Του Δημήτρη Παλούμπη
Με αφορμή την πρόσφατη εκλογή του Μάκη Κατσιγιάννη ως προέδρου της ΔΕΕΠ Αχαΐας της Νέας Δημοκρατίας, θεωρώ αυτονόητη την ανάγκη να τοποθετηθούμε θεσμικά, καθαρά και ευθέως:
δεν μπορεί ένας πρόεδρος εμπορικού συλλόγου να λειτουργεί ταυτόχρονα ως κομματικός εκπρόσωπος της κυβέρνησης.
Θα είμαι ευθύς:
ο κ. Κατσιγιάννης, όταν διεκδίκησε την Προεδρία του Εμπορικού Συλλόγου Πατρών, δεν ενημέρωσε κανέναν πως μέσα σε λίγους μήνες θα διεκδικούσε και την ηγεσία της κομματικής οργάνωσης της Νέας Δημοκρατίας στην Αχαΐα.
Και εδώ τίθεται μια βασική ερώτηση με απόλυτη σαφήνεια:
πώς μπορείς να εκπροσωπείς όλους τους εμπόρους όταν έχεις αναλάβει να προωθείς το έργο της κυβέρνησης;
Γιατί ας μην κοροϊδευόμαστε:
η αγορά σήμερα δεν ζει σε κλίμα ανάπτυξης και επιτυχίας.
Ζει σε ασφυξία.
- Τεκμαρτή φορολόγηση που στραγγαλίζει τον μικρό.
- ΦΠΑ 24% που λυμαίνεται το περιθώριο κέρδους.
- Ενεργειακό κόστος +60% σε σχέση με πέρυσι.
- Ακρίβεια στο σουπερμάρκετ με τις γνωστές τριγωνικές συναλλαγές.
- Λιανική κατανάλωση σε πτώση.
- Εισφορές που δε συμβαδίζουν με την πραγματική οικονομική αντοχή του μικροεπιχειρηματία.
- Μισθοί που ροκανίζονται από την ακρίβεια πριν καν καταβληθούν.
Αυτά είναι τα αληθινά προβλήματα.
Όχι οι κομματικές καρέκλες.
Όχι οι φιλοδοξίες για πολιτική ανέλιξη.
Και εδώ οι συνάδελφοι έμποροι πρέπει να θυμηθούν την ιστορία:
όταν ο Εμπορικός Σύλλογος είχε προεδρεύοντα κομματάρχη,
η κατάληξη ήταν διάσπαση, αποξένωση των εμπόρων, απώλεια εμπιστοσύνης και η δημιουργία νέου συλλόγου (Σύλλογος Εμπόρων Ιστορικού Κέντρου), στον οποίο είχα την τιμή να υπηρετήσω ως πρόεδρος.
Χρειάστηκαν 12 χρόνια για να κλείσουν εκείνες οι πληγές.
Και σήμερα, δυστυχώς, ξανανοίγουν.
Και θα ρωτήσω κάτι ευθέως, γιατί είμαι της λογικής “μιλάμε καθαρά”:
Τι θα στηρίξει ο κ. Κατσιγιάννης πλέον;
Το κυβερνητικό αφήγημα ή τα συμφέροντα των εμπόρων της Πάτρας;
Γιατί πρόεδρος των εμπόρων που μας παραπέμπει στη γραμματέα του για απλή συνάντηση με συναδέλφους, δεν συμπεριφέρεται ως εμπορικός εκπρόσωπος.
Συμπεριφέρεται ως κομματικός παράγοντας.
Και, επιτρέψτε μου, ίσως αυτό συμβαίνει επειδή δεν είναι πραγματικός έμπορος που ζει καθημερινά πίσω από τον πάγκο και την βιτρίνα.
Το εμπόριο δεν είναι κολυμβήθρα πολιτικών φιλοδοξιών.
Δεν είναι σκαλοπάτι για κομματική προαγωγή.
Δεν είναι παρακολούθημα της εκάστοτε κυβέρνησης.
Το εμπόριο ανήκει:
στους μικρούς,
στους φορολογούμενους,
στους παλεύοντες,
στους πραγματικούς επαγγελματίες.
Ως άνθρωπος της αγοράς και πρώην Πρόεδρος των Εμπόρων Ιστορικού Κέντρου, θα συνεχίσω να υπερασπίζομαι αυτό που πρεσβεύει η ιστορία και η εμπειρία μου:
Ένας εμπορικός σύλλογος πρέπει να είναι ανεξάρτητος, ακομμάτιστος και αποκλειστικά προσανατολισμένος στο συμφέρον των εμπόρων.
Όχι πολιτικό μηχανισμό.
Καλώ τον κ. Κατσιγιάννη:
αν επιλέγει την πολιτική, να το κάνει.
Αλλά να το κάνει καθαρά.
Με παραίτηση από την προεδρία του Εμπορικού Συλλόγου.
Με θεσμική εντιμότητα.
Και εδώ θέλω να θυμίσω κάτι πολύ συγκεκριμένο, που δείχνει ότι το παράδειγμα υπάρχει:
Όταν αποφάσισα να ασχοληθώ ενεργά με την πολιτική μέσω της Ελληνικής Λύσης, δεν διεκδίκησα επανεκλογή στον Σύλλογο το 2023. Αντιθέτως, επέλεξα να αποσυρθώ θεσμικά και αξιοπρεπώς από την προεδρία, ακριβώς για να μην μπλέξω τον εμπορικό κόσμο με την πολιτική μου διαδρομή.
Το είπα τότε και το εννοούσα:
δεν μπορείς να υπηρετείς δύο ρόλους ταυτόχρονα χωρίς να δημιουργείται σύγκρουση συμφερόντων.
Τότε το έκανα πράξη.
Το παράδειγμα δόθηκε.
Δύο καρέκλες δεν μπορείς να τις υπηρετείς.
Στο τέλος πάντα προδίδεις τη μία.
Η Αχαΐα, οι επαγγελματίες και η κοινωνία δεν έχουν ανάγκη άλλους “εκπροσώπους” που σκέφτονται πολιτικά.
Έχουν ανάγκη από ανθρώπους που σκέφτονται εμπορικά και κοινωνικά.
*Έμπορος – Πρώην Πρόεδρος Εμπόρων Ιστορικού Κέντρου
Πολιτευτής Ν. Αχαΐας με την Ελληνική Λύση
Πηγη: dimitrispaloubis.gr
