Στη Στοκχόλμη αύριο και στη συνεδρίαση του Ecofin, πρέπει να αναμένεται μια έντονη συζήτηση για τη νέα πρόταση μεταρρύθμισης του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης που παρουσίασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Η Γερμανία ξεκαθάρισε ότι διαφωνεί με την πρόταση ως μη αρκούντως αυστηρή για τις υπερχρεωμένες χώρες της ΕΕ. «Το Σύμφωνο Σταθερότητας είναι νεκρό» φωνάζει η FAZ.
Από την άλλη πλευρά, οι χώρες του Νότου διαμαρτύρονται ότι η πρόταση της Κομισιόν υπονομεύει την ανάπτυξη. Και αυτό γιατί δεν εξαιρούνται για τη μείωση του χρέους οι δαπάνες για επενδύσεις, ακόμη και για την ψηφιακή οικονομία και την πράσινη μετάβαση.
Η Κομισιόν κινδυνεύει τελικά να μην ευχαριστήσει κανέναν, στην προσπάθειά της να γλυκάνει ένα χάπι που είναι στην πραγματικότητα εξαιρετικά πικρό, ειδικά για τον πολύπαθο Νότο.
Γιατί ακόμη και η μετατόπιση της Επιτροπής από τη μείωση του χρέους/ΑΕΠ τουλάχιστον κατά μία μονάδα ετησίως που θέλουν οι Γερμανοί, στη μισή μονάδα, δεν βοηθά την ανάπτυξη. Πολλά δισ. θα αφαιρεθούν από τις δημόσιες δαπάνες για τις ανάγκες της δημοσιονομικής προσαρμογής.
Από που θα κοπούν οι δαπάνες; Από την εύκολη λύση; Την υγεία, την παιδεία, το κοινωνικό κράτος,τις παραγωγικές δημόσιες επενδύσεις; Και μάλιστα σε μια περίοδο που η οικονομική αβεβαιότητα συνεχίζει να απειλεί την ευρωζώνη!
Και η απάντηση θα είναι η επιβολή κυρώσεων;
Λέγεται ότι σε περίπτωση απόκλισης από τη συμφωνημένη πορεία δημοσιονομικής προσαρμογής θα κινηθεί αυτόματα διαδικασία επί παραβάσει κατά του κράτους μέλους. Επιπλέον, οι «παραβάτες» δεν θα μπορούν να αναβάλουν τις δημοσιονομικές προσαρμογές για μεταγενέστερη ημερομηνία.
Όλα αυτά φαίνεται να υποδηλώνουν ότι η διαδικασία της δημοσιονομικής εξυγίανσης δεν περιλαμβάνει τη δυνατότητα προώθησης της ανάπτυξης. Τα τελευταία χρόνια, όπως και στην πρόταση των Βρυξελλών, οι λέξεις-κλειδιά είναι «μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις». Αλλά η απαιτούμενη μείωση των δημοσίων δαπανών κινδυνεύει να καθυστερήσει τόσο τις μεταρρυθμίσεις όσο και τις επενδύσεις. Επιπλέον, μου φαίνεται ξεκάθαρο ότι αυτό το σύστημα δίνει μεγάλη εξουσία στα χέρια της Επιτροπής. Και αυτό είναι πραγματικά αντιευρωπαϊκό.
Η πρόταση της Κομισιόν αναφέρει επίσης ρήτρες διασφάλισης για μεμονωμένες χώρες, οι οποίες υποδηλώνουν την πιθανότητα να επιτραπεί η απόκλιση από τους στόχους δημοσιονομικής εξυγίανσης σε περίπτωση σοβαρής ύφεσης ή εξαιρετικών περιστάσεων. Ωστόσο, η απόφαση για την ενεργοποίηση αυτών των ρητρών θα εναπόκειται στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο βάσει σύστασης της Επιτροπής. Στην πραγματικότητα, επομένως, το μεμονωμένο κράτος μέλος δεν θα έχει λόγο ούτε για αυτό…
Μπορούν να γίνονται λάθη από μεμονωμένα κράτη, αλλά σε μια πραγματική Ένωση, χρειάζεται διάλογος. Δεν μπορεί κανείς να επιβάλει την επίτευξη ενός στόχου σε μια χώρα, ένα λαό. Διαφορετικά, θα επιστρέψουμε σε εποχές μεγάλης λιτότητας. Ίσως ακουστεί υπερβολικό, αλλά μ’ αυτά και μ’ αυτά θα υπάρξει κίνδυνος επιστροφής στην εποχή της ελληνικής κρίσης. Όταν έπρεπε να επιβληθούν μνημόνια και αυστηρά μέτρα, επειδή το ήθελε το Βερολίνο. Ρίχνοντας τελικά νερό στο μύλο εκείνων που θέλουν τη διάλυση της ΕΕ…
