Ο εμβολιασμός είναι άκρως απαραίτητος για τα κουτάβια και τους νεαρούς σκύλους, καθώς τους προστατεύει από διάφορες επικίνδυνες ασθένειες.
«Μια πολύ σοβαρή ιική ασθένεια του γαστρεντερολογικού συστήματος, που προσβάλλει τα κουτάβια και τους νεαρούς σκύλους, είναι η παρβοεντερίτιδα.
Ο ιός επιτίθεται στα κύτταρα του εντέρου, προκαλώντας έμετο και έντονη διάρροια.
Παράλληλα, αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα των σκύλων και προκαλεί σημαντικότατη μείωση του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων που κυκλοφορούν στο αίμα», υπογραμμίζει ο κτηνίατρος, Ελευθέριος Γινάργυρος.
Τι είναι ο παρβοϊός και πώς μεταδίδεται
Ο παρβοϊός είναι ένας μικρός σε μέγεθος ιός, ο οποίος -όπως προαναφέραμε- προσβάλλει νεαρούς σε ηλικία σκύλους και «χτυπά» κυρίως το έντερο τους.
Η λοίμωξη προκαλείται, συνήθως, από την κατανάλωση μολυσμένων προϊόντων
Δεν υπάρχει ακόμα κάποια άμεση θεραπεία κατά του ιού
Ο ιός καταστρέφει τα κύτταρα τα οποία σχηματίζουν τον εντερικό αυλό. Ως αποτέλεσμα, προκαλεί στον σκύλο έμετο και έντονη διάρροια, η οποία συχνά μπορεί να είναι ακόμα και αιματηρή.
Advertisement
Οι μολυσμένοι σκύλοι, εξηγεί ο κ. Γινάργυρος, αποβάλλουν με τα κόπρανά τους μεγάλο αριθμό ιικών σωματιδίων. Έτσι, ο ιός μπορεί να προσβάλει άλλα κουτάβια, ειδικά αν δεν έχουν εμβολιαστεί, ή αν δεν έχουν ολοκληρώσει πλήρως τον εμβολιασμό τους.
Τα συμπτώματα της παρβοεντερίτιδας
Οι μολυσμένοι σκύλοι, συνήθως, παρουσιάζουν συμπτώματα 4-7 μέρες μετά την έκθεση τους στον ιό.
Η λοίμωξη προκαλείται, συνήθως, από την κατανάλωση μολυσμένων προϊόντων (κυρίως από την απέκκριση μολυσμένων σκύλων).
Σύμφωνα με τον κ. Γινάργυρο, τα αρχικά συμπτώματα της ασθένειας περιλαμβάνουν, νωθρότητα, ανορεξία και έμετο.
Όσο η νόσος εξελίσσεται, προκαλεί αφυδάτωση, λήθαργο και διάρροια.
Πολλά μολυσμένα σκυλιά, δυστυχώς, μπορεί ακόμη και να καταλήξουν λόγω του shock που προκαλεί η αφυδάτωση, ή εξαιτίας δευτερογενών βακτηριακών μολύνσεων.
Η διάγνωση της παρβοεντερίτιδας
Όλα αυτά τα συμπτώματα, όπως και το εμβολιακό ιστορικό του σκύλου, αλλά και τα ευρήματα από την κλινική εξέταση, θα βάλουν σε υποψίες τον κτηνίατρο, ότι μπορεί να πάσχει από παρβοεντερίτιδα.
Έτσι, θα προχωρήσει σε στοχευόμενες ιατρικές εξετάσεις.
«Οι εξετάσεις αίματος είναι πολύ πιθανό να δείξουν έντονη μείωση του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων. Η διάγνωση θα επιβεβαιωθεί με ειδική εξέταση, η οποία ανιχνεύει την παρουσία του ιού στα κόπρανα», επισημαίνει ο κ. Γινάργυρος.
