του Μιχάλη Ψύλου, δημοσιογράφου
Λεκάνες τουαλέτας από μασίφ χρυσό, ντουλάπια κουζίνας γεμάτα σακούλες με χαρτονομίσματα των 200 ευρώ. Και όλα αυτά σε ένα σπίτι όπου οι έρευνες έδειξαν πως επισκεπτόταν πολύ συχνά ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι. Εκεί μάλιστα γιόρτασε επίσης τα γενέθλιά του το 2021.
Οι Ουκρανοί πολίτες δεν πιστεύουν στα μάτια τους για τα σκάνδαλα απίστευτης διαφθοράς που ήρθαν στην επιφάνεια μετά από 15 μήνες ερευνών από το Γραφείο Καταπολέμησης της Διαφθοράς ( NABU). Πρόκειται για την υπηρεσία ,που το περασμένο καλοκαίρι επιχείρησε να διαλύσει ο ίδιος ο Ζελένσκι, αλλά -ευτυχώς για την πολύπαθη χώρα- δεν τα κατάφερε. Γιατί η NABU ελέγχεται ουσιαστικά όχι από Ουκρανούς, αλλά από Αμερικανούς και Ευρωπαίους εισαγγελείς.
Έτσι στην επιχείρηση με την κωδική ονομασία «Μίδας» ,οι ντετέκτιβ του NABU υπέκλεψαν περίπου 1.000 ώρες συνομιλιών, όπου εμφανίζονται οι πιο στενοί συνεργάτες του Ζελένσκι να έχουν κλέψει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια από τη δυτική βοήθεια για την αντιμετώπιση της ρωσικής εισβολής. Αλλά και από την μεγαλύτερη ενεργειακή εταιρεία της χώρας, μέσα από δωροδοκίες εργολάβων.
Η ΝΑBU δημοσίευσε εικόνες που δείχνουν βουνά μετρητών σε χρηματοκιβώτια, ταξιδιωτικές τσάντες γεμάτες δολάρια και εμβάσματα από διάφορες τράπεζες της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ. Σε ένα από τα ηχογραφημένα βίντεο, ένας ύποπτος παραπονιέται για τη δυσκολία μεταφοράς 1,6 εκατομμυρίων δολαρίων.
Ο «Τσε Γκεβάρα»
Ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και έμπιστος του Ζελένσκι, Ολέξι Τσερνίσοφ, ο οποίος αναφέρεται στα απομαγνητοφωνημένα αρχεία ως «Τσε Γκεβάρα», φέρεται να υπεξαίρεσε 1,2 εκατομμύρια δολάρια και σχεδόν 100.000 ευρώ σε μετρητά. Κατηγορείται για ξέπλυμα χρήματος. Οι υπουργοί Δικαιοσύνης και Ενέργειας αναγκάστηκαν να υποβάλουν την παραίτησή τους λόγω του σκανδάλου διαφθοράς, ενώ ο αποκαλούμενος και «ταμίας» του Ζελένσκι, Τιμούρ Μίντιτς κατόρθωσε να διαφύγει στο εξωτερικό, αφού χρησιμοποίησε τα μετρητά για να αγοράσει ένα σπίτι στην Ελβετία για περίπου έξι εκατομμύρια δολάρια.
Οι υποκλαπείσες συνομιλίες περιελάμβαναν επίσης μεταφορές χρημάτων στη Βιέννη ,το Ισραήλ, τον Μαυρίκιο και τις Σεϋχέλλες!
Το ερώτημα που θέτουν πλέον όλοι οι απλοί πολίτες είναι απλό: Ο Ουκρανός πρόεδρος δεν τα γνώριζε όλα αυτά; Μπορεί να είναι αμέτοχος σε αυτό το τεράστιο σκάνδαλο διαφθοράς;
Η διαφορά του καθεστώτος Ζελένσκι ήταν βέβαια γνωστή από καιρό, καθώς είχε εμπλακεί σε παράνομες δοσοληψίες ακόμη και ο γιός του τέως προέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν.
Ευτυχώς, υπό τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο,οι προτεραιότητες άλλαξαν, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών πληροφοριών, και αυτό επέτρεψε να βγει το σκάνδαλο στην επιφάνεια.
Πραγματικά, με όλα αυτά στη φόρα, υπάρχει κάποιος που μπορεί να στηρίξει τον Ζελένσκι αυτή τη στιγμή;
Αλλωστε, ακόμη και η ΕΕ, η οποία στα χαρτιά εξακολουθεί να είναι στο πλευρό του, του ζήτησε να επιλύσει το ζήτημα της διαφθοράς προκειμένου να ενταχθεί στην Ένωση.
Αφήστε, που πολλοί καταλαβαίνουν ότι ο Ζελένσκι έχει γαντζωθεί στην εξουσία εκμεταλλευόμενος τον πόλεμο, αν και η θητεία του έχει λήξει σχεδόν δύο χρόνια πριν, για να αποφύγει πιθανές διώξεις.
Υπάρχει κάποιος που μπορεί να στηρίξει τον Ζελένσκι αυτή τη στιγμή; Άλλωστε, ακόμη και η ΕΕ, η οποία στα χαρτιά εξακολουθεί να είναι στο πλευρό του, του ζήτησε να επιλύσει το ζήτημα της διαφθοράς προκειμένου να ενταχθεί στην Ένωση.
