του Μιχάλη Ψύλου, δημοσιογράφου
Ο πόλεμος στο Ιράν εισήλθε σε μια νέα φάση με τον βομβαρδισμό από τους Αμερικανούς των πυρηνικών εγκαταστάσεων της Τεχεράνης.
Οι συνέπειες είναι απρόβλεπτες. Μάλιστα, δεν αποκλείεται ο πρόεδρος Τραμπ να διακινδυνεύει μια παγκόσμια κρίση.
Η αμερικανική επίθεση ήταν βέβαιη, το γεγονός για το οποίο η Ισλαμική Δημοκρατία προετοιμαζόταν εδώ και 45 χρόνια. Όπως και τα νεοσυντηρητικά «γεράκια» που έσπρωξαν τον Τραμπ να το κάνει. Μαζί με τον Νετανιάχου.
Βασικός στόχος ήταν η αποπυρηνικοποίηση του Ιράν. Καταστράφηκε όμως το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης; Γιατί η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας ανακοίνωσε πως δεν υπήρξε διαρροή ραδιενέργειας. Άρα, μήπως συνεχιστούν οι αμερικανικοί βομβαρδισμοί;
Η αμερικανική στρατηγική στη Μέση Ανατολή είναι ένα αίνιγμα. Όσο κι αν ο Αμερικανός πρόεδρος είπε πως «τώρα είναι η ώρα για ειρήνη».
Τα ερωτήματα είναι όμως πολλά: Πώς θα αντιδράσει τώρα το Ιράν; Έχει ο Τραμπ κάποιο σχέδιο; Θα επιχειρηθεί και η ανατροπή του καθεστώτος των Αγιατολάχ;
Ο Τραμπ θέλει να διατηρήσει περιορισμένη τη στρατιωτική του επέμβαση στο Ιράν. Αλλά ο πόλεμος θα μπορούσε τώρα να ξεφύγει εντελώς από κάθε έλεγχο.
Αν η σύγκρουση με το Ιράν κλιμακωθεί σε γενική «πυρκαγιά», ακόμη και οι πιστοί υποστηρικτές του Τραμπ θα μπορούσαν να αποστασιοποιηθούν. Η επίθεση στο Ιράν έγινε, άλλωστε, χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου.
Όπως έχει πει ο Μακιαβέλι «μπορείς να ξεκινήσεις έναν πόλεμο, αλλά ποτέ δεν μπορείς να τον τελειώσεις όποτε θέλεις».
Το καθεστώς στην Τεχεράνη θα πρέπει να αντεπιτεθεί μετά τον μαζικό βομβαρδισμό των πυρηνικών εγκαταστάσεών του από τις ΗΠΑ, αν δεν θέλει να θεωρείται «χάρτινη τίγρη». Ειδικά στο εσωτερικό, που αμφισβητείται. Επομένως, χρειάζεται μια απάντηση, αν όχι στρατιωτική, τουλάχιστον συμβολική.
Τα πιο πιθανά ιρανικά σενάρια είναι επιθέσεις στις πολυάριθμες αμερικανικές βάσεις και στις πρεσβείες στην περιοχή. Αλλά και στοχευμένες τρομοκρατικές επιθέσεις από συμμαχικές πολιτοφυλακές. Ή και ο αποκλεισμός του Στενού του Ορμούζ, που θα κατέστρεφε όμως τις προσπάθειες εξομάλυνσης των σχέσεων με τα αραβικά κράτη του Κόλπου, αλλά και θα απογείωνε τις τιμές του πετρελαίου, βυθίζοντας την παγκόσμια οικονομία.
Η αμερικανική επίθεση θα μπορούσε επίσης να επηρεάσει σοβαρά τον άξονα Μόσχας-Πεκίνου-Τεχεράνης. Ένα στρατηγικό πλήγμα σε μια περίοδο σχηματισμού νέων μπλοκ. Ένα «χτύπημα αποκεφαλισμού», που θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις πολύ πέρα από τη Μέση Ανατολή.
