Πάσχα προ των πυλών και εβδομάδα των παθών, η μεγαλύτερη γιορτή
της Χριστιανοσύνης μετά τα Χριστούγεννα και μαζί με τις Ανοιξιάτικες
ευωδιές της φύσης, στο μυαλό μας έρχονται και οι ευωδιές των…
αρνιών στη σούβλα, των αυγών, των κοκορετσιών και όλης της
πασχαλινής ευωχίας και κατανάλωσης…
Σε ελάχιστες τέτοιες μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης σημαίνει κάτι άλλο εκτός από αφορμή για
γλέντι, δώρα, καλοπέραση.
Ακόμα πιο λίγοι αυτές τις ημέρες εμβαθύνουν στη διδασκαλία και τα
πάθη του Ιησού… Ελάχιστοι τέλος- όπως μου βγήκε φέτος εμένα-
προβληματίζονται με αυτό το φαινόμενο που λέγεται «θρησκεία» και
πως κατάντησε τελικά το «κήρυγμα αγάπης» που εννοείται ότι δίνουν
στον άνθρωπο.
Και δεν είναι μόνο η Ορθοδοξία… Σε όλες τις θρησκείες συμβαίνουν τα
ίδια και χειρότερα, θα έλεγα μάλιστα ότι στην Ελλάδα είμαστε κάπως
πολύ καλύτερα, γιατί αλλού οι θρησκείες- που αν το ψάξεις όλες
ξεκίνησαν διδάσκοντας την γαλήνη και την πνευματική ανάσταση του
ανθρώπου, που θα έφερνε και την ειρήνη- έχουν μετατραπεί, με την
πορεία, σε εστίες αλληλοσυγκρούσεων και ανελέητων σφαγών!… (Η
ορθοδοξία μάλιστα οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι διατηρεί άψογα
τις βασικές της αρχές, στέκεται δίπλα στον άνθρωπο και δεν είναι
πολεμοχαρής, με εξαίρεση ελάχιστες περιπτώσεις…).
Ο Αραβικός κόσμος φλέγεται στην κυριολεξία, για λόγους που για εμάς
είναι ασήμαντοι, για τους μουσουλμάνους όμως τεράστιοι: Σουνίτες και
Σιίτες σφάζονται αιώνες τώρα, χωρίς οι διαφορές τους να είναι καν
θρησκευτικές… Πιστεύουν στον ίδιο Θεό-τον Αλλάχ-έχουν τον ίδιο
προφήτη-τον Μωάμεθ-ακολουθούν το ίδιο ιερό βιβλίο –το Κοράνι-και
τους ίδιους ακριβώς κανόνες. Η διαφορά τους είναι ότι όταν πέθανε ο
Μωάμεθ, δεν φρόντισε να αφήσει διάδοχο και η διαδοχή έγινε αιτία
διάσπασης και σκληρής σύγκρουσης που κρατάει ακόμα!…
Κατά τους μεν έπρεπε να είναι διάδοχος συγγενής του, κατά τους δε ο
δεύτερος μετά προφήτης στην ιεραρχία!… Γι’ αυτό το απλό, που
μπορούσε να λυθεί σε μια ώρα χύθηκαν και χύνονται αιώνες τώρα
ποταμοί αίματος!…
Ο Βούδας, δεν ίδρυσε θρησκεία. Δεν μίλησε ποτέ για Αγίους και Θεούς.
Το μόνο που τον ενδιάφερε ήταν να απαλύνει τον πόνο της ύπαρξης για
τους ανθρώπους. Αγωγή δίδαξε, συμπόνια, άσκηση, έλεος,
ενδοσκόπηση, όχι πίστη. Θρησκεία έκαναν την διδασκαλία του οι
οπαδοί του, διαστρεβλώνοντάς την, παραβλέποντας ακόμα και τις
διδαχές του, που δεν επέτρεπαν ούτε την απεικόνιση της μορφής του…
Και ενώ ο Βουδισμός ξεκίνησε σαν μια ειρηνική διδασκαλία αγάπης και
εσωτερικής γαλήνης του ανθρώπου, μετατράπηκε σε θρησκεία, που
τώρα οι οπαδοί της, κυνηγάνε και εξολοθρεύουν στη Μιανμάρ τους
συμπατριώτες τους Ροχίνγκα μόνο και μόνο επειδή δεν είναι βουδιστές
αλλά μουσουλμάνοι : Δεκάδες χιλιάδες νεκροί, πεντακόσιες χιλιάδες
πρόσφυγες και ο ΟΗΕ να μιλάει για γενοκτονία!… Αυτά, οι ειρηνιστές
πιστοί του Βούδα!…
Αλλά μήπως και εμείς δεν αποσχιστήκαμε από τους καθολικούς για την
διαφορά : «ομοούσιος» ή «ομοιούσιος» και το filioque;… Καθολικοί δεν
έσφαξαν τους διαμαρτυρόμενους τη Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου;
Χριστιανοί όλοι, οπαδοί της Χριστιανικής αγάπης…
Το εξοργιστικό είναι ότι και ο Χριστός και ο Μωάμεθ και ο Βούδας
κήρυξαν την αγάπη και τη συμπόνια και οι πιστοί των θρησκειών που
ίδρυσαν σφάζονται χιλιάδες χρόνια τώρα, μεταξύ τους !…(για όσους
απορούν, και ο Μωάμεθ όταν ξεκίνησε αγάπη, συμπόνια και
αξιοπρέπεια δίδασκε…).
Παράξενο πράγμα οι θρησκείες. Ξεκίνησαν για να δώσουν μια εξήγηση
για τον θάνατο στον άνθρωπο, που τρέμει τον πόνο και την φθορά και
κατάντησαν να σπέρνουν τον πόνο, την φθορά και τον θάνατο:
Υπερασπίζονται τους φτωχούς και ντύνονται στα χρυσάφια. Κηρύττουν
την αιώνια μελλοντική ζωή και σπέρνουν τον θάνατο, δοξολογούν την
αγάπη και σπέρνουν το μίσος…
Αν σκεφτούμε και το τι πράττει το φανατικό Ισλάμ του ISIS σήμερα και
τι απειλεί την Ευρώπη, τελειώνουμε με τις θρησκείες. Εκείνοι
τουλάχιστον οι αρχαίοι μας πρόγονοι, οι σοφοί αρχαίοι Έλληνες, δεν
είχαν ανάγκη θρησκευτικές και ιδεολογικές προφάσεις. Έκαναν πόλεμο
για να κατακτήσουν άλλους λαούς, για πλιάτσικο. Πόλεμο για πόλεμο.
Δεν προσηλύτιζαν, ούτε πολεμούσαν τους βαρβάρους επειδή
πιστεύουν σε άλλο Θεό, απλά ήθελαν να κατακτήσουν. Και ήσαν
απόλυτα κυνικοί…
Περίεργες, παράταιρες και παράτονες σκέψεις, μέσα στην εαρινή
ατμόσφαιρα των Θείων Παθών. Ανάμεσα όμως στα αρνιά, τα αυγά και
τα κουλούρια μπορεί να αξίζει λίγο να αναλογισθούμε τι και γιατί
γιορτάζουμε…
* Ο Φάνης Ζουρόπουλος είναι εκτελεστικός Πρόεδρος της Ένωσης
Ευρωπαίων Δημοσιογράφων και Τ. Πρόεδρος της Ένωσης Επαρχιακού
Τύπου.
