μακραίωνη εκκλησιαστική παράδοση και τάξη, εορτάσθηκε στο Κέντρο της Ορθοδοξίας η Λαμπροφόρος Ανάσταση του Κυρίου.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος προέστη τα μεσάνυχτα του Μ. Σαββάτου της τελετής της Αναστάσεως στον αυλόγυρο του Πατριαρχείου, περιστοιχιζόμενος από Αρχιερείς του Θρόνου και πλήθος πιστών από την Πόλη και το εξωτερικό, και ακολούθως απηύθυνε μήνυμα για την εορτή του Αγίου Πάσχα προς το πλήρωμα της Εκκλησίας.
Εκφράζοντας τις ευχές του ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισήμανε:
«Χριστός Ανέστη! Και πάλιν και πολλάκις, Χριστός Ανέστη! Η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία δεν σταμάτησε και δεν θα παύσει ποτέ να διαλαλεί και να διακηρύττει τοις εγγύς και τοις μακράν αυτό το χαρμόσυνο αναστάσιμο μήνυμα, που μας έρχεται από τα βάθη είκοσι ολοκλήρων αιώνων.
Και δεν θα παύσει να κηρύττει και να υπενθυμίζει ότι ανέστη ο Κύριος όντως, διότι το έχει ανάγκην ο κόσμος. Διεψεύσθησαν οι ελπίδες του, οι επίγειοι παράδεισοι που του επηγγέλθησαν απεδείχθησαν μάταιοι και ψευδείς, και ο Χριστός, ο αναστημένος Χριστός, παραμένει το φως του κόσμου, η οδός και η αλήθεια και η ζωή.
Και ο άνθρωπος χρειάζεται την αλήθεια διά να τον ελευθερώσει από τα ψεύδη, από τις σκοπιμότητες, από τα συμφέροντα, από τα fake news. “Γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς”».
Και ο Οικουμενικός Πατριάρχης συνέχισε:
«Το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο αντιπαλαίει χρόνια τώρα με όλα αυτά, ιδιαιτέρως τον τελευταίο καιρό, που πολλοί ψευδοπροφήται προβλέπουν την χρεωκοπία και το τέλος του. Διότι, λέγουν, δεν έχει κοσμικήν ισχύν, δεν έχει πολλά εκατομμύρια πιστών, δεν έχει συσσωρευμένους θησαυρούς επί της γης. Ευτυχώς που δεν τα έχει όλα αυτά. Ευτυχώς που είναι η Εκκλησία των του Χριστού πενήτων. Αυτή είναι η γνησιότητα της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, η αυθεντικότητά της, η καλυτέρα απόδειξις ότι βαδίζει τον δρόμο του Χριστού, ο οποίος ουκ είχε πού την κεφαλήν κλίνη.
Θα διαβάσατε ίσως ότι προέβλεψαν ότι δύο το πολύ ακόμη Οικουμενικοί Πατριάρχαι θα υπάρξουν, και μετά θα έλθουν εδώ, εις την βασιλεύουσαν Πόλιν, ιδείν το τέλος. Αυτό προφανώς βούλονται και διαβουλεύονται και επιβουλεύονται! Και μετά θα έλθουν να ασφαλίσουν τον τάφον, σφραγίζοντες τον λίθον μετά της κουστωδίας. Λησμονούν όμως ότι, παρά την βεβαιότητα εκείνων οι οποίοι ησφαλίσαντο τον τάφον του Χριστού, διά να μη τον κλέψουν οι μαθηταί αυτού νυκτός -εκείνον τον πλάνον που είπεν έτι ζων ότι θα αναστηθεί τριήμερος- εκείνος ανέστη! Ανέστη, διότι ήτο “η των απάντων ζωή”, και διότι “ουκ ην δυνατόν κρατείσθαι υπό του θανάτου τον αρχηγόν της ζωής”.
Αδελφοί μου! Αυτή η πρωτόθρονος και πρωτεύθυνος Εκκλησία της Ορθοδοξίας, χάριτι του Αναστάντος Κυρίου, εις τον οποίον παραμένει πιστή, και δεν εκκοσμικεύεται και δεν πολιτικοποιείται και δεν ξεστρατίζει από τον σωτηριώδη προορισμό της και την οικουμενική διακονική αποστολή της, χάριτι, λέγω, του Αναστάντος Χριστού, η Εκκλησία μας μένει εδώ πολλούς αιώνες τώρα, εδραία και αμετακίνητος, αγκυροβολημένη στα νερά του Βοσπόρου, μένει σαν βράχος σταθερός μέσα στα πανταχόθεν κύματα, ακόμη και εκ ψευδαδέλφων προερχόμενα, και, απόψε, αυτήν “την σωτήριον νύκτα και φωταυγή”, περιχαρής, λαμπροφορεμένη, απαστράπτουσα, απολαμβάνουσα μυστικώς την χαρμονήν της Αναστάσεως, υποδέχεται όλους εσάς τους προσκυνητάς της, τους ευλογημένους Χριστιανούς, που γεμίσατε τις αυλές της, και τις γειτονιές του Φαναρίου και τις άλλες εδώ Εκκλησίες των πατέρων μας, τις όμορφες και κατανυκτικές, σας υποδέχεται με τη στοργή της Μάνας, και με την αρχοντιά του Γένους, υπερήφανη για σας, και σας ασπάζεται και σας ευλογεί και βροντοφωνεί μαζί σας “Χριστός Ανέστη”!».
Ακολούθως ο Οικουμενικός Πατριάρχης προεξήρχε της Αναστάσιμης Θείας Λειτουργίας, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Φιλαδελφείας Μελίτωνα, Ικονίου Θεόληπτο, Καλλιουπόλεως και Μαδύτου Στέφανο, Κυδωνιών Αθηναγόρα και Αδριανουπόλεως Αμφιλόχιο.
Εκκλησιάστηκαν η γενική πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη, Γεωργία Σουλτανοπούλου, ο πρέσβης της Ελλάδος στο Βιετνάμ, Ιωάννης Ραπτάκης, ‘Αρχοντες Οφφικιάλιοι και πλήθος πιστών.
