Του Aθ. Χ. Παπανδρόπουλου
Σίγουρα, από πολλές πτυχές της καριέρας του, ο Μηνάς Τάνες, είναι ένας από τους καλύτερους επαγγελματίες μάνατζερ στην ελληνική αγορά ηγετικών στελεχών επιχειρήσεων. Υπό αυτή την έννοια, το τελευταίο βιβλίο του με τίτλο «Εμπειρίες από τη Διοίκηση των Επιχειρήσεων»,{Εκδόσεις Παπαζήση}, για κάθε στέλεχος επιχείρησης και για κάθε νέο ή παλαιότερο επιχειρηματία, αποτελεί σημαντική πηγή γνώσης, έμπνευσης και καινοτομίας.
Χαρακτηριστική από την άποψη αυτή, ήταν η σε δύσκολες εποχές για το ελληνικό επιχειρείν, πρωτοβουλία του Μηνά Τάνες, να καθιερώσει στην Αθηναϊκή Ζυθοποιία, όταν ανέλαβε τα ηνία της, το περίφημο τότε «Κουτί των Ιδεών», μέσω του οποίου ο κάθε εργαζόμενος από οποιοδήποτε τομέα και επίπεδο της εταιρείας μπορούσε να ακουστεί. Και σε περίπτωση επιτυχίας της πρότασής του, η τελευταία δεχόταν την δέουσα ανταμοιβή υπό τη μορφή bonus.
Ας σημειωθεί ότι την πρακτική αυτή, κάποια χρόνια αργότερα άρχισαν να την εφαρμόζουν μεγάλες εταιρίες υψηλής τεχνολογίας με πρώτες την Microsoft και την Apple.
Ένα επίσης βήμα προόδου του Μηνά Τάνες όταν ανέλαβε ηγετικά καθήκοντα στην Αθηναϊκή Ζυθοποιία, ;όπως γράφει,
«……ήταν η ανάθεση ευθύνης στους προϊστάμενους του κάθε Τομέα λειτουργίας της εταιρίας, έτσι ώστε εκείνοι να αποτελούν το πρώτο σκαλί αναφοράς για οτιδήποτε απασχολούσε το προσωπικό τους. Η κίνηση αυτή, ελευθέρωσε τον απαραίτητο χώρο για εμένα, ώστε να ασχοληθώ με τη διαμόρφωση ουσιαστικής στρατηγικής και διαχείρισης κινδύνου, αλλά και να «πουλήσω» τα παραπάνω, επιτυχώς, στους Ολλανδούς συνεργάτες μας, αγοράζοντας τον πολύτιμο χρόνο εφαρμογής τους!
Δίνοντας έμφαση στην ανοιχτή επικοινωνία ανάμεσα στους τομείς «κλειδιά», δηλαδή τη Διοίκηση, τα Σωματεία, την Παραγωγή και την Ενημέρωση, συστάθηκε η φόρμουλα της Α/Ζ για τα επόμενα στρατηγικά βήματα, στη ραγδαία αναπτυσσόμενη ελληνική αγορά της μπίρας…..». .
Προσθέτει δε ότι έχοντας μια καλολαδωμένη μηχανή διοίκησης, δυο ήταν οι πυλώνες που στήριζαν τη θέση και τη στρατηγική του στην αγορά της μπύρας:
1. Στενή, παραγωγική σχέση με συμβατούς συνεργάτες, καθώς οι αποφάσεις έπρεπε να λαμβάνονται και να εφαρμόζονται άμεσα, χωρίς αναβολές. Το λεγόμενο “timing”, είναι και θα μείνει κάτι απόλυτα καθοριστικό για την επιτυχή εφαρμογή ενός επιχειρηματικού σχεδίου δράσης.
2. Η στάση του απέναντι σε όλο το σύστημα διοίκησης παρέμεινε πάντα “democratic, but firm”. Με απλά λόγια, ελευθερία σκέψης και κινήσεων, αλλά πάντα μέσα στο πλαίσιο μια ομόφωνης, δυναμικής στρατηγικής και προοπτικής.
«……Θυμάμαι, χαρακτηριστικά, να περπατώ, πρωί πρωί, μέσα στο εργοστάσιο, ανάμεσα στα μηχανήματα παραγωγής και να ακούω τα Βήματα μου να αντηχούν στον ήσυχο χώρο. Η μυρωδιά του ζύθου, η στιβαρή παρουσία των μεταλλικών βαρελιών, η ηρεμία πριν ξεκινήσει άλλη μια μέρα παραγωγικής εργασίας, όλα αυτά μαζί, έβαζαν σε τάξη τις σκέψεις μου, έδιναν μορφή και ουσία στο όραμα μου. Πριν ανέβω στο γραφείο μου, ήθελα να πω την καλημέρα μου στο εργατικό προσωπικό, να αισθανθώ πριν πράξω, να πάρω δύναμη, να νιώσω την αύρα του «πλοίου» που κυβερνούσα.
