Σήμερα η Πάτρα και η πνευματική Ελλάδα πενθούν την αιφνίδια απώλεια του Στέφανου Σκαρπέλου, ενός εκλεκτού παιδαγωγού, λογοτέχνη, ιεροψάλτη και φίλου.

Ο πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος , πρώην υφυπουργός Νίκος Νικολόπουλος σε δήλωσή του σημείωσε:

Ο Στέφανος γεννήθηκε στην Πάτρα και από νωρίς διέπρεψε στα γράμματα. Αριστούχος μαθητής, αποφοίτησε από το Κλασικό Λύκειο Πατρών και συνέχισε τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών με εξειδίκευση στη Γλωσσολογία. Υπήρξε μαθητής του κορυφαίου γλωσσολόγου και πρώην Υπουργού Παιδείας, Γεωργίου Μπαμπινιώτη, ο οποίος δεν δίσταζε να προβάλλει δημόσια τον Στέφανο ως υπόδειγμα ήθους και ακαδημαϊκής αρτιότητας.

Ο Στέφανος υπηρέτησε με ζήλο την ελληνική παιδεία ως φιλόλογος καθηγητής στο Αρσάκειο Λύκειο Πατρών. Μετέδιδε όχι μόνο γνώσεις αλλά και αξίες, ήθος, ελληνορθόδοξη συνείδηση. Υπήρξε φιλόλογος με κύρος, ακούραστος εκπαιδευτικός, πρότυπο για τους μαθητές και αγαπητός σε όλους.

Ταυτόχρονα υπήρξε διαπρεπής ιεροψάλτης, μουσικολογιώτατος μαθητής του αείμνηστου Άρχοντος Πρωτοψάλτου Μανώλη Χατζημάρκου. Με τη φωνή και την ψυχή του στόλιζε το αναλόγιο και χορωδιακά σχήματα του Συλλόγου Ιεροψαλτών Πατρών, συμβάλλοντας στη διατήρηση της βυζαντινής μουσικής παράδοσης.

Η πνευματική του προσφορά ήταν πολύπλευρη. Υπήρξε επί σειρά ετών αντιπρόεδρος και γενικός γραμματέας του Συνδέσμου Φιλολόγων Πατρών, μέλος της Διοίκησης της Διακίδειου Σχολής Λαού, και επιμελητής καλλιτεχνικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων. Διέθετε σπάνιο ήθος, φιλολογική κατάρτιση και γνήσια αγάπη για την παράδοση, την ιστορία, τη γλώσσα και τη θρησκευτικότητα του λαού μας.

Ακόμη, ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και την αρθρογραφία με την ίδια προσήλωση και αγάπη. Πριν διοριστεί στο Αρσάκειο εργάστηκε στην εφημερίδα «Πελοπόννησος», ενώ μέχρι και την τελευταία του πνοή συνέχιζε να επιμελείται τη φιλολογική σελίδα «Λόγου Δοκιμές», με κείμενα που ανέδειξαν τη σοφία του και την πολιτισμική του παιδεία.

Η ζωή του Στέφανου υπήρξε μια αδιάκοπη προσφορά. Άνθρωπος σεμνός, ευγενής, βαθιά πνευματικός. Ένας αυθεντικός διανοούμενος, αλλά ταυτόχρονα και ένας ακέραιος φίλος. Πιστός στην Εκκλησία και στην Παιδεία, στήριγμα και σημείο αναφοράς για όλους όσοι είχαμε την ευλογία να τον γνωρίσουμε.

Εκφράζω τα θερμά και ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην απαρηγόρητη μητέρα του, την ευγενέστατη κυρία Σούλα, που μας αγκάλιασε όλους τους φίλους σαν παιδιά της, καθώς και στα δύο του αδέλφια: τον καρδιακό μου φίλο, συμμαθητή, συμμαχητή και πολύτιμο συνεργάτη Γιάννη, και τον εξαίρετο επιστήμονα γιατρό Αντρέα.

Η μνήμη του Στέφανου Σκαρπέλου θα μείνει αιώνια ζωντανή. Γιατί ο Στέφανος δεν έζησε απλώς. Πότισε τη ζωή με νόημα, και έφυγε αφήνοντας πίσω του φως.

Αιωνία σου η μνήμη, αγαπημένε μας φίλε.