Πόσες συζητήσεις έχετε “ανοίξει” κατά καιρούς με τη γάτα σας; Μάλλον η απάντηση είναι άπειρες.
Και η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για κάτι τελείως λογικό και φυσιολογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι τα αγαπημένα μας κατοικίδια είναι πάντα εκεί για εμάς, μας ακούνε προσεκτικά και υπομονετικά – ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνουν τι τους λέμε – και το κυριότερο: δεν μας κρίνουν.
Μιλώντας με τα κατοικίδιά μας, χτίζουμε μια ισχυρή και στενή σχέση μαζί τους και μειώνουμε το άγχος μας. Από τη δική τους πλευρά, εκείνα χαίρονται γιατί είναι κοινωνικά πλάσματα και τους αρέσει να έχουν την προσοχή στραμμένη πάνω τους, μαθαίνουν να μας εμπιστεύονται και νιώθουν ασφάλεια.
Οι γάτες είναι πολύ έξυπνα ζώα (οι ειδικοί λένε ότι είναι τόσο έξυπνες όσο ένα παιδί 2 ετών) και ακόμα και αν δεν καταλαβαίνουν τι ακριβώς τους λέμε, γνωρίζουν πολύ καλά τι νιώθουμε.
Πώς ακριβώς συμβαίνει αυτό; “Διαβάζουν” τη γλώσσα του σώματός μας και αποκωδικοποιούν τον τόνο της φωνής μας. Αν για παράδειγμα, τους μιλάμε όπως μιλάμε σε ένα μωρό, ήπια και γλυκά, τότε νιώθουν ασφάλεια, όμορφα συναισθήματα και ηρεμία. Αν υψώσουμε τον τόνο της φωνής μας, τότε μπορεί να φοβηθούν και να καταλάβουν ότι κάτι δεν πάει καλά. Ίσως μάλιστα τρέξουν να κρυφτούν.
Γι’ αυτό και το baby talk είναι ο ιδανικός τρόπος να μιλάμε στις γάτες. Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε συνέπεια σ’ αυτό γιατί κάτι διαφορετικό μπορεί να τις μπερδέψει. Δηλαδή, αν για παράδειγμα η γάτα μας ανέβει στον πάγκο της κουζίνας, θα πρέπει να της μιλήσουμε με ήρεμο τρόπο και τόνο, και να την απομακρύνουμε απαλά. Όταν το ξανακάνει, θα πρέπει να κάνουμε ακριβώς το ίδιο. Δεν θα πρέπει να είμαστε ασυνεπείς και να αρχίσουμε να της φωνάζουμε, γιατί εκτός του ότι μπορεί να φοβηθεί και να μπερδευτεί, μπορεί να χάσει και την εμπιστοσύνη της προς εμάς.
Πόσο συχνά πρέπει να μιλάμε στη γάτα μας; Όσο πιο συχνά γίνεται! Σε αντίθεση με το τι μπορεί να πιστεύουν οι περισσότεροι, οι γάτες είναι κοινωνικά όντα και δεν απολαμβάνουν την μοναξιά. Τους αρέσει η παρέα, ανθρώπινη ή μη, και αγαπάνε να παρατηρούν τους αγαπημένους τους κηδεμόνες. Μπορούμε, λοιπόν, να συμπεριλάβουμε την γάτα μας στις συζητήσεις μας, ακόμα και αν δεν μιλάμε την ίδια γλώσσα. Η προσοχή που θα της δώσουμε θα την χαροποιήσει απίστευτα. Extra bonus: θα βάλουμε ένα ακόμη μικρό λιθαράκι στην ήδη όμορφη και στενή σχέση που έχουμε δημιουργήσει μαζί της. Και όπως είπαμε, δεν καταλαβαίνει την ανθρώπινη γλώσσα. Καταλαβαίνει, όμως, αν της νιαουρίσουμε; Τι συμβαίνει στο μυαλό της αν της πούμε “νιάου”;
Προς απογοήτευσή μας, τα ανθρώπινα νιαουρίσματα δεν σημαίνουν τίποτα για αυτή. Τίποτα δεν συμβαίνει στο μυαλό της αν της νιαουρίσουμε. Το “νιάου” είναι άλλη μία ανθρώπινη λέξη που δεν μπορεί να καταλάβει. Το μόνο που ίσως μπορούμε να πετύχουμε με λίγη εκπαίδευση, είναι να συνδέσει το ανθρώπινο νιαούρισμα σε έναν συγκεκριμένο τόνο με κάτι, όπως είναι το φαγητό. Για παράδειγμα, ένα πιο έντονο και ζωηρό νιαούρισμα που θα κάνουμε, μπορεί να την καλεί κάθε φορά να έρθει για φαγητό. Ένα πιο σιγανό σε ήπιο τόνο νιαούρισμα ίσως την προσκαλεί να έρθει κοντά μας για λίγα χάδια.
Δύσκολο; Ίσως. Ακατόρθωτο; Σίγουρα όχι!
Μπορούμε μάλιστα να συνδυάσουμε ένα νιαούρισμα συγκεκριμένου τόνου με μια συγκεκριμένη χειρονομία, ώστε να κάνουμε πιο εύκολη και γρήγορη την εκπαίδευσή της.
Συνοψίζοντας
Ίσως να σκέφτεστε ότι δεν χρειάζεται όλο αυτό και ότι η ανθρώπινη ομιλία από μόνη της είναι αρκετή. Και ναι, έχετε δίκιο. Σίγουρα είναι. Αλλά η ζωή είναι πολύ μικρή για να μην την κάνουμε λίγο πιο διασκεδαστική. Εξάλλου, ποιος δεν θα ήθελε να μιλάει στην γάτα του χωρίς να τον καταλαβαίνουν οι άλλοι; Δοκιμάστε το! Θα έχει πλάκα.
