Αν ισχυριζόμαστε πως το αίτημα πέρασε από …σαράντα κύματα είναι βέβαιο πως κανείς δεν θα μας έλεγε υπερβολικούς.
Έχουν περάσει , άλλωστε, δεκαετίες από τότε που η πόλη διεκδικούσε -δια τον δημοτικών αρχών της- να απελευθερωθεί η παραλιακή ζώνη, να πέσουν οι μάντρες, να μπορούν οι πατρινοί να χαθούν την θάλασσα, που την βλέπουν από μακριά.
Κυβερνήσεις ήλθαν και απήλθαν , υποσχέσεις μοιράζονταν αφειδώς, έγγραφα υπογράφονταν με κάθε επισημότητα, αλλά υπήρχε πάντοτε ένα εμπόδιο για την τελική κατάκτηση του στόχου.
Ο σημερινός Πρωθυπουργός δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί του κανόνα που έλεγε πως όποιος βρισκόταν στο προεκλογικό μπαλκόνι και απευθυνόταν στους πατρινούς έπρεπε να αναφερθεί στο θαλάσσιο μέτωπο.
Αυτό έκανε και ο Αλέξης Τσίπρας, εις διπλούν μάλιστα μιας και σε διάστημα εννέα μηνών προέκυψαν δύο εκλογικές αναμετρήσεις.
Τώρα ήλθε η ώρα τα λόγια να γίνουν πράξεις και το περίφημο σύμφωνο προσωρινής παραχώρησης να σκιστεί, να κουρελιαστεί.
Ηλθε το πλήρωμα του χρόνου για να υπογραφεί , χωρίς τις φαμφάρες του παρελθόντος, η πράξη οριστικής παραχώρησης της παραλιακής έκτασης που ανήκει στην Πάτρα.
Ωστόσο, ακόμη και σήμερα που οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την τελεσίδικη κατάληξη του ζητήματος, πολλοί αστερίσκοι και θολά σημεία παραμένουν αδιευκρίνιστα. Και ως γνωστών πίσω από τους αστερίσκους κρύβεται ο διάβολος…
Γι’ αυτό και στην κινητοποίηση της Τρίτης 5 Ιουλίου ομόθυμα η Πάτρα πρέπει να βροντοφωνάξει για την άμεση επίλυση του προβλήματος. Οι πατρινοί πρέπει να είναι στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας για το ηχηρό μήνυμα που θα ακουστεί μέχρι το κλεινόν άστυ.
Για έναν επιπρόσθετο λόγο, που πάντοτε αποδεικνύεται διαχρονικός.
Τίποτα δεν χαρίζεται, τα πάντα κερδίζονται με αγώνες !
