Σήμερα 8 Μάρτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Μία ημέρα ορόσημο, η οποία δεν μας χαρίστηκε αλλά καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας από την Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε στις 16 Δεκέμβρη του 1977 και η οποία κατακτήθηκε από τις ίδιες τις γυναίκες μετά από πολύχρονους, σκληρούς, επίπονους και επίμονους αγώνες ατομικούς και ομαδικούς των γυναικών και των γυναικείων κινημάτων στην Αμερική και την Ευρώπη.
Οι ρίζες για την καθιέρωση αυτής της ημερομηνίας πολλές και σχετίζονται με τους αγώνες εργατριών που εργαζόντουσαν σε εργοστάσια, απεργούσαν. και διεκδικούσαν ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ανθρώπινο ωράριο εργασίας.
Και ο δρόμος αυτών των αγώνων μακρύς και δύσβατος.
Στα μέσα του 19ου αιώνα γεννήθηκε το Συνδικαλιστικό Κίνημα των ΗΠΑ διεξάγοντας σκληρούς αγώνες για την βελτίωση της θέσης των εργατριών και των εργατών. Ως μία σημαντική ιστορική ρίζα θεωρείται η απεργία των εργατριών στις κλωστοϋφαντουργίες της Ν. Υόρκης όπου το 1857 οι εργάτριες διαδήλωναν ενάντια στις απάνθρωπες συνθήκες καθώς και για ίση αμοιβή και ίση εργασία ανδρών και γυναικών
Το 1900 οι εργαζόμενες γυναίκες συγκροτούν μερικά από τα μεγαλύτερα σωματεία των ΗΠΑ και διεξάγουν μαχητικούς αγώνες που καταστέλλονται βιαίως .
Την ίδια περίοδο και στην Ευρώπη, κυρίως στη Γερμανία, Γαλλία και Αγγλία δημιουργούνται γυναικείες οργανώσεις που απαιτούν ισότητα και ισονομία.
Το 1909 στην Νέα Υόρκη έγινε η 2η μακροχρόνια απεργιακή κινητοποίηση,20.000 ράφτρες πουκαμίσων αγωνίζονταν για καλύτερες συνθήκες εργασίας με το σύνθημα “Ψωμί και Τριαντάφυλλα”
Τραγουδώντας το ποίημα που γράφτηκε από τον James Oppenheim, όπου το ψωμί συμβόλιζε την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
Καθώς τραβάμε εμπρός, εμπρός στην ομορφιά της μέρας
χιλιάδες σκοτεινές κουζίνες, χιλιάδες μαύρες φάμπρικες
γεμίζουν ξάφνου με του ήλιου τη λαμπράδα
γιατί ο κόσμος μας ακούει να τραγουδάμε
«Ψωμί και Τριαντάφυλλα, Ψωμί και Τριαντάφυλλα»
Καθώς τραβάμε εμπρός, εμπρός είναι και για τους άνδρες ο αγώνας μας
γιατί είναι των γυναικών παιδιά και τους γεννάμε πάλι,
φτάνει πια ο παιδεμός σ’ όλη μας τη ζωή,
πεινάνε οι ψυχές και όχι το σώμα μόνο
«δώστε μας Ψωμί, δώστε μας Τριαντάφυλλα»
Καθώς τραβάμε εμπρός, εμπρός αμέτρητες γυναίκες πεθαμένες
σμίγουν το θρήνο τους και λένε το παλιό τραγούδι του ψωμιού
οι σκλαβωμένες ψυχές τους γνώρισαν λίγη μόνον ομορφιά, τέχνη κι αγάπη.
Ναι, για το Ψωμί παλεύουμε και για τα Τριαντάφυλλα.
Καθώς τραβάμε εμπρός, εμπρός φέρνουμε τις μεγάλες μέρες
το ξεσήκωμα των γυναικών είναι ξεσήκωμα όλης της ανθρωπότητας
όχι πια σκλάβοι και τεμπέληδες, δέκα που μοχθούν για έναν που ξαπλώνει
αλλά ένα δίκαιο μοίρασμα στ’ αγαθά της ζωής,
«Ψωμί και Τριαντάφυλλα, Ψωμί και Τριαντάφυλλα».
Σήμερα ο 21 αιώνας βρίσκει τις γυναίκες να έχουν κατακτήσει τη θέση που τους ανήκει στην κοινωνία , την οικογένεια, την εργασία τη γνώση, τη πολιτική την τέχνη και σ΄ όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής και παράλληλα να έχουν κερδίσει την αναγνώριση, την καταξίωση, τον σεβασμό, την εκτίμηση και τον θαυμασμό.
