Σε ανάρτησή της η βουλευτής Αχαΐας της Νέας Αριστεράς Σία Αναγνωστοπούλου σημείωσε:
Γυρίζαμε από την πρώτη στιγμή της φωτιάς παντού. Από την Τρίτη μέχρι και σήμερα είδαμε πολλά. Καταστροφή, απελπισία, ανοργανωσιά, ανεπάρκεια, αλλά και ανθρωπιά, αλληλεγγύη, όμορφα νιάτα. Ήρθαμε και πάλι αντιμέτωποι με την αλαζονεία, το θράσος και την αδιαφορία της κυβέρνησης, αλλά και με τα γρήγορα ανακλαστικά μιας κοινωνίας για να στηρίξει τα μέλη της.
Από την Τρίτη το απόγευμα όταν ξέσπασε η φωτιά, πυροσβέστες μου έλεγαν “φωνάξτε”. “Τα μέσα δεν επαρκούν για αυτή τη φωτιά “. Χωριά-προάστια έμειναν αβοήθητα εντελώς την ώρα της μεγάλης μάχης. Εκεί έχουμε τις μεγαλύτερες καταστροφές. Εκεί σώθηκαν σπίτια μόνο χάρη στους κατοίκους και τους εθελοντές που έδειξαν “ανυπακοή”.
Καταρρίφθηκε ο κυβερνητικός μύθος του 112. Φυσικά και σώζει ζωές αλλά δεν είναι το όπλο για να σβήσουν φωτιές. Πολύ ωραία το είπε ο Πελετίδης ότι το 112 χρειάζεται και κανονικό κράτος. Αντί λοιπόν για επικοινωνιακές κορώνες, ας ξαναδούμε τι σημαίνει “κανονικό κράτος “. Με ΝΔ “κανονικό κράτος ” δεν υπάρχει.
Εθελοντισμός και Αλληλεγγύη παντού!!! Μπροστά στα μάτια μας το είδαμε, από την Τρίτη μέχρι σήμερα, παντού. Ο μύθος της γελοίας κυβερνητικής “ατομικής ευθύνης ” κάηκε στα αποκαίδια της φωτιάς. Κοινωνίες χωρίς συλλογική συνείδηση δεν επιβιώνουν. Οι νέοι κυρίως τα έδωσαν όλα. Ακόμα και στη Δομή Αστέγων του Δήμου που έβρισκαν καταφύγιο οι πυρόπληκτοι, μου έλεγαν οι ξάγρυπνες επί μέρες κυρίες της Δομής ότι ήταν συγκινητική η προσφορά ανθρώπων, ακόμα και 15-16 χρονών.
Οι άνθρωποι χάνουν σπίτια, περιουσίες, τα μέσα επιβίωσης. Οι τόποι μας χάνουν την ταυτότητά τους, τη φύση και τα ζώα, τα πουλιά και ό,τι συγκροτεί το σύνολο της ζωής ενός τόπου, το νήμα που συνδέει ανθρώπους και τόπους, γενιές. Αναρωτιέμαι με θλίψη εκείνον το λόφο του Σταυράκη πάνω από τα Καμίνια, γεμάτον κυπαρίσσια και πεύκα, που στεκόταν εκεί πολύ πάνω από έναν αιώνα, ποιες γενιές, πότε και αν θα τον δουν έτσι;
Υ. Γ. Με μεγάλη ωφέλεια ακούγαμε σήμερα με τον Ανδρέα Ριζούλη τον Αντώνη Κότσαλη, πρώην πρόεδρο της ΔΕΥΑΠ (στα πατρινά πράγματα η ΕΥΔΑΠ), που ήταν μαζί μας στην περιοδεία. Μάθαμε για τη διανομή του νερού, την έλλειψη υποδομών, κυρίως όμως οι συμπολίτες μας άκουγαν χρήσιμες πληροφορίες για δηλώσεις καλλιεργειών, κλπ.
Η Αλληλεγγύη στα κόμματα της Αριστεράς πρέπει να είναι στις επάλξεις. Παντού και για όλα στην Ελλάδα. Οι άνθρωποι πρέπει να βλέπουν την Αριστερά δίπλα τους, στο πεδίο της μάχης.
