Μέχρι τα Μποζαϊτικα θα φτάσει το 2020 το σύγχρονο τρένο, ενώ δύο χρόνια νωρίτερα θα έχει ολοκληρωθεί η σηματοδότηση και η ηλεκτροκίνηση ως τον Ψαθόπυργο. Ως εκεί φτάνουν επί του παρόντος τα σχέδια της ΕΡΓΟΣΕ που δεν έχει οριστικοποιήσει ακόμη τον τρόπο διέλευσης του τρένου από τον αστικό ιστό της Πάτρας. Η λύση της επίγειας διέλευσης συναντά αντιδράσεις, αφού η πόλη διεκδικεί την υπογειοποίηση με βάση τον αρχικό σχεδιασμό.
Την ίδια στιγμή όμως μπαίνουν και άλλα δεδομένα στο …τραπέζι. Καθώς η Περιφέρεια Πελοποννήσου – ανερχόμενη δύναμη στον τομέα του τουρισμού, ενδιαφέρεται περισσότερο από ποτέ να επανασυνδεθεί με την Πάτρα και να επανεκκινήσει ο σιδηρόδρομος Πελοποννήσου.
Αυτό προέκυψε κατά τις εργασίες του συμποσίου «Τραίνο, Τουρισμός και Περιφερειακή Ανάπτυξη» που διοργανώνεται στη Ζυρίχη σε συνεργασία με το Πολυτεχνείο της Ζυρίχης και τη συμμετοχή του ΟΣΕ της ΓΑΙΑΟΣΕ, της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, του Πανεπιστημίου Πατρών, του Συλλόγου Φίλων του Τραίνου στην Πελοπόννησο και του πρώην προέδρου του ΟΣΕ, Παναγιώτη Θεοφανόπουλου.
Οι τοπικοί παράγοντες που λαμβάνουν μέρος στο Συμπόσιο είδαν από κοντά τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα της επίγειας διέλευσης του τρένου, δεδομένου ότι η Ζυρίχη της Ελβετίας έχει τα πλέον ανεπτυγμένα μέσα σταθερής τροχιάς.
Στο πλάισιο των εργασιών, ο καθηγητής Χωρικού Σχεδιασμού του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης, Bernd Scholl, πρότεινε να προετοιμαστεί φάκελος, ο οποίος θα υποβληθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση στις Βρυξέλλες, αξιοποιώντας το παράδειγμα της Ελβετίας με τα τρένα. Η προοπτική είναι κάτι που μπορεί να συζητηθεί, αλλά προϋποθέτει υψηλά κόστη, που μπορούν να εξασφαλιστούν με τη συμμετοχή ιδιωτικών κεφαλαίων.
