Ένα από τα πιο ερωτικά και ποιητικά έργα του William Shakespeare – το “Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» – σκηνοθετούν ο Αιμίλιος Χειλάκης και ο Μανώλης Δούνιας παρουσιάστηκε στα πλαίσια του 38ου Φεστιβάλ Πάτρας 2019.
Το εξαιρετικά δημοφιλές έργο παρουσιάστηκε σε νέα μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα και με πρωτότυπη μουσική του Κωνσταντίνου Βήτα. Στους κεντρικούς ρόλους ο Αιμίλιος Χειλάκης που ανέλαβε τον διπλό ρόλο του Θησέα και του βασιλιά των ξωτικών Όμπερον και ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης που ερμήνευσε τον Πάτο, έναν από τους πιο αξιαγάπητους και κωμικούς χαρακτήρες του παγκόσμιου δραματολογίου.
Τον ρόλο της βασίλισσας των ξωτικών Τιτάνιας ερμήνευσε η Αθηνά Μαξίμου και τον εμβληματικό Πουκ ο Μιχάλης Σαράντης.
Στην παράσταση πρωταγωνίστησαν ακόμα ο Αλέξανδρος Βάρθης, η Λένα Δροσάκη, ο Κωνσταντίνος Γαβαλάς και η Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη στους ρόλους των νεαρών εραστών και οι Κρις Ραντάνοφ, Παναγιώτης Κλίνης, Τίτος Λίτινας, Μιχάλης Πανάδης και Κωνσταντίνος Μουταφτσής στους ρόλους των μαστόρων.
Το «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» είναι μια γιορτινή κωμωδία, ένα ερωτικό γαϊτανάκι που σοβαρολογεί χωρίς ποτέ να σοβαρεύεται. Είναι μια σπαρταριστή κωμωδία που όμως έχει σκοτεινό και βίαιο υπόβαθρο. Στο έργο αυτό που υμνεί την φύση και τον έρωτα, το όνειρο μπλέκεται με την πραγματικότητα, η φαντασίωση με τον εφιάλτη, η αγνή αγάπη με την ερωτική μανία. Ο μηχανισμός που πυροδοτεί τα πάντα είναι ο έρωτας. Ο έρωτας ανατρέπει την κοινή λογική, μεταμορφώνει, προκαλεί το χάος, πολιορκεί ανθρώπους και θεούς καθώς οι κρυφές επιθυμίες και τα ερωτικά απωθημένα κατευθύνουν τη μοίρα των προσώπων.
Λίγο πριν το γάμο του βασιλιά της Αθήνας Θησέα με την βασίλισσα των Αμαζόνων Ιππολύτη, τέσσερις νέοι καταφεύγουν στο δάσος της Αθήνας για να διεκδικήσουν το ερωτικό αντικείμενο του πόθου τους. Είναι η νύχτα του μεσοκαλόκαιρου – μια νύχτα που όλα μπορούν να συμβούν- οι πιο μύχιες σκέψεις και φαντασιώσεις τους σύντομα θα πραγματοποιηθούν. Στο μυθικό δάσος της Αθήνας έρχονται σε επαφή με τον κόσμο των ξωτικών: με τον βασιλιά Όμπερον που φιλονικεί με την Τιτάνια και τον Πουκ και ξεκινάει ένα παιχνίδι παρεξηγήσεων και μαγικών παρεμβάσεων.
Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο όταν στο δάσος καταφθάνει μια ομάδα ερασιτεχνών θεατρίνων. Άνθρωποι και ξωτικά, πραγματικότητα και φαντασία γίνονται ένα κάτω από τον μανδύα του παραμυθιού και του ονείρου. Μέσα στο δάσος – ένα χώρο μαγεμένο, επικίνδυνο – οι φόβοι διογκώνονται, τα πάθη εκφράζονται ανεξέλεγκτα και άνθρωποι και θεοί γίνονται έρμαια του ερωτικού τους πάθους. Στο τέλος της οι θεατές σε ένα κατάμεστο Ρωμαϊκό Ωδείο αποθέωσαν όλους τους ηθοποιούς επιβραβεύοντας τους έτσι για τις μεστές και υποδειγματικές ερμηνείες τους
