«Ο Τζορτζ Κλούνεϊ επανήλθε στη δημόσια συζήτηση γύρω από την πορεία των Δημοκρατικών στις προεδρικές εκλογές του 2024, υποστηρίζοντας ότι η απόφαση να αντικατασταθεί ο Τζο Μπάιντεν από την Κάμαλα Χάρις ήταν λάθος. Μιλώντας στην εκπομπή Sunday Morning του CBS, ο ηθοποιός και ενεργός υποστηρικτής του κόμματος δήλωσε ότι οι Δημοκρατικοί θα έπρεπε να είχαν ανοίξει τη διαδικασία στους ψηφοφόρους, με κανονικές προκριματικές εκλογές και όχι με εσωτερική, εικονική ψηφοφορία αντιπροσώπων.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η επιλογή υποψηφίου μέσα από κλειστή διαδικασία άφησε αναπάντητα ερωτήματα και έθεσε την Χάρις σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, καθώς έπρεπε να αποστασιοποιηθεί από την κυβέρνηση στην οποία συμμετείχε ως αντιπρόεδρος.
Έγιναν λάθη
Ο Κλούνεϊ εξήγησε πως, με αυτή τη συνθήκη, η Χάρις αναγκάστηκε να τρέξει μια προεκλογική καμπάνια απομακρυσμένη από την ίδια πολιτική πορεία που είχε μέχρι τότε. «Ήθελα να γίνουν προκριματικές. Να δοκιμαστούν οι υποψήφιοι, να υπάρξει διαδικασία. Είχαμε την ευκαιρία και δεν τη χρησιμοποιήσαμε», είπε. Και πρόσθεσε: «Νομίζω ότι το λάθος με την επιλογή της Κάμαλα είναι πως έπρεπε να τρέξει απέναντι στο ίδιο της το παρελθόν. Είναι πολύ δύσκολο να το κάνεις αυτό, αν ο λόγος που κατεβαίνεις υποψήφιος είναι να πεις “δεν είμαι αυτό το άτομο”. Είναι δύσκολο και της ανατέθηκε ένα πολύ δύσκολο έργο».
Ο Κλούνεϊ υπερασπίστηκε εκ νέου το άρθρο γνώμης που είχε δημοσιεύσει στους New York Times με τίτλο «Αγαπώ τον Τζο Μπάιντεν. Αλλά χρειαζόμαστε νέο υποψήφιο». Σε αυτό υποστήριζε πως ο Μπάιντεν δεν θα μπορούσε να οδηγήσει τους Δημοκρατικούς σε εκλογική νίκη και πως πολλά στελέχη του κόμματος συμμερίζονταν ιδιωτικά αυτή την άποψη, παρότι δεν την εξέφραζαν δημόσια. Σήμερα δηλώνει πως εξακολουθεί να το πιστεύει και πως δεν μετανιώνει για τη δημόσια τοποθέτησή του. «Νομίζω ότι ήταν λάθος, ειλικρινά. Αλλά εδώ βρισκόμαστε. Λένε ότι θα χάναμε περισσότερες έδρες στη Βουλή. Δεν ξέρω. Το να μην το πω θα ήταν σαν να λέω ‘δεν θα πω την αλήθεια’», εξήγησε.

Ο Τζορτζ Κλούνεϊ ποζάρει μαζί με τον Γκραντ Χέσλοβ πριν από το ντεμπούτο του στο Μπρόντγουεϊ με το έργο «Goodnight and Good Luck», έξω από το Winter Garden Theater, στη Νέα Υόρκη, ΗΠΑ, 6 Φεβρουαρίου 2025. REUTERS/Caitlin Ochs
Η αντίδραση του Χάντερ Μπάιντεν και η απάντηση του Κλούνεϊ
Το άρθρο του Κλούνεϊ είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, μεταξύ των οποίων και αυτή του Χάντερ Μπάιντεν, ο οποίος είχε μιλήσει με σκληρή γλώσσα σε τρίωρη συνέντευξή του. «Να πάει να γ…θεί!» είπε ο Χάντερ Μπάιντεν για τον Κλούνεϊ. «Να πάει να γ…θεί αυτός και όλοι γύρω του. Δεν χρειάζεται να είμαι ευγενικός». Αναρωτήθηκε γιατί ο κόσμος να τον ακούει: «Τι σχέση έχεις εσύ με οτιδήποτε; Με ποιο δικαίωμα πατάς πάνω σε έναν άνθρωπο που έχει δώσει τη ζωή του στην υπηρεσία της χώρας και αποφασίζεις εσύ, ο Τζορτζ Κλούνεϊ, να πάρεις ολόκληρη σελίδα στους New York Times;».
Όταν ο Κλούνεϊ ρωτήθηκε στο CBS για το ξέσπασμα, περιορίστηκε να πει ότι είδε τις δηλώσεις, αλλά δεν θεωρεί χρήσιμο να κοιτάει κανείς πίσω. «Θα μπορούσα να ξοδέψω πολύ χρόνο αντικρούοντας πολλά απ’ όσα είπε… αλλά η πραγματικότητα είναι πως το να κοιτάμε πίσω δεν βοηθά κανέναν. Ιδιαίτερα εκείνον. Δεν βοηθά το Δημοκρατικό Κόμμα. Οπότε του εύχομαι καλή συνέχεια στην ανάρρωσή του και ελπίζω να είναι καλά. Θα το αφήσω εκεί», δήλωσε, αποφεύγοντας να μπει σε δημόσια αντιπαράθεση. «Έχω πολλές προσωπικές απόψεις για το θέμα, αλλά δεν θεωρώ πως είναι χρήσιμο να έχουμε μια δημόσια κόντρα».

Ο Τζορτζ Κλούνεϊ, μέλος του καστ, παρευρίσκεται στην πρεμιέρα της ταινίας «Jay Kelly» στο AFI Fest, στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια, ΗΠΑ, στις 23 Οκτωβρίου 2025. REUTERS/Mario Anzuoni.
Η Κάμαλα Χάρις στο βιβλίο 107 Days
Παράλληλα, η Κάμαλα Χάρις στο πρόσφατο βιβλίο της 107 Days αναφέρει ότι είχε αμφιβολίες για το αν ο Μπάιντεν θα έπρεπε να διεκδικήσει δεύτερη θητεία. Ωστόσο, εξηγεί πως δεν ένιωθε ότι μπορούσε να του το πει, καθώς πίστευε πως κάθε παρέμβασή της θα παρερμηνευόταν ως προσωπική φιλοδοξία ή έλλειψη πίστης προς τον πρόεδρο. Η θέση της ως αντιπροέδρου, σημειώνει, την κρατούσε «δεσμευμένη» πολιτικά, με αποτέλεσμα να επιλέξει τη σιωπή. «Ήξερα ότι θα το εκλάμβανε ως απίστευτα ιδιοτελές αν τον συμβούλευα να μην κατέβει. Θα το έβλεπε ως γυμνή φιλοδοξία, ίσως ως δηλητηριώδη έλλειψη πίστης, ακόμη κι αν το μόνο μου μήνυμα ήταν: ‘μην αφήσεις τον άλλον να κερδίσει’».
*Mε πληροφορίες από: The Guardian
