Το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου με διάρροια (IBS-D) είναι μια δυσάρεστη και εξουθενωτική πάθηση που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Τώρα, μια νέα μελέτη εντόπισε έναν πιθανό βασικό μηχανισμό που πυροδοτεί την εμφάνισή του και ο οποίος θα μπορούσε να αποτελέσει στόχο για μελλοντικές θεραπείες.
Μελέτη σε 108 άτομα, με και χωρίς IBS-D και συναφείς παθήσεις, αποκάλυψε ότι η ορμόνη ινσουλινοειδές πεπτίδιο 5 (INSL5) απελευθερώνεται όταν τα χολικά οξέα- που βοηθούν στην πέψη- καταλήγουν στο πεπτικό σύστημα, δηλαδή στο παχύ έντερο. Αυτό κανονικά δεν θα έπρεπε να συμβαίνει. Όταν όμως, λόγω ορισμένων παθήσεων ή δυσλειτουργιών του εντέρου, τα χολικά οξέα καταλήγουν εκεί, τότε το σώμα παράγει αυξημένες ποσότητες INSL5, προκαλώντας διάρροια.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτός ο μηχανισμός ευθύνεται πιθανώς για δύο στις πέντε περιπτώσεις IBS-D, κάτι που ίσως εξηγεί γιατί πολλές από τις υπάρχουσες φαρμακευτικές αγωγές δεν είναι αποτελεσματικές.
«Όταν επισκέπτεσαι γιατρό λόγω χρόνιας διάρροιας, συνήθως ελέγχουν για τροφικές δυσανεξίες, λοιμώξεις ή φλεγμονές», εξηγεί ο Κρις Μπάνον, ενδοκρινολόγος στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ στη Βρετανία. «Υπάρχει έντονο ερευνητικό ενδιαφέρον για το μικροβίωμα, αλλά οι ορμόνες του εντέρου έχουν υποτιμηθεί» προσθέτει.
Ο Μπάνον επισημαίνει ότι γίνεται πλέον όλο και πιο φανερό πως οι εντερικές ορμόνες παίζουν σημαντικό ρόλο τόσο στην υγεία του πεπτικού όσο και στη διαχείριση του σωματικού βάρους. Η μελέτη συμπεριέλαβε άτομα που έπασχαν από διάρροια χολικού οξέος (BAD) καθώς και από IBS-D, προκειμένου οι ερευνητές να εντοπίσουν τη σύνδεση μεταξύ των δύο παθήσεων, τις διαφορές και τους αντίστοιχους μηχανισμούς πυροδότησης. Προς το παρόν, η BAD είναι δύσκολο να διαγνωστεί και συχνά διαγιγνώσκεται λανθασμένα ως IBS. Οι ερευνητές ελπίζουν ότι, εφόσον κατανοηθεί καλύτερα, θα αναπτυχθούν θεραπείες που θα στοχεύουν πιο αποτελεσματικά στα βαθύτερα αίτια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η INSL5 παράγεται φυσικά από τον οργανισμό. Παρότι προκαλεί διάρροια, στην πραγματικότητα είναι ένας μηχανισμός προστασίας: ο οργανισμός ανιχνεύει την παρουσία χολικών οξέων στο παχύ έντερο (όπου δεν θα έπρεπε να βρίσκονται) και προσπαθεί να τα αποβάλει.
«Είναι λογικό να υπάρχει κάτι που ανιχνεύει τις τοξίνες και βοηθά το σώμα να τις αποβάλει», λέει ο ερευνητής. «Το πρόβλημα είναι όταν αυτός ο μηχανισμός ενεργοποιείται συνεχώς, προκαλώντας έντονα και επίμονα συμπτώματα» συμπληρώνει.
Προηγούμενες μελέτες σε ποντίκια είχαν δείξει ότι η INSL5 μπορεί να προκαλέσει διάρροια, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που αποδεικνύεται ο ίδιος μηχανισμός και σε ανθρώπους, και μάλιστα σε σχέση με δύο αναγνωρισμένες παθήσεις.
Το επόμενο βήμα είναι να διερευνηθούν θεραπείες που στοχεύουν την INSL5. Σε προηγούμενες μελέτες, ορισμένοι ασθενείς με IBS-D παρουσίασαν βελτίωση όταν τους χορηγήθηκε η ονδανσετρόνη, ένα αντιεμετικό φάρμακο που είναι γνωστός αναστολέας της INSL5- γεγονός που ίσως δείχνει έναν πιθανό θεραπευτικό δρόμο, αν και δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο γιατί λειτουργεί τόσο αποτελεσματικά.
«Πρόκειται για ένα συναρπαστικό εύρημα, καθώς δείχνει ότι αυτή η ορμόνη μπορεί να παίζει σημαντικό ρόλο στα συμπτώματα μιας υποτιμημένης πάθησης», δηλώνει ο Μπάνον.
«Επιπλέον, ενδέχεται να οδηγήσει στην ανάπτυξη ενός αιματολογικού τεστ για τη διάγνωση της διάρροιας χολικού οξέος, εφόσον διαπιστωθεί ότι τα επίπεδα της INSL5 είναι αυξημένα μόνο σε αυτούς τους ασθενείς» καταλήγει ο ερευνητής.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Gut.
ΠΗΓΗ: Science Alert
