του Τρύφωνα Αλεξιάδη, πρώην υπουργού
Την Κυριακή το απόγευμα, έκλεισε και τυπικά για το ΣΥΡΙΖΑ μια μεγάλη περίοδος εσωστρέφειας και άνοιξε ένας καθαρός δρόμος εξόδου από την κρίση που μας οδήγησε από την κυβέρνηση, στα όρια της κοινοβουλευτικής μας επιβίωσης. Σκοπός του κειμένου είναι να συμβάλει στην επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑ.
1. Είμαι από τα ιδρυτικά μέλη του Συνασπισμού και έχω την ιστορική εμπειρία του χώρου. Ο βασικός πυρήνας του κόσμου της Αριστεράς είναι εδώ, δεν έφυγε και αναμένει. Μπορούμε να συνεχίσουμε με εσωστρέφεια, προσωπικές ατζέντες, κομματικά ιερατεία και μηχανισμούς, ξύλινη γλώσσα και πολιτική ασάφεια, σε μικρό ή μεγάλο ποσοστό. Μπορούμε να συνεχίσουμε να «είμαστε ένδοξοι για τις ήττες και όχι για τις νίκες μας» (όπως έχει αναφέρει ιστορικό στέλεχος του χώρου). Μπορούμε όμως να παραμερίσουμε αυτά που μας ζημίωσαν πολιτικά και με βάση το νέο καταστατικό και τις πολιτικές θέσεις, να δυναμώσουμε το ΣΥΡΙΖΑ. Είμαστε ικανοί και για το καλό και για το… άσχημο. Ελπίζω ο Πρόεδρος, η ηγετική ομάδα, η νέα Κεντρική Επιτροπή, να αντιληφθούν το ιστορικό βάρος, την ευθύνη αλλά και την προοπτική που αναλαμβάνουν και να κάνουν το καλύτερο δυνατό. Με δύο λόγια να λειτουργήσουμε σαν κόμμα με το βλέμμα κυρίως στην κοινωνία και στα προβλήματά της, και όχι στην εσωστρέφεια, σε άγονες αντιπαραθέσεις και άγονους παραγοντισμούς.
2. Έχουμε πλέον νέο καταστατικό που θεραπεύει προβλήματα του παλιού. Κανένα κόμμα δεν πήρε την κυβέρνηση λόγω καταστατικού (!) αλλά έπρεπε να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα. Τώρα όμως είναι τα δύσκολα. Θα εφαρμοστεί το καταστατικό; Ήμουν ο «γραφικός», ο «γραφειοκράτης» κλπ. όταν χρόνια τώρα, σε πολλούς προέδρους, δημόσια στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής αλλά και σε συναντήσεις ζητούσα το αυτονόητο, να εφαρμοστεί το καταστατικό. Διαχρονικά η σοφή ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσιζε τι και πώς θα εφαρμοστεί. Αναμένω λοιπόν από τη νέα Κεντρική Επιτροπή να εκλέξει όλες τις επιτροπές και τα όργανα που ορίζει το καταστατικό, να τηρήσει τις 3 θητείες, να ενισχύσει το ταμείο του ΣΥΡΙΖΑ τηρώντας την πρόβλεψη για οικονομική τακτοποίηση όσων εκλέγουν και εκλέγονται κλπ. Αναμένω επίσης (χωρίς μεγάλες ελπίδες) την τήρηση της πρόβλεψης για κατάργηση των τάσεων, για την οποία πολλοί θριαμβολόγησαν και τη διαφήμισαν. Δηλαδή θα γίνουν εκλογές για Κεντρική Επιτροπή χωρίς χαρτάκια, sms και «γραμμή» ποιοι είναι της σωστής τάσης… που καταργήθηκε; Οι εκλογές στο συνέδριο, ειδικά για το καταστατικό, απέδειξαν ότι κάποιοι δεν κατάλαβαν ακόμη τι θέλει η βάση.
