του Μιχάλη Ψύλου, δημοσιογράφου
Την ώρα που τα μάτια όλου του κόσμου είναι στραμμένα στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην πανηγυρική εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, στη Γερμανία ξέσπασε κυβερνητική κρίση.
Μια κρίση που απειλεί με παράλυση και την υπόλοιπη Ευρώπη, καθώς η «ατμομηχανή» μένει ουσιαστικά χωρίς οδηγό για άγνωστο χρονικό διάστημα.
Ο σοσιαλδημοκράτης Καγκελάριος Όλαφ Σολτς απέλυσε τον νεοφιλελεύθερο υπουργό Οικονομικών, Κρίστιαν Λίντνερ , καθώς τρία χρόνια μετά τον σχηματισμό του κυβερνητικού συνασπισμού, βγήκαν στη φόρα οι μεγάλες διαφορές μεταξύ των εταίρων στην οικονομική πολιτική.
Με τη Γερμανία να βυθίζεται σε ύφεση για δεύτερη συνεχή χρονιά, οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι θέλουν να επενδύσουν πολλά δισεκατομμύρια ευρώ για την ανακάμψη της οικονομίας, παρακάμπτοντας το περίφημο «φρένο του χρέους».
Ούτε κουβέντα, για τον πρωταθλητή της λιτότητας, Λίντνερ, που θέλει μείωση συντάξεων και περικοπές στο κοινωνικό κράτος, για να έχει ισοσκελισμένο προϋπολογισμό.
Μ` αυτά και μ` αυτά, η κυβέρνηση καταρρέει και η χώρα βαδίζει πλέον σε πρόωρες εκλογές τον Μάρτιο, αν ο Σολτς δεν καταφέρει να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης στα μέσα Ιανουαρίου.
Και φυσικά, στις επερχόμενες εκλογές, τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού αντιμετωπίζουν το φάσμα της συντριβής και η συντηρητική αντιπολίτευση τρίβει τα χέρια της. Όχι μόνο οι Χριστιανοδημοκράτες που θα αναδειχθούν πρώτη δύναμη, με βάση τις δημοσκοπήσεις αλλά και η ακροδεξιά AfD, που ανεβαίνει συνεχώς στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων.
Οι αιτίες της πολιτικής κρίσης στη Γερμανία είναι πολλές, αλλά στον πυρήνα της βρίσκεται η μυωπική πολιτική του καγκελάριου Σολτς.
Η κατάρρευση της γερμανικής ,αλλά και της ευρωπαϊκής οικονομίας και δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο με οικονομικούς όρους. Στον πυρήνα της κρίσης είναι η υποταγή των Σοσιαλδημοκρατών και των Πρασίνων στο αμερικανικό μοντέλο και συγκεκριμένα στην έκδοση Μπάιντεν.
Η υποταγή του Βερολίνου με μια φιλοπόλεμη γραμμή για την ουκρανική σύγκρουση που μετέτρεψε τη Γερμανία και την Ευρώπη σε «υπάκουους μαθητές» της Ουάσιγκτον.
Πρωταγωνίστρια μάλιστα είναι η πολεμοχαρής, Πράσινη υπουργός Εξωτερικών, Ανναλένα Μπέρμποκ.
Το Βερολίνο ανάγκασε ουσιαστικά την ΕΕ να απεμπολήσει τα εθνικά και ευρωπαϊκά συμφέροντα. Υιοθετώντας το σύνθημα «Πρώτα η Αμερική», αντί για «Πρώτα η Ευρώπη».
Και τώρα έρχεται ο Ντόναλντ Τραμπ να τραντάξει τα νερά στην Ευρώπη, ακόμη περισσότερο. Δεν θα φταίει όμως ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ για τη συνεχιζόμενη ευρωπαϊκή παρακμή. Ο Τραμπ τη δουλειά του θα κάνει ως Αμερικανός, που όπως λέει θέλει το καλό της χώρας του. Οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές θα μπορούσαν να αφήσουν ένα βαθύ σημάδι όχι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η εκλογή Τραμπ θέτει σε κρίση την παγκόσμια ελίτ που νόμιζε ότι μπορεί να κυβερνά τον κόσμο ,χωρίς να δίνει σημασία στον άνθρωπο της διπλανής πόρτας.
Είναι η ψήφος της βαθιάς Αμερικής, που δεν πιστεύει σε ελεγχόμενα Μέσα Ενημέρωση που έχουν χάσει την ανεξαρτησία τους. Ούτε στους δισεκατομμυριούχους αστέρες του κόσμου της ψυχαγωγίας και της λεγόμενης woke κουλτούρας.
Ισως η νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στην Αμερική να τραντάξει και να ξυπνήσει τη Γηραιά Ηπειρο. Για να ασχοληθεί σοβαρά με τους «αόρατους ανθρώπους» της καθημερινότητας και όχι με τους δείκτες και τους αριθμούς.
Αν και με τόσους ηγέτες -«πολιτικούς νάνους» στις περισσότερες χώρες, δύσκολα θα σωθεί η «Ευρώπη-Χιονάτη» από τα δηλητήρια της «κακιάς μάγισσας»…
ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
