του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Ο στράτηγός Τιερύ Μπερκχάρντ, δεν είναι «μια ασημαντότητα», όπως θα τον χαρακτηρίσουν οι πράκτορες του Κρεμλίνου στη Γαλλία και αλλού στην Ευρώπη. Ούτε βέβαια πρόκειται για «ναζί μιλιταριστή», όπως θα αναφέρουν τα τρολ του Πούτιν στην καθ’ ημάς πραγματικότητα. Ο εξηντάχρονος Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Γαλλικών Ενόπλων Δυνάμεων, είναι πολύπειρος και εξαιρετικά διαβασμένος στρατιωτικός, που απεχθάνεται τα μισόλογα και τις ανούσιες διπλωματικές κουβέντες.
Οι τελευταίες δηλώσεις του έτσι, έξη μέρες πριν την Εθνική Εορτή των Γάλλων, υπήρξαν κεραυνός εν αιθρία, όχι μόνον στη Γαλλία, αλλά στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Χωρίς μεγαλοστομίες, σχεδόν χειρουργικά, ο στράτηγός Τιερύ Μπερκχάρντ, ανταποκρίθηκε στο αίτημα που του είχε υποβάλει ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν, να παράσχει μια ολοκληρωμένη σαφή εικόνα των απειλών που βαρύνουν τη Γαλλία και την Ευρώπη σχεδόν τρεισήμισι χρόνια μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και την αντίδραση αυτής της χώρας. Όσο για την ομιλία του, την οποίαν ο υπογράφων παρακολούθησε από την αρχή έως το τέλος της, ήταν καλά προετοιμασμένη και τεκμηριωμένη με στοιχεία και όχι νεφελώδεις υποθέσεις.
«Η Ρωσία έχει ορίσει τη Γαλλία ως τον κύριο αντίπαλο της στην Ευρώπη», προειδοποίησε ρητά. Η Μόσχα διεξάγει έναν υβριδικό πόλεμο εναντίον της Δύσης, που αποτελείται από παραπληροφόρηση και κυβερνοεπιθέσεις, ενέργειες στο διάστημα και κάτω από τη θάλασσα… Η Ρωσία «είναι μια πυρηνική και συμβατική στρατιωτική δύναμη», συνέχισε. Διαθέτει «όλα τα χαρακτηριστικά ενός ολοκληρωτικού κράτους: κεντρική ικανότητα λήψης αποφάσεων, εξαρτημένη διαχείριση του πληθυσμού και πολεμική οικονομία», πρόσθεσε. Για την Ευρώπη και τη Γαλλία, «είναι μια διαρκής, στενή και σημαντική απειλή». Μέχρι το 2030, «θα αποτελεί πραγματική απειλή για τα σύνορά μας», εκτίμησε ο αξιωματικός, συνοψίζοντας τον στόχο που επιδιώκει, σύμφωνα με τον ίδιο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν: «να αποδυναμώσει την Ευρώπη και να διαλύσει το NATO».
«Για να πετύχει το στόχο του, όλα τα μέσα είναι θεμιτά. Εμπόριο ναρκωτικών, αποσταθεροποίηση, καλλιέργεια της βίας, εμπόριο φόβου, κατασυκοφάντηση πολιτικών, είναι μερικές πτυχές του άτυπου ψυχολογικού πολέμου, που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ευρώπη και τη Γαλλία» είπε ο στρατηγός.
«Εκτός από τη Γαλλία όμως, η Ευρώπη και η χώρα μας, απειλούνται και από άλλους ανταγωνιστές. Η ιρανική κρατική τρομοκρατία και η πολιτική ομήρων που εφαρμόζει η χώρα αυτή, είναι μέρος του υβριδικού πολέμου κατά της Γαλλίας και της Δύσης. Από την πλευρά της η Κίνα, έχει απίστευτο δίκτυο κατασκοπείας. Κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν, οι Κινέζοι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να δυσφημίσουν τα Rafale. Όλες αυτές οι απειλές στοχεύουν την εθνική συνοχή», ανησυχεί ο στρατηγός Μπερκχαρντ. «Είναι το κέντρο βάρους της χώρας μας, ένα βασικό στοιχείο της ανθεκτικότητας του έθνους. Είναι η δύναμή μας, αλλά μπορεί επίσης να αποτελέσει πηγή αδυναμίας», εξηγεί. «Όταν η εθνική συνοχή είναι αδύναμη, υπάρχει ο κίνδυνος να εμποδίσει την ικανότητά μας να αντιδράσουμε», συνέχισε, καταγγέλλοντας τους αντιπάλους της Ευρώπης για ελιγμούς παραπληροφόρησης που χρησιμοποιούνται για να σπείρουν αμφιβολίες. Εάν η Ρωσία καταφέρει να κάνει τη Γαλλία να αμφιταλαντευτεί στην υποστήριξη της προς την Ουκρανία, θα υπάρξει ένα «φαινόμενο ντόμινο» . «Εάν το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία είναι μια νίκη για τη Ρωσία, θα είναι μια ευρωπαϊκή ήττα», προειδοποιεί ο Γάλλος στρατηγός. Και κατά την εκτίμησή του «ο πόλεμος είναι ήδη εδώ».
Γι’ αυτό το λόγο, τόνισε ο στρατηγός, «η απάντηση πρέπει να είναι Ευρωπαϊκή. Μέσα σε αυτό το κλίμα, οι Ευρωπαίοι αντιμετωπίζουν την αποδυνάμωση της αμερικανικής προστασίας». Όμως, ο Γάλλος Αρχηγός του Επιτελείου δεν πιστεύει σε ξαφνική απόσυρση των ΗΠΑ, ακόμα και τώρα, που η αβεβαιότητα έχει γίνει χαρακτηριστικό της πολιτικής του Ντόναλντ Τραμπ. «Σε κάθε περίπτωση όμως, θα υπάρξουν μειώσεις», τόνισε ο Τιερύ Μπερκχάρντ.
Και όσο αν κάποιοι παρατηρητές θεώρησαν την ομιλία του δραματοποιημένη για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας, πίσω από τα λόγια του Γάλλου στρατηγού κρύβονται πραγματικότητες που κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει, στο επίπεδο των ληπτών αποφάσεων.
