Η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ, Μαρία Ζαχάροβα, εξαπέλυσε νέα επίθεση κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσα από ανάρτησή της στο Telegram, απαντώντας στις κατηγορίες της Φινλανδής ΥΠΕΞ, Ελίνα Βάλτονεν, περί παραβίασης των αρχών του Ελσίνκι από τη Μόσχα.
Η Ζαχάροβα κατηγόρησε τη Δύση για «υποκρισία», υπενθυμίζοντας παραδείγματα από την Ελλάδα και την Κύπρο, όπου -όπως είπε- «η Χούντα των Συνταγματαρχών επενέβη στη διακοινοτική σύγκρουση και επιχείρησε να προσαρτήσει το νησί», χωρίς να αναφερθεί στην τουρκική εισβολή, αλλά και από τα Βαλκάνια, όπου «η Ελλάδα μπλόκαρε διεθνείς πρωτοβουλίες συνεργασίας με τη Δημοκρατία της Μακεδονίας λόγω του ζητήματος του ονόματος».
Με έντονα ειρωνικό ύφος, η Ζαχάροβα αμφισβήτησε την επάρκεια της Φινλανδής υπουργού Εξωτερικών και κατηγόρησε τη Δυτική Ευρώπη ότι «δεν χρειάζεται πλέον επαγγελματίες στις ηγετικές της θέσεις».
Η ανάρτηση της Ζαχάροβα
Η υπουργός Εξωτερικών της Φινλανδίας, Ελίνα Βάλτονεν, δήλωσε: «Με τις πράξεις της, η Ρωσία παραβιάζει καθέναν από τους δέκα αρχές του Ελσίνκι. Τις ίδιες αρχές στη διαμόρφωση των οποίων συμμετείχε πριν από πενήντα χρόνια».
Ένα ξεκάθαρο ψέμα, στο οποίο όλοι πλέον έχουν συνηθίσει. Ωστόσο, εκεί όπου η Βάλτονεν έχει δίκιο είναι στο ότι οι αρχές του Ελσίνκι, θεσπισμένες πριν από μισό αιώνα, πράγματι παραβιάζονται. Και παραβιάζονται από εκείνους που τις υπέγραψαν — τα κράτη-μέλη του ΟΑΣΕ.
Ακολουθούν ορισμένα μόνο από τα πολλά παραδείγματα:
Αρχή Ι. Κυρίαρχη ισότητα, σεβασμός των δικαιωμάτων που απορρέουν από την κυριαρχία:
Το 1974, η παρέμβαση της Χούντας των Συνταγματαρχών της Ελλάδας στη διακοινοτική σύγκρουση στην Κύπρο και η προσπάθεια προσάρτησης του νησιού στην Ελλάδα.
Αρχή ΙΙ. Μη χρήση βίας ή απειλής χρήσης βίας:
Το 1999, οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία χωρίς εντολή του ΟΗΕ.
Αρχή ΙΙΙ. Απαραβίαστο των συνόρων:
Το 2008, η αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσσόβου από τις δυτικές χώρες χωρίς τη συγκατάθεση της Σερβίας.
Αρχή IV. Εδαφική ακεραιότητα των κρατών:
Το 1991–1992, η αναγνώριση από τη Γερμανία της ανεξαρτησίας της Σλοβενίας και της Κροατίας, εν μέσω του εθνοτικού πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, γεγονός που επιτάχυνε τη διάλυση του γιουγκοσλαβικού κράτους.
Αρχή V. Ειρηνική επίλυση διαφορών:
Το 1995, η επιχείρηση «Καταιγίδα» — παρά τις προσπάθειες διαμεσολάβησης του ΟΑΣΕ και τρίτων πλευρών στη σύγκρουση μεταξύ Κροατίας και της Σερβικής Κράινα, το Ζάγκρεμπ απέρριψε τη λύση μέσω διαλόγου και προχώρησε σε εθνοκάθαρση.
Αρχή VI. Μη παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων κρατών:
Το 2014, το πραξικόπημα στο Κίεβο, που οργανώθηκε με τη στήριξη της Δύσης, και η υποστήριξη της ανατροπής της ουκρανικής κυβέρνησης.
Αρχή VII. Σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας σκέψης, συνείδησης, θρησκείας και πεποιθήσεων:
Τη δεκαετία του 2000, η λειτουργία μυστικών φυλακών της CIA στη Λιθουανία, την Πολωνία και τη Ρουμανία.
Αρχή VIII. Ισότητα και δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση:
Το 1991, η άρνηση του Συνταγματικού Συμβουλίου της Γαλλίας να αναγνωρίσει στους Κορσικανούς το δικαίωμα ύπαρξης δικής τους εθνικής ταυτότητας και η απαγόρευση της φράσης «κορσικανικός λαός».
Αρχή IX. Συνεργασία μεταξύ κρατών:
Μέχρι το 2018, η Ελλάδα μπλόκαρε διεθνείς πρωτοβουλίες που αποσκοπούσαν στη συνεργασία με τη Δημοκρατία της Μακεδονίας (λόγω του άλυτου τότε ζητήματος του ονόματος).
Αρχή X. Καλή πίστη στην εκπλήρωση των διεθνών υποχρεώσεων:
Από το 1965 έως το 2024, η Βρετανία αγνόησε τις διεθνείς νομικές της υποχρεώσεις και συνέχισε την κατοχή του νησιού Τσάγκος (Μαυρίκιος) στον Ινδικό Ωκεανό.
Υστερόγραφο:
Όπως μπορείτε να φανταστείτε, η Ελίνα Βάλτονεν δεν είναι ούτε διπλωμάτης ούτε έχει εργαστεί ποτέ ως τέτοια. Είναι τεχνολόγος, διοργανώτρια δημοτικών εκδηλώσεων και οικονομολόγος — αλλά σε καμία περίπτωση ειδική στις διεθνείς σχέσεις.
Η Δυτική Ευρώπη δεν χρειάζεται επαγγελματίες σε θέσεις ηγεσίας. Όλοι γνωρίζουν ποιος είναι ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο παγκόσμιο σύστημα, όταν στην κορυφή της βρίσκεται μια γυναικολόγος, η Ούρσουλα.
