Της Κατερίνας Σολωμού, μέλους Πολιτικού Κέντρου του ΠΑΣΟΚ
Νομίζω ότι το πράγμα έχει αρχίσει να ξεφεύγει – για να μην πω ότι αποκτά πλέον κωμικές διαστάσεις.
Στην κυριακάτικη ανάρτησή του, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επιχείρησε έναν απολογισμό της μέχρι σήμερα κυβερνητικής του θητείας. Ανάμεσα στα όσα ανέφερε, μας εντυπωσίασε η φράση: «Στηρίζουμε τους νέους με μια στεγαστική πολιτική 43 δράσεων».
Εφαρμόζουν, λοιπόν, 43 διαφορετικές πολιτικές και, παρ’ όλα αυτά, η δυνατότητα ενός νέου ζευγαριού να αποκτήσει δικό του σπίτι είναι μηδενική. Την ίδια στιγμή υπερηφανεύονται για τις επιδόσεις τους, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι και οι 43 αυτές πολιτικές τους έχουν αποτύχει.
Λίγο αργότερα, ο Υπουργός Επικρατείας και στενός συνεργάτης του Πρωθυπουργού, Άκης Σκέρτσος, παρουσίασε τις πολιτικές της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση διαφόρων μορφών βίας: ενδοοικογενειακής, ενδοσχολικής, αθλητικής, ρατσιστικής, εξτρεμιστικής και ψηφιακής. Με υπερηφάνεια ανακοίνωσε πως έχουν εφαρμοστεί 138 διακριτές πολιτικές. Αν ίσχυαν όσα λέει, η βία στη χώρα θα έπρεπε να είχε σχεδόν εξαλειφθεί. Όμως, όπως όλοι διαπιστώνουμε, όχι μόνο δεν έχει μειωθεί – αντιθέτως, ζει και βασιλεύει.
Το ενδεχόμενο οι 138 πολιτικές να έχουν, αν όχι μηδενική, σίγουρα περιορισμένη αποτελεσματικότητα, φαίνεται να διαφεύγει του υπουργού.
Από αυτά τα δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα, προκύπτουν ορισμένα αβίαστα συμπεράσματα:
- Η κυβέρνηση εφαρμόζει μια πολιτική «κούφιων» και επικοινωνιακών μέτρων.
- Έχει χάσει πλήρως την ικανότητα να αξιολογεί την απήχηση και την αποτελεσματικότητα των πολιτικών της.
- Παραμένει ικανοποιημένη από την αποτυχία της, αποκομμένη από τις ανάγκες της κοινωνίας.
Πιστεύω ακράδαντα πως η ελληνική κοινωνία, κάθε μέρα που περνάει, συνειδητοποιεί όλο και πιο έντονα την ανάγκη για πολιτική αλλαγή — την ανάγκη για μια προοδευτική, ρεαλιστική, κοινωνικά ευαίσθητη διακυβέρνηση, όπως αυτή που προτείνει το ΠΑΣΟΚ
