του Γιάννη Μαρίνου, δημοσιογράφου
Το ΤΜΕ Group κατέταξε την Ελλάδα στην πρώτη θέση παγκοσμίως από πλευράς πολυπλοκότητας των διαδικασιών, του πλήθους των κανονισμών και του μεγάλου βάρους μιας κακής γραφειοκρατίας, που παρεμποδίζουν να αναπτυχθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα.
Το ΤΜΕ Group είναι ο οργανισμός που παρακολουθεί ειδικά την πολυπλοκότητα του επιχειρηματικού περιβάλλοντος παγκοσμίως και τις εκθέσεις του λαμβάνουν υπόψη οι πολυεθνικές και άλλοι διεθνείς επενδυτές. Εφέτος εξέτασε την πολυπλοκότητα των διαδικασιών σε 79 χώρες, που καλύπτουν το 94% του παγκόσμιου ΑΕΠ και κατέταξε το 2024 την Ελλάδα στην πρώτη και χειρότερη θέση.
Σημειωτέον ότι το 2023 η Ελλάδα είχε καταταγεί στη δεύτερη θέση. Αρα η κατάσταση στη χώρα μας βαίνει επιδεινούμενη.
Αυτή η πολυπλοκότητα δεν έχει κάποια κοινωνικά, περιβαλλοντικά ή άλλα οφέλη. Πρόκειται απλώς, όπως αναφέρεται στην έκθεση, για γραφειοκρατικά βάρη. Και όπως υπογραμμίζει στην «Καθημερινή» ο Κώστας Καλλίτσης (28/9), η κατάργησή τους θα μπορούσε να συνεισφέρει στην ανάπτυξη και στην προστασία του δημόσιου συμφέροντος, με την εξοικονόμηση πόρων, την προαγωγή της διαφάνειας των ρυθμίσεων και με την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των εποπτικών αρχών.
Παράδειγμα η Δανία: διαθέτει το πιο απλό ρυθμιστικό καθεστώς για τις επιχειρήσεις χωρίς διόλου να υστερεί σε περιβαλλοντική ή κοινωνική προστασία. Στην Ελλάδα έχουμε μετάβαση από την παραδοσιακή γραφειοκρατία στην ηλεκτρονική γραφειοκρατία.
Αυτό περιλαμβάνει πολλαπλές διαδικτυακές πλατφόρμες για την υποβολή διαφόρων στοιχείων, κάθε μία εκ των οποίων απαιτεί διαφορετικά διαπιστευτήρια. Για τις εταιρείες αυτό συνεπάγεται υψηλότερα κόστη, οι δε μικρότερες δυσκολεύονται να αντεπεξέλθουν στον ανταγωνισμό. Αρα η γραφειοκρατία ζει και βασιλεύει με σημαντικές και πολλαπλώς αρνητικές συνέπειες.
Η κακή, περιττή γραφειοκρατία επιβάλλει, κατά τον σχολιαστή, τον πιο ύπουλο φόρο, που επιβαρύνει, παράλληλα με τους άλλους, τις επιχειρήσεις και αναπόφευκτα ενσωματώνεται στις τιμές. Ταυτόχρονα παρεμποδίζει την ανάπτυξη.
Μολονότι οι Ελληνες εργαζόμαστε πιο πολλές ώρες από τους άλλους Ευρωπαίους, η ανά ώρα παραγωγικότητά τους κυμαίνεται στο 60% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Ενα μέρος της υστέρησης οφείλεται στην απουσία επενδύσεων σε εξοπλισμό και σύγχρονο management, ένα άλλο στην πολυπλοκότητα των διαδικασιών. Επιπλέον καλλιεργείται και η διαφθορά. Οσο πιο περίπλοκες και αδιαφανείς είναι οι διαδικασίες, τόσο περισσότερος χώρος δημιουργείται για «διευκολύνσεις», αναθέσεις και συναλλαγή κάτω απ’ το τραπέζι.
Και ο κ. Καλλίτσης καταλήγει. Η ψηφιακή τεχνολογία εν πολλοίς χρησιμοποιήθηκε στη χώρα μας όχι τόσο ως έναυσμα για την ανασυγκρότηση ενός κουρασμένου, εχθρικού στον πολίτη και στην ανάπτυξή του κράτους, όσο σαν εργαλείο για να λειανθούν ενοχλητικές γωνίες και το κράτος να παραμένει ως έχει. Κάπου εδώ είναι το μεγάλο δράμα της χώρας: όταν παντού αναβαθμίζεται ο ρόλος του κράτους, καθ’ ημάς επιβιώνει ένα κράτος εξοπλισμένο με πολύπλοκες, κοστοβόρες και αδιαφανείς διαδικασίες, ικανό να υπηρετεί πελατειακές πολιτικές και να καταστρέφει την Ελλάδα.
Αραγε σκέφτηκε ποτέ ο κ. πρωθυπουργός αντί να μοιράζει κατά καιρούς ψίχουλα και να προβαίνει σε ασήμαντες περικοπές φόρων να περιορίσει τη γραφειοκρατία, πράγμα που θα ανακουφίσει επιχειρήσεις και απλούς πολίτες και θα μειώσει ταυτόχρονα τις κρατικές δαπάνες; Ετσι θα μειωθεί το δημοσιοϋπαλληλικό προσωπικό αλλά και η αφάνταστη ταλαιπωρία των πολιτών, που δεινοπαθούν από αυτήν.
Φοβούμαι ότι και αν το σκέφτηκε ο κ. Μητσοτάκης δεν το προσπάθησε καθώς η μείωση του κόστους είναι λιγότερο αισθητή από τη διανομή ακόμα και ψίχουλων.
