Του Aθ. Χ. Παπανδρόπουλου
Στο καθεστώς των μεγαλύτερων εμπόρων οπίου στον κόσμο, αυτό των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, σε περιπτώσεις σεισμών, όπως αυτοί που έπληξαν τη χώρα τους την 31η Αυγούστου, τα θύματα της καταστροφής δεν έχουν την ίδια μεταχείριση. Οι γυναίκες, με βάση τους νόμους των Ταλιμπάν, δεν μπορούν να αγγιχτούν από άνδρες, εκτός από τους συζύγους, τους πατέρες ή τους αδελφούς τους. Τραυματισμένες, ετοιμοθάνατες, θαμμένες, μερικές φορές πρέπει να περιμένουν την άφιξη γυναικών διασωστών… Μάταια, αναφέρουν οι New York Times.
Με τους νόμους που έχουν θεσπίσει οι Ταλιμπάν, οι οποίοι ισχύουν ανά πάσα στιγμή, ακόμη και σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, απαγορεύεται οποιαδήποτε σωματική επαφή μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας που δεν είναι μέλη της ίδιας οικογένειας. Στο χωριό Ανταρλουκάκ, στην επαρχία Κουνάρ, η ομάδα διάσωσης έσπευσε να καθαρίσει τα ερείπια και να περιθάλψει τραυματισμένους άνδρες και παιδιά, λέει η Άισα, 19 ετών. Αλλά δεν φρόντισαν τις γυναίκες και τα μικρά κορίτσια, μερικά από τα οποία αιμορραγούσαν.
«Μας μάζεψαν σε μια γωνία και μας άφησαν εκεί», αναστενάζει. Ούτε ένας διασώστης δεν προσφέρθηκε να βοηθήσει τις γυναίκες. Κανείς δεν τις ρώτησε τι χρειάζονταν. Κανείς δεν τις πλησίασε.
Ο Tahzeebullah Muhazeb, εθελοντής που επισκέφθηκε το Mazar Dara, ένα άλλο χωριό στην επαρχία Kunar, είπε ότι η ιατρική ομάδα που αποτελούνταν αποκλειστικά από άνδρες δίσταζε να ανασύρει γυναίκες από τα ερείπια. Ως αποτέλεσμα, αρκετές τραυματισμένες γυναίκες παρέμειναν παγιδευμένες κάτω από τα ερείπια κτιρίων, περιμένοντας γυναίκες από γειτονικά χωριά να έρθουν και να τις απεγκλωβίσουν.
«Είναι σαν αυτές οι γυναίκες να είναι αόρατες», λέει ο κ. Μουχάζεμπ, 33 ετών. «Οι εργαζόμενοι έκτακτης ανάγκης φρόντισαν πρώτα τους άνδρες και τα παιδιά, ενώ οι γυναίκες κάθονταν χωριστά, περιμένοντας κάποιον να έρθει να τις φροντίσει».
Όταν δεν υπήρχαν άνδρες συγγενείς, συνέχισε, οι διασώστες εξακολουθούσαν να ανέσυραν τα σώματα των νεκρών γυναικών από τα ερείπια τραβώντας τες από τα ρούχα τους, ώστε να αποφευχθεί οποιαδήποτε σωματική επαφή.
Σύμφωνα με στοιχεία της αφγανικής κυβέρνησης, ο σεισμός μεγέθους 6 Ρίχτερ σκότωσε περισσότερους από 2.200 ανθρώπους και τραυμάτισε 3.600, καταστρέφοντας ολόκληρα χωριά και οικισμούς.
Οι οργανώσεις αρωγής και οι ανθρωπιστικές οργανώσεις καταγγέλλουν τον τρόπο με τον οποίο οι Ταλιμπάν χειρίζονται την κρίση: επιδεινώνει τις αδικίες που βιώνουν οι Αφγανές γυναίκες, οι οποίες συνθλίβονται διπλά κάτω από το βάρος των διακρίσεων και των ερειπίων.