Επίσης, διευκρινίζει ότι δεν υπάρχει λόγος, ο σκύλος να υποβληθεί σε εξετάσεις αίματος οι οποίες δείχνουν το επίπεδο των αντισωμάτων έναντι του ιού. Κι αυτό γιατί τα αποτελέσματα αργούν να βγουν.
Υπάρχει θεραπεία για την παρβοεντερίτιδα;
Δυστυχώς, δεν υπάρχει ακόμα κάποια άμεση θεραπεία κατά του ιού. Η θεραπεία που υπάρχει, είναι «υποστηρικτική». Η θεραπευτική αγωγή περιλαμβάνει ενδοφλέβια χορήγηση υγρών και ηλεκτρολυτών. Έτσι, ώστε να αντισταθμιστεί η αφυδάτωση, καθώς ο άρρωστος σκύλος αρνείται να πιει νερό, και να αντιμετωπιστεί η γενικότερη απώλεια υγρών εξαιτίας της διάρροιας και των εμέτων.
Επίσης, στους σκύλους χορηγούνται αντιεμετικά, γαστροπροστατευτικά, αλλά και αντιβιοτικά, ώστε να αποφύγουμε τις δευτερεύουσες βακτηριακές λοιμώξεις του εντέρου.
Η έγκαιρη διάγνωση της ασθένειας, δηλαδή πριν εκδηλωθούν τα προχωρημένα συμπτώματα, είναι ζωτικής σημασίας, καθώς είναι πολύ πιθανό ο σκύλος να γίνει καλά με την κατάλληλη θεραπεία.
Ωστόσο, μερικοί σκύλοι, παρά τη θεραπευτική αγωγή, δυστυχώς, δεν καταφέρνουν να κρατηθούν στη ζωή.
Η ασθένεια, συνήθως, επισημαίνει ο κ. Γινάργυρος, είναι αρκετά πιο σοβαρή στα νεαρά κουτάβια. Ιδίως σε εκείνα που δεν έχουν εμβολιαστεί, ή δεν έχουν ολοκληρώσει ακόμη τη σειρά των εμβολίων τους.
Πώς μπορείτε να προστατέψετε τον σκύλο σας από την παρβοεντερίτιδα
Είναι υψίστης σημασίας ο εμβολιασμός του σκύλου, σύμφωνα με τις οδηγίες του κτηνιάτρου που τον παρακολουθεί.
«Τα κουτάβια τα οποία γεννιούνται από εμβολιασμένες μητέρες, συνήθως, έχουν αντισώματα (μητρικά αντισώματα). Έτσι, τα προστατεύουν από τον ιό κατά τις πρώτες βδομάδες της ζωής τους», διευκρινίζει ο κ. Γινάργυρος.
Συνεχίζει λέγοντας ότι τα κουτάβια κινδυνεύουν, όταν τα επίπεδα των μητρικών αντισωμάτων αρχίζουν να μειώνονται στο αίμα τους. Τότε είναι που πρέπει να αρχίσουν τον εμβολιασμό τους.
Για τη «θωράκιση» του οργανισμού του κουταβιού από τον ιό, το συγκεκριμένο εμβόλιο είναι πολύ πιθανό να επαναληφθεί.
Επιπλέον, για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, είναι πολύ σημαντικό οι σκυλίτσες που προορίζονται για μητέρες, να έχουν κάνει όλα τα απαραίτητα εμβόλια.
Μέτρα για να μην εξαπλωθεί ο ιός
Τέλος, ο κ. Γινάργυρος, υπογραμμίζει: Για να αποφευχθεί η εξάπλωση του ιού, θα πρέπει τα άρρωστα κουτάβια να απομονώνονται από τα άλλα σκυλιά. Τα κλουβιά ή οι χώροι διαμονής τους θα πρέπει να καθαρίζονται και να απολυμαίνονται συχνά.
Τα κουτάβια που δεν έχουν ολοκληρώσει ακόμη τα εμβόλιά τους, θα πρέπει να αποφεύγουν να έρχονται σε επαφή με άρρωστα ή ύποπτα ζώα για παρβοϊό. Και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στο περιβάλλον όπου ζουν».
