Όσο το γκρίζο της πανδημίας απλώνεται γύρω μας, τόσο πιο φωτεινά αναδεικνύονται τα παραδείγματα της ζωής.
Της ζωής που συνεχίζεται, παρά τις δυσκολίες των καιρών, και καλπάζει μοιράζοντας στιγμές αισιοδοξίας και χαράς και στέλνοντας μήνυμα ότι κάθε αντιξοότητα είναι απλά ένα ακόμη εμπόδιο που θα ξεπεράσουμε για να βγούμε νικητές.
Από τις ιστορίες που δίνουν κουράγιο, το παράδειγμα της κυρίας Παναγιώτας από τη Μιτόπολη Αχαΐας η οποία μόλις συμπλήρωσε έναν ολόκληρο αιώνα ζωής!
Δυναμική, οξυδερκής και κυρίως γεμάτη αγάπη και αφοσίωση από τα 4 παιδιά, τα 10 εγγόνια, τα δισέγγονα και τα… τρισέγγονά της, έσβησε την τούρτα με τα 100 κεράκια της!
Η κυρία Παναγιώτα Παναγιωτοπούλου – το γένος Χριστακοπούλου – ήρθε στη ζωή στις 14 Νοεμβρίου του 1920.
Σε μια εποχή σχεδόν ξένη στο σήμερα. Μεγάλωσε σε μια άλλη Ελλάδα, των διχασμών, των πολέμων, της φτώχειας, της Κατοχής…
Και ευτύχησε να φτάσει γεμάτη εμπειρίες μέχρι σήμερα και να δει την οικογένειά της να μεγαλώνει και να τη γεμίζει κουράγιο και δύναμη για να συνεχίσει.
Και αυτήν την αγάπη τη μοιράζει απλόχερα πίσω στα παιδιά, τα εγγόνια, τα δισέγγονα και τα τρισέγγονά της που της έσβησαν την τούρτα με τα 100 κεράκια.
Και επειδή η περίπτωση της γλυκιάς γιαγιάς Παναγιώτας είναι από αυτές που μας κλείνουν πονηρά το μάτι ότι η ζωή είναι ωραία και πρέπει να τη ζεις χωρίς να χάνεις στιγμή της,
εμείς της ευχόμαστε να τα χιλιάσει, το ίδιο γεμάτη από αγάπη και αφοσίωση από την οικογένειά της!
(για τα γενέθλια της γιαγιάς Παναγιώτας μας ενημέρωσαν οι φίλοι μας, Απανταχού Μιτοπολιανοί)
