Το παιδί σας πηγαίνει για πρώτη φορά στο σχολείο ή ξεκινάει μια καινούρια σχολική χρονιά;
Αν το παιδί σας πέρασε πολύ ωραία στις καλοκαιρινές διακοπές και διασκεδάζει ασταμάτητα τις ώρες που βρίσκεται στο σπίτι, είναι απολύτως φυσιολογικό να μην θέλει να αναλάβει και πάλι τις χειμερινές του υποχρεώσεις.
Εκτός από αυτό, υπάρχουν πολλοί άλλοι λόγοι που μπορεί να κάνουν ένα παιδί να φοβηθεί ή να αγχωθεί γι’ αυτό το γεγονός.
Γιατί το παιδί μου δεν θέλει να πάει σχολείο;
Ακόμα κι αν σας φαίνεται περίεργο, τα επίπεδα στρες των παιδιών αυξάνονται απότομα από την ηλικία των 5 ετών και μετά, καθώς αποκτούν συναίσθηση του ότι είμαστε ευάλωτοι.
Ειδικά στις νηπιακές ηλικίες, αυτή η άρνηση αποτελεί ένα συχνό βήμα οπισθοχώρησης από την σταδιακή ανεξαρτησία που αποκτά. Και πίσω από αυτήν την συμπεριφορά συνήθως κρύβεται το στρες.
Τα παιδιά έχουν την τάση να αγχώνονται όταν δεν ξέρουν τι να περιμένουν. Γι’ αυτό βοηθήστε το μικρό σας να προσαρμοστεί σε νέες ρουτίνες και στο άγνωστο περιβάλλον, μιλώντας του για αυτά που θα δει και θα βιώσει.
Επιπλέον, αν αισθάνεται ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει τόσο καλά όσο οι συμμαθητές του, ενδέχεται να ντρέπεται με αυτό και να μην θέλει να συνεχίσει να προσπαθεί.
Ωστόσο, πολλές φορές ακόμη και οι καλύτεροι μαθητές μπορεί να προσποιούνται κάποιον πόνο για να αποφύγουν το σχολείο.
Προσπαθήστε μέσα από την κουβέντα, να κάνετε το παιδί να σας εμπιστευθεί τον πραγματικό λόγο που δεν θέλει να επιστρέψει στα θρανία, δίνοντάς του να καταλάβει ότι είναι ασφαλές να ανοιχτεί σε εσάς.
Είναι βέβαιο πως πολλές φορές θα στεναχωρηθείτε που το υποβάλλετε σε μια εμπειρία που του είναι δυσάρεστη. Ωστόσο, όσο περισσότερο αποφεύγει την αίθουσα διδασκαλίας, τόσο θα μεγαλώνει και ο φόβος του για αυτή.
Μην ξεχνάτε ότι το παιδί προσπαθεί να ενταχθεί και να βρει την θέση του σ’ αυτή την καινούργια, μικρή κοινωνία. Δείξτε κατανόηση στις οποίες αλλαγές της συμπεριφοράς του. Εξάλλου, το πιο πιθανόν είναι να είναι προσωρινές.
Αν το πρόβλημα δεν υποχωρεί ή αν το παιδί παρουσιάζει και άλλα συμπτώματα έντονου άγχους, όπως διαρκές κλάμα, συχνούς εφιάλτες ή φόβο εγκατάλειψης, συζητήστε το με τον παιδίατρό σας για να σας κατευθύνει, προτείνοντάς σας ενδεχομένως μια επίσκεψη σε έναν παιδοψυχολόγο.
