Από το 2010 έως το 2015 προστέθηκαν 930.000 συνταξιούχοι, διαλύοντας στην πράξη, κάθε προσπάθεια περιστολής της συνταξιοδοτικής δαπάνης.
Από αυτούς, οι 330.000, βρίσκονται ακόμα στην αναμονή, αφού οι απονομές συντάξεων, από τα Ασφαλιστικά Ταμεία, καθυστερούν, ορισμένες φορές υπερβολικά πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Αποτέλεσμα είναι η χρηματοδότηση της Κοινωνικής Ασφάλισης από το Κράτος να διατηρείται στα επίπεδα του 15,5%, πολύ κοντά δηλαδή στο όριο «συναγερμού» του 16%, που έχει θέσει η ΕΕ.
Η ανασφάλεια που δημιούργησε η βαθιά οικονομική κρίση στη χώρα, σε συνδυασμό με τις αλλεπάλληλες παρεμβάσεις στο συνταξιοδοτικό – ασφαλιστικό σύστημα, ώθησαν όλο και περισσότερους εργαζόμενους να επιλέξουν τον δρόμο της συνταξιοδότησης, για να μην εγκλωβιστούν λόγω αύξησης ορίων ηλικίας ή για να αποφύγουν μια ενδεχόμενη ανεργία, στη λήξη του εργασιακού τους βίου..
. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ το διάστημα 2000 – 2010 ο ρυθμός συνταξιοδότησης είχε μια αύξηση στα επίπεδα του 2,5%, «εκτοξεύτηκε» στο 5,5% για την περίοδο 2010 – 2015. Η εκτίμηση των ειδικών είναι ότι θα διατηρηθεί στα επίπεδα του 5%, τουλάχιστον έως το 2030. Τα στοιχεία αυτά παρουσιάζονται στο βιβλίο με τίτλο «Η Οδύσσεια του ασφαλιστικού- Aποδιάρθρωση, σύγκρουση των γενεών και μία λύση» του ομότιμου καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου Σάββα Ρομπόλη και του υποψήφιο διδάκτορα Βασίλη Μπέτση. Παρά τα μέτρα που πάρθηκαν από την κυβέρνηση, υπάρχει η εκτίμηση ότι τα ελλείμματα δεν θα καταστεί δυνατό να περιοριστούν, κυρίως λόγω της ανεργίας, αλλά και της αύξησης των συνταξιούχων. Μάλιστα, εκτιμάται ότι θα απαιτηθούν νέα μέτρα για το διάστημα από το 2016 έως το 2050.
Αυτά θα μπορούσαν να είναι είτε μια σημαντική αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών από το 20% στο 27%, είτε μια σημαντική μείωση των συντάξεων, κατά 20% μεσοσταθμικά ή ένα συνδυασμός και των δύο παρεμβάσεων. Μοναδική «σωτηρία» θα μπορούσε να είναι η αντίστοιχη αύξηση του ΑΕΠ της χώρας κατά 4,5 – 5% για την ίδια περίοδο…
