Ερχόμενο από τα βάθη του χρόνου με δύναμη και καθαρότητα, δροσερό και φλεγόμενο, το ωραιότερο ερωτικό ποίημα ανεβαίνει στη θεατρική σκηνή, σκηνοθετημένο από την ηθοποιό Όλια Λαζαρίδου, η οποία μας μιλά για την παράσταση «Άσμα Ασμάτων – Μία νύχτα κάτω από τ’ άστρα», που παρουσιάζεται στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν.
Για το «Άσμα Ασμάτων», πολλοί λένε ότι μιλάει αλληγορικά για τον έρωτα προς τον Θεό. Άλλοι διακρίνουν το πρώτο σκίρτημα του ανθρώπινου έρωτα. Τότε, που ταράζονται για πρώτη φορά τα σωθικά μας, και δεν ξέρουμε γιατί. Ό,τι έχει δύναμη, αγνότητα και αληθινή φλόγα φτάνει, τελικά, στον προορισμό του και όχι στον στενό συναισθηματικό τόπο του εγώ, όπου όλα είναι λίγο – πολύ κλισέ. Εξάλλου, αρκετές είναι οι φορές, που, στο βάθος των ματιών του άλλου, ψάχνουμε το Απόλυτο.
Η Όλια Λαζαρίδου σκηνοθετεί, απαγγέλλει τμήματα του κειμένου στο αρχαίο πρωτότυπο και μιλά για την παράσταση και για την απερίγραπτη Ελλάδα του σήμερα.
Ποια στοιχεία καθιστούν το «Άσμα ασμάτων» το ωραιότερο ερωτικό ποίημα;
Το ότι μιλάει για το πρώτο χλωρό αίσθημα, όταν ακόμα κι ένα άγγιγμα του άλλου σε συγκλονίζει και σε κάνει να αντιλαμβάνεσαι πολύ πιο πλατειά την ανθρώπινή σου υπόσταση. Ένα αίσθημα πολύ γνώριμο σε όλους και πολύ λησμονημένο.
Ποια άλλα κείμενα συνθέτουν την παράσταση;
Ένα ποίημα του Ώντεν, σε μετάφραση Ερρίκου Σοφρά, από το «Πένθιμο μπλουζ», ένα μικρό απόσπασμα από το «Σχόλιο στο Άσμα Ασμάτων» του Χρήστου Γιανναρά, ένα απόσπασμα του μονόλογου του Ντομένικο από τη «Νοσταλγία» του Ταρκόφσκι κ.λπ.
Τι μορφή θα έχει η παράσταση;
Θα έχει τη μορφή χορικού. Είναι στηριγμένη στην κίνηση, στον λόγο και στη μουσικότητα του λόγου.
Για ποιους λόγους επιλέχθηκε η μετάφραση του Γιώργου Σεφέρη;
Πρώτον, γιατί είναι αυτός που είναι, ένας σπουδαίος Έλληνας ποιητής τεραστίου μεγέθους. Και δεύτερον, γιατί βρίσκεται, στο προσωπικό μου πάνθεον, σε πολύ υψηλή θέση.
Πώς θα χαρακτηρίζατε – περιγράφατε αυτό, που συμβαίνει στη σημερινή Ελλάδα;
Αυτό, που συμβαίνει στη σύγχρονη Ελλάδα, είναι απερίγραπτο. Τι να περιγράψεις… βρισκόμαστε στην καρδιά του σκοταδιού αυτήν τη στιγμή.
Σε τι ελπίζετε;
Αυτό που ελπίζω είναι, όταν, σιγά σιγά, θα αρχίσουμε να βγαίνουμε από το τούνελ, αυτό που θα αντικρίσουμε να μην είναι μόνο συντρίμμια. Και δεν εννοώ μόνο υλικά, αλλά και πνευματικά.
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Γιώργος Σεφέρης – ποίημα του Ουίσταν Χιου Ώντεν, «Μα τί είναι αυτό που το λένε αγάπη»: Ερρίκος Σοφράς, σκηνοθεσία: Όλια Λαζαρίδου, σκηνογραφία: Εμμανουήλ Ζαχαριουδάκης, μουσική: Jason, φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου, διδασκαλία στροβιλισμού: Αλέξανδρος Φαρμάκης, επιμέλεια κίνησης: Μαρίζα Τσίγκα, κρουστά: Νίκος Χαλδαιάκης, βοηθός σκηνοθέτη: Άννα – Μαρία Πασχάλη. Παίζουν: Λήδα Κουτσοδασκάλου, Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Νόρα Πάντου, Δημήτρης Τσιγκριμάνης, Βαγγέλης Αμπατζής, Ευθύμης Χαλκίδης. Συμμετέχουν: Νίκος Χαλδαιάκης, Άννα – Μαρία Πασχάλη.
Πληροφορίες
Υπόγειο Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν: Πεσμαζόγλου 5 – Αθήνα, τηλ.: 210 3228706. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: από 9 Μαΐου: κάθε Δευτέρα και Τρίτη: 21.15. Διάρκεια παράστασης: 55 λεπτά.
naftemporiki.gr