3. Σωστά ο Πρόεδρος, θέτει το θέμα της λογοδοσίας. Είναι σωστό να έχουμε λογοδοσία, απολογισμό και προγραμματισμό που δεν είχαμε μέχρι σήμερα. Θα στηρίξω με κάθε δυνατότητά μου μια τέτοια δράση. Αναγκαίο είναι όμως να έχουμε στο ΣΥΡΙΖΑ, στα όργανά του, ουσιαστική συζήτηση για το τι έγινε και τι πρέπει να διορθώσουμε. Να μην ξεκινήσουμε τη συζήτηση για τη διάσπαση του 68, ή αν ήταν σωστή η θέση της ΚΝΕ για το νόμο 815/78 για τα ΑΕΙ (το καρφί για τους σταλινικούς της παρέας). Αλλά για όσα έγιναν ειδικά το 2019 και μετά, πρέπει να κουβεντιάσουμε «ήρεμα και απλά». Μεγάλο λάθος να τα φορτώσουμε όλα στον Κασσελάκη. Δεν τον ψήφισα ποτέ, αλλά λάθος να αγνοήσουμε τις παθογένειες, τη νομενκλατούρα, τις αιτίες που του άνοιξαν τον δρόμο και φυσικά τα έκανε χειρότερα. Να τολμήσουμε να διαγνώσουμε τα προβλήματα, γιατί από τα οργανωτικά προβλήματα που παραμένουν, μέχρι τα λάθη στον κλιματισμό του συνεδρίου, έχουν ονοματεπώνυμο και δε γράφει… Στέφανος.
4. Ο ΣΥΡΙΖΑ σε αντίθεση με άλλους φορείς της προοδευτικής παράταξης διαθέτει ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Διεκδικεί την ενότητα και την κυβερνητική προοπτική. Το ΚΚΕ δεν επιθυμεί συνεργασία ΠΟΥΘΕΝΑ, αποδεικνύει την προσήλωση του στις δημοκρατικές (;) διαδικασίες στα συνδικάτα και τους φορείς που ελέγχει και δε θέλει να ενοχλήσει ΝΔ και Μητσοτάκη με την αφωνία του σχετικά με την κυβερνησιμότητα. Με μια λογική όλοι είναι ίδιοι, κάνει διαρκώς επιθέσεις στο ΣΥΡΙΖΑ και απευθύνεται στα εγγόνια μου ως προς τη σχέση Αριστεράς-εξουσίας, μεταθέτοντάς την σε απροσδιόριστο χρόνο.
Το ΠΑΣΟΚ ευτυχώς εξακολουθεί να πιστεύει ότι η κυβέρνηση ΣΑΜΑΡΑ-ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ήταν η σωτηρία της χώρας και η στάση του στο θέμα των Τεμπών (με μη παραπομπή Μητσοτάκη), των ιδιωτικών πανεπιστημίων, των τεράστιων σκανδάλων της περιόδου της αυτοδυναμίας του κλπ. εξηγούν πλήρως τη δημοκοπική πορεία του. Η εμμονή του σε αυτοδύναμη πορεία στις επόμενες εκλογές δε θα κοστίσει μόνο στη χώρα, αλλά και στην προοπτική να γίνει και εδώ ότι και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με τη συνεργασία προοδευτικών δυνάμεων. Ευτυχώς η ηγεσία του, θα αναγκαστεί την επόμενη των εκλογών να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα. Η αναφορά σε ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ έγινε για να αναλυθεί ο μοναδικός δρόμος για το ΣΥΡΙΖΑ. Με όσους θέλουν και μπορούν, σύμφωνα με τις αποφάσεις συνεδρίων, πρέπει να δυναμώσουμε το κόμμα και να πρωταγωνιστήσουμε στη δημιουργία του πολιτικού μετώπου που θα αμφισβητήσει (όπως και στο παρελθόν) τη δεξιά, όσων θέλουν να είναι τα δεκανίκια της και του συστήματος εξουσίας που φυσικά δε θέλει το ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτήν την προσπάθεια δε χωρούν διασπάσεις, προσωπικές ατζέντες και παθογένειες. ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΛΟΓΟΣ με όσους θέλουν και μπορούν.
