Τίθεται από κάποιους συνεχώς το ερώτημα αν θέλουμε μια κυβερνώσα αριστερά ή μια αριστερά του 3%.
Όσοι το ρωτούν, στην ουσία υπονοούν ότι η αριστερά δεν μπορεί να είναι αυτοδύναμα κυβερνώσα. Αν θέλουμε αυτοδυναμία πρέπει να ξεχάσουμε την αριστερά.
Έχουν δίκιο.
Ποτέ στην ελληνική Ιστορία η αριστερά δεν κατάφερε να αποκτήσει αυτοδύναμη εξουσία – και το πιο πιθανό είναι να μην το καταφέρει ποτέ. Να θυμίσουμε ότι ακόμα και το υψηλότατο 36% του Σύριζα το 2015 δεν κατάφερε να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Ωστόσο, ακόμα και με φτωχά εκλογικά αποτελέσματα, όπως αυτά της δεκαετίας του 1960 (14% η ΕΔΑ το 1963) η αριστερά ήταν ο κινητήριος μοχλός των πολιτικών εξελίξεων και της πορείας αυτού του τόπου.
Κατά συνέπεια, το ερώτημα πρέπει να αναδιατυπωθεί. Θέλουμε την αριστερά στην εξουσία?
Η απάντηση φυσικά είναι καταφατική.
Κι όταν λέμε στην εξουσία δεν εννοούμε στην κυβέρνηση. Η κυβέρνηση δεν μπορεί παρά να είναι ένα μέτωπο πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. Μια πολιτική ενότητα που εμπεριέχει ένα σαφές προγραμματικό πλαίσιο κοινωνικής και οικονομικής αναδιάρθρωσης προς όφελος του λαού. Θέλουμε την αριστερά να βάζει τη δική της ατζέντα στην πολιτική ζωή, να δημιουργεί γεγονότα, να ανακατώνει την τράπουλα. Να δημιουργεί εστίες αγώνα όπου το συλλογικό και η δικαιοσύνη γίνονται τα κριτήρια των κοινωνικών μεταρρυθμίσεων και τα αποτελέσματα βελτιώνουν τις ζωές μας.
Να το κάνουμε ακόμα πιο απλό το ερώτημα.
Τελικά θέλουμε αριστερά?
* Ο Γιάννης Λάμπρου είναι δημοτικός σύμβουλος Πάτρας