Θα πείτε βέβαια, ποιος εμπιστεύεται την Ευρώπη σήμερα; Κανείς. Πάντα ενθάρρυνε τους Ουκρανούς, λέγοντας ότι θα μπορούσαν να κερδίσουν τον πόλεμο, για να δικαιολογήσουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες τον θηριώδη επανεξοπλισμό της ΕΕ.
Οι ευρωπαϊκές ελίτ, ιδίως εκείνες στη Γερμανία και τη Γαλλία, τροφοδοτούν το φάσμα μιας ρωσικής εισβολής για να δικαιολογήσουν τις στρατιωτικές επενδύσεις και την αναδιάρθρωση ενός σημαντικού μέρους της βιομηχανίας στην κατεύθυνση της πολεμικής οικονομίας.
Υπάρχει αυτή η πολύ ευρωπαϊκή ιδέα ότι η Ρωσία στοχεύει στην κατάκτηση της Ευρώπης ή στην επέκταση στην Ανατολική Ευρώπη. Στην πραγματικότητα, οι Ρώσοι πολεμούν στην Ουκρανία για πάνω από τρία χρόνια και προχωρούν με μεγάλη δυσκολία. Η ρωσική κοινή γνώμη έχει πλέον δυτικοποιηθεί. Δεν νομίζω ότι κανένας νέος Ρώσος να θέλει να πάει και να πολεμήσει για τη δόξα της αυτοκρατορίας.
Ο Πούτιν τώρα θέλει απλώς να διευθετήσει το ουκρανικό ζήτημα εξασφαλίζοντας τις εγγυήσεις που απαιτεί εδώ και καιρό. Μετά από αυτό, επιθυμεί να επιστρέψει σε μια οικονομία σε καιρό ειρήνης, ίσως ανοίγοντας ξανά τους εμπορικούς διαύλους με την Ευρώπη και τη Δύση: γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτή είναι η προτιμότερη επιλογή για την προβληματική ρωσική οικονομία.
Τι θέλει η Αθήνα;
Συνδυάζοντας όλες αυτές τις σκέψεις, ποια είναι η εικόνα που έχουμε μπροστά μας;
Αν λάβουμε υπόψη την έρευνα διαφθοράς που προκαλεί δημόσια αγανάκτηση, τον μεγάλο αριθμό θυμάτων στον πόλεμο και τις μάχες που χάνει ο ουκρανικός στρατός, όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια σαφή αλλαγή στο στρατιωτικό και πολιτικό τοπίο, όπου ο μόνος στόχος φαίνεται να είναι η αποχώρηση του Ζελένσκι.
Και όμως! Στην Αθήνα γίνονται εντατικές επαφές με το Κίεβο, γιατί την Κυριακή αναμένεται στην ελληνική πρωτεύουσα ο Ζελένσκι για επίσημη επίσκεψη.
Τι γυρεύει ο υπό διωγμό πρόεδρος της Ουκρανίας; Να πιέσει για την κύρωση της διμερούς συμφωνίας ασφαλείας που υπεγράφη ανάμεσα στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Ζελένσκι πέρυσι τον Οκτώβριο; Η συμφωνία δεν έχει κυρωθεί από τη Βουλή των Ελλήνων.
Το Κίεβο επιδιώκει επίσης και την καταβολή κονδυλίων από την Αθήνα στο πρόγραμμα PURL, μέσω του οποίου η Ουκρανία αγοράζει όπλα από τις ΗΠΑ.
Στο πρόγραμμα αυτό έχουν δεσμευθεί να συνεισφέρουν χρήματα στην Ουκρανία οι 17 από τις 32 χώρες μέλη του ΝΑΤΟ.
Θα δώσουμε κι άλλα όπλα;
Ο Ζελένσκι θα ζητήσει επίσης νέα ενίσχυση των δυνάμεων του Κιέβου από το απόθεμα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Μετά τη ρωσική εισβολή, η Ελλάδα έχει παραχωρήσει στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις πλεονάζον αμυντικό υλικό που αφορά κυρίως πυρομαχικά, αυτόματα τυφέκια, πυραύλους για μηχανοκίνητους εκτοξευτές, αντιαεροπορικούς πυραύλους, παλαιά πυροβόλα και οχήματα κ.λπ. Τόσο από το Κίεβο όσο και από το ΝΑΤΟ έχουν επανειλημμένως ζητηθεί από την Ελλάδα να δώσει στην Ουκρανία αντι-πυραυλικά συστήματα Patriot- κάτι που η Αθήνα έχει απορρίψει μέχρι τώρα.
Υπάρχει φυσικά και η ενεργειακή συνεργασία ,για την μεταφορά αμερικανικού LNG στο Κίεβο μέσω του λεγόμενου «Κάθετου Διαδρόμου».
Μήπως όμως πρέπει η Αθήνα να ελέγξει πιο επισταμένα και την συνεργασία αυτή, αφού το σκάνδαλο διαφθοράς στο Κίεβο ξεκίνησε σε μεγάλο βαθμό από ουκρανικές εταιρείες ενέργειας;