«Για άλλη μια φορά, οι γυναίκες και τα κορίτσια πλήττονται περισσότερο. Είναι επιτακτική ανάγκη οι ανάγκες τους να τεθούν στο επίκεντρο των προσπαθειών ανακούφισης και ανοικοδόμησης», δήλωσε η Σούζαν Φέργκιουσον, Ειδική Εκπρόσωπος του ΟΗΕ για τις Γυναίκες στο Αφγανιστάν.
Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι το αφγανικό καθεστώς, που σίγουρα είναι το πιο απάνθρωπο στον κόσμο, έχει αποκλείσει τις γυναίκες και από τις ιατρικές σπουδές.
Το Αφγανιστάν ήδη υποφέρει από σοβαρή έλλειψη επαγγελματιών υγείας, ιδίως γυναικών. Η έλλειψη γυναικών γιατρών και διασωστών έχει γίνει έντονα αισθητή μετά τον σεισμό. Ωστόσο, πέρυσι, το καθεστώς των Ταλιμπάν απαγόρευσε σης γυναίκες να παρακολουθήσουν ιατρικές σπουδές.
Έχοντας ανέλθει στην εξουσία πριν από τέσσερα χρόνια, οι Ταλιμπάν στερούν από τις γυναίκες και τα κορίτσια του Αφγανιστάν τις ελευθερίες τους με τρόπο που σχεδόν καμία άλλη χώρα στον κόσμο δεν τολμά. Παραμένουν άκαμπτοι παρά τις εκκλήσεις της πλειοψηφίας του μουσουλμανικού κόσμου, αμέτρητων οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οργανισμών όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, οι οποίοι προειδοποιούν για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των πολιτικών τους στον κοινωνικό και οικονομικό ιστό της χώρας.
Σήμερα στο Αφγανιστάν, τα κορίτσια δεν επιτρέπεται να φοιτούν στο σχολείο μετά την ηλικία των 12 ετών. Οι γυναίκες δεν μπορούν να ταξιδέψουν χωρίς να συνοδεύονται από άνδρα και αποκλείονται από τις περισσότερες θέσεις εργασίας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων σε ανθρωπιστικές οργανώσεις. Οι Αφγανές γυναίκες που εργάζονται για υπηρεσίες του ΟΗΕ αντιμετωπίζουν αδιάκοπη παρενόχληση και απειλές, τόσο ανησυχητικές που φέτος, αυτές οι υπηρεσίες αποφάσισαν ότι ήταν καλύτερο να συνεχίσουν προσωρινά την εργασία τους από το σπίτι.
Σύμφωνα με τους κανόνες που έχει θεσπίσει η κυβέρνηση των Ταλιμπάν, μόνο ένα στενό μέλος της οικογένειας μπορεί να αγγίξει μια γυναίκα – έναν πατέρα, έναν αδελφό, έναν σύζυγο ή έναν γιο. Αντίθετα, μια γυναίκα επιτρέπεται να άγγιξε, έναν άνδρα μόνο εάν είναι συγγενής. Ως αποτέλεσμα, σε περιοχές που έχουν πληγεί από καταστροφές, οι γυναίκες διασώστες μπορούν να βοηθήσουν άλλες γυναίκες αλλά όχι άνδρες.
Ένας δημοσιογράφος των New York Times που επισκέφθηκε την περιοχή Μαζάρ-ε-Ντάρα την επόμενη μέρα του σεισμού ανέφερε ότι δεν είδε καμία γυναίκα μεταξύ των ομάδων διάσωσης και του ιατρικού προσωπικού που περιέθαλπε τα θύματα. Σημείωσε επίσης ότι το περιφερειακό νοσοκομείο που επισκέφθηκε δεν είχε γυναίκες στο προσωπικό.
Κατά τα λοιπά, αυτό το καθεστώς – ΝΤΡΟΠΗ για τον άνθρωπο και τον πολιτισμό, μετά τους καταστροφικούς σεισμούς είχε και το απύθμενο θράσος να ζητήσει βοήθεια και αλληλεγγύη από ένα πολιτισμένο κόσμο τον οποίο καθημερινά τον… φτύνει.