Ξέρετε, η Αθηναϊκή Ζυθοποιία δεν υπήρξε, ποτέ, για μένα ένα απρόσωπο σχήμα, ένας κατάλογος ονομάτων. Ήταν, και θα μείνει πάντα, μια τεράστια οικογένεια, μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων, με ονόματα, ιστορία, παρελθόν και μέλλον, καθημερινά προβλήματα, χαρές, λύπες, φιλοδοξίες και όνειρα. Ότι συνέβαινε σε εκείνους είχε αντίκτυπο σε όλους μας και vice versa. Μαθήματα ζωής που δεν αναφέρονται, πουθενά, στα απρόσωπα πανεπιστημιακά βιβλία, αλλά βιώνονται καθημερινά…».
Η υπομονή και επιμονή μου, αλλά και η πίστη μου στην ορθότητα των αποφάσεών μου, έδωσαν τελικά τους αναμενόμενους καρπούς. Οι μέχρι τότε πρωταγωνιστές της ζυθοποιίας, έχοντας εξαντλήσει τα ταμειακά τους αποθέματα, με μια επιθετική πολιτική στην αγορά μπίρας, τώρα χρειάζονταν αύξηση της τιμής του προϊόντος τους για να επιβιώσουν.
Μια αύξηση που έπεσε πάνω στο τοίχος του «πλαφόν» του Υπουργείου Εμπορίου της τότε κυβέρνησης, με αποτέλεσμα να Βυθιστούν και να αποχωρήσουν.
Το δικό μου, όμως, πλοίο, η Αθηναϊκή Ζυθοποιία, τότε βρήκε τον ζωτικό του χώρο για να ανθίσει και να κυριαρχήσει, να γίνει η Ναυαρχίδα της μπίρας στην Ελλάδα, με μερίδιο αγοράς της τάξης του 80%. Η σταθερή οικονομική μου πολιτική, έφερε την καταξίωση και την αναγνώριση, τόσο στην ελληνική αγορά, όσο και στην Ολλανδική, με αποτέλεσμα να γίνει η μικρή μας χώρα παράδειγμα προς μίμηση και αντικείμενο επαίνων και βραβείων, σε επαγγελματικό αλλά και πανεπιστημιακό επίπεδο. Δίδαγμα μεγάλο, για όλους όσους επιλέγουν το βιαστικό κέρδος και την εφήμερη δόξα, από το σοφό δρόμο της υπομονής και επιμονής.
Και αυτή μου η εμπειρία παίρνει ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα στο σημερινό θυελλώδες διεθνές οικονομικό περιβάλλον. Οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν τρομακτικές δυσκολίες και ανηφόρες στον δρόμο προς την αξιοποίηση του έργου τους.….».
Και για να ενισχύσει τη σκέψη του, ο συγγραφέας, παραπέμπει στα σοφά λόγια του John Greenteaf Whittier, ως κουβέντες στωικές με νόημα για κάθε εποχή και επιχειρησιακή δραστηριότητα:
«Μην το βάζετε κάτω»!
«Όταν τα πράγματα πάνε στραβά, όπως αρκετές φορές συμβαίνει.
Όταν ο δρόμος που περπατάς γίνεται ανηφορικός.
Όταν τα κεφάλαια είναι μικρά και τα χρέη μεγάλα, και θέλεις να χαμογελάσεις, αλλά το μόνο που καταφέρνεις είναι να αναστενάξεις.
Όταν η πίεση σε παίρνει από κάτω, πάρε ανάσα, αλλά μην το βάζεις κάτω.
Η επιτυχία είναι το αντίστροφο της αποτυχίας.
Είναι η απατηλή λάμψη στα σύννεφα της αμφιβολίας, και ποτέ δεν μπορείς να υπολογίσεις πόσο κοντά της είσαι, μπορεί να είναι δίπλα σου, αλλά να φαίνεται μακρινή.
Οπότε, λοιπόν, συνέχισε τη μάχη, ακόμα και αν σκληρά χτυπηθείς γιατί όταν τα πράγματα πάνε στραβά, τότε ακριβώς είναι η στιγμή, που δεν πρέπει τα παρατάς».
Σαφώς δε αυτά τα λόγια δίνουν μεγάλη αξία στο πόνημα του Μηνά Τάνες, που δεν ξεχνά να αναφέρει με θερμά λόγια την εκτίμηση που έφερε για τον Φρέντυ Χαϊνεκεν, τον άνθρωπο που κατέστησε την ολλανδική μπύρα μοναδική παγκόσμια μάρκα. Πώς; Πολύ απλά επιμένοντας στις εξαγωγές και εμφιαλώνοντας το προϊόν σε πράσινο μπουκάλι και όχι σε καφέ όπως οι ανταγωνιστές του. Τόσο απλά, όταν υπάρχει φαντασία και θετική σκέψη.