Κατακτήσεις που κερδήθηκαν βήμα-βήμα, κομμάτι-κομμάτι και που έγιναν πραγματικότητα . Μια πραγματικότητα που απειλείται άλλα και δυστυχώς δεν ισχύει για όλες τις γυναίκες αφού αυτή η πραγματικότητα διαφοροποιείται από χώρα σε χώρα., από πολιτισμό σε πολιτισμό, και εξαρτάται από την κουλτούρα, την πολιτική την θρησκεία , την οικονομία, το μορφωτικό επίπεδο και άλλους παράγοντες και συνθήκες οι οποίες φέρνουν τις γυναίκες αντιμέτωπες με πολλά προβλήματα, ανισότητες, εκμετάλλευση, βία και, προσβολή της προσωπικότητας τους, και είναι οι γυναίκες αυτές που ακόμα δεν μπορούν να τιμήσουν και να γιορτάσουν αύτη τη μέρα γιατί δεν τις έχει αγγίξει και πιθανόν αγνοούν και την ύπαρξη της.
H 8 Μάρτη βρίσκει το πολιτικό κλίμα σε όλο τον κόσμο να έχει αλλάξει προς το χειρότερο. Ο κόσμος μας συνταράσσεται από μια πολλαπλή κρίση. Κρίση της Δημοκρατίας, οικονομική κρίση, κρίση των θεσμών, των εξουσιών, των αξιών, κρίση της ελευθερίας και της ειρήνης.
Η χώρα μας βυθισμένη και αυτή στην ίδια μακρόχρονη κρίση, η οποία διαταράσει την συνοχή της κοινωνίας μας, την παρασύρει και την αποσταθεροποιεί, ανήμπορη να την ξεπεράσει.
Είναι μια κατάσταση που προκαλεί αλυσιδωτές επιπτώσεις σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής των πολιτών, αφού απειλεί και υπονομεύει όλα τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα που έχουν κερδηθεί με αγώνες, το δικαίωμα στην κοινωνική δικαιοσύνη , στην εργασία, στην εκπαίδευση, στην υγεία, και στην ευημερία.
Οι δείκτες ανεργίας έχουν επιδεινωθεί. και αυτοί που πλήττονται πρώτοι είναι οι γυναίκες και οι νέοι. Οι νέοι που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν παίρνοντας μαζί τους τις ικανότητες τους, τις γνώσεις τους, τις δεξιότητες και τα ταλέντα τους, τις προσδοκίες, τους στόχους και τα όνειρα τους , ελπίζοντας να τα πραγματοποιήσουν σε μια άλλη χώρα.
Στη συνέχεια οι αρνητικές νομοθετικές παρεμβάσεις επιτείνουν τις αρνητικές συνέπειες στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, των ανέργων ανδρών και γυναικών, των συνταξιούχων. Η συνοχή των οικογενειών θίγεται, οι σχέσεις δοκιμάζονται, η μητρότητα απειλείται και η υπoγεννητικότητα αυξάνεται.
Και μέσα σε όλα αυτά το κράτος πρόνοιας έχει χάσει την ταυτότητα του και την αποστολή του. Αδυνατεί να ύπαρξη και να εργαστεί για να εξασφαλιστούν ίσες ευκαιρίες για όλους τους πολίτες, να καταπολεμηθούν οι διακρίσεις να μειωθεί ο φόβος και η αγωνία για το σήμερα και να ξαναγεννηθεί η ελπίδα για το μέλλον.
H σημασία της ημέρας αυτής μας καλεί να επαναπροσδιορίσουμε και να αναλάβουμε όλους εκείνους τους ρόλους, με την δύναμη, την θέληση , την επιμονή , την υπομονή ,την δημιουργικότητα και την αισιοδοξία μας ,για να προστατεύσουμε τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα μας και να αγωνιστούμε για την κοινωνία που θέλουμε, την κοινωνία τη δική μας , των παιδιών μας και των συνανθρώπων μας. Μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις που θα την προσανατολίζουν και θα την οδηγούν οι αξίες της ελευθερίας, της ισότητας, της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης, της αξιοκρατίας και της ισονομίας. Μια κοινωνία δυνατή στην οποία ο ήλιος θα λάμπει για όλους, η εργασία, η δημιουργία, η αξιοπρέπεια και η ευημερία θα είναι προνόμιο όλων και τα όνειρα θα βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να πραγματοποιηθούν. Μια κοινωνία που θα έχει ως κέντρο της τον άνθρωπο και τη ζωή του και όλα αυτά που του αξίζουν..
